Hazırlayan  Mahmut Selim GÜRSEL yazışma adresi  corumlu2000@gmail.com

TAKDİM
Ali EMİROĞLU
İNSAN KENDİNE GÜVENİNCE
AKIL İÇİNE GİRDİK
ALACA HÖYÜK KÜLTÜR ŞENLİKLERİ
GÖRÜNÜRDE ÜÇ YOL VAR
ŞEYTANIN AKLI ERMİYOR
ALTINA İMZANI AT!
ÇORUM GÖÇ MEMLEKETİ
KİBARLAŞTIK ;FUAR (FOİRE) DEDİK
BİR İLİM KONGRESİ HİTİTOLOJİ
SEN AYIP BİLMEZ MİSİN?
ÇORUM'DA TURİZM
23’CÜ ÇORUM HİTİT FUAR VE FESTİVALİ
BİLMEK YAPMAK DEĞİLDİR
10 KASIM VE ATATÜRK
CUMHURİYET
ÇORUM'DA TURİZM
TAŞ YERİNDE AGIRIR
BAYRAMLAR
SÖZDE SOYKIRIMI
KASTAMONU
MİLLETLER HUY DEĞİŞTİRİR
BİR MAKAMIN HASİYETİ
MENDERES MANTIĞI
BİRADERİMİN ÖNERİSİ
HERKESİN YETKİSİ VARDIR2
TRAFİK BİR BELA MIDIR ?
BİLGİ VE PARA GEREKLİ 
FRANSA'DA RÖNESANS (Renaissance)
KARARIMI VERDİM DEDİ
AĞIZDAN BAKLALAR ÇIKIYOR
BİZİM ÖZEL TEŞEBBÜSCÜLER
HAYYAM DEYİNCE
DÜNYA GENİŞLEMEDEN VAZGEÇMEDİ
MANTIK SEÇİMDE DE GEREK
ÜMİTLENDİRMEKTE MEZİYETTİR
ÇEVRE YOLUMUZ
BİR KÜLTÜR KAYBOLURKEN
BİR MAYISIN KUTLANMASI
DOĞANIN BAHARI
ÇORUM ÇÖLLEŞECEK
MEDENİYET BİR ALIŞKANLIKTIR
ÇEVRE YOLUMUZ
HAYAT KISA AMA...
AMERİKAN ZENGİNLERİ
NEREDEN BAKARSAN
MAKYEVELLİ KİM OLUYOR?
YETİŞMİŞ ADAMIN VARSA
ZORUNLU MADDELER
HER İŞ KIYMETLİDİR
GÖRÜNÜŞ AYNI DA!!
SÖZÜ YERİNDE KULLANMAK
BİR KURUM YETMEYİNCE
TRAFİK BİR BELA MIDIR?
BU ESKİ DÜNYA
HATIRALAR
ÇAĞDAŞ  OLMAK
FİKİRLER AYRIDA OLSA
İŞTE YAHUDİ DÜŞÜNCESİ HAKİM
ÇORUM’DA KÖTÜ MERDİVENLER
DURMAYI BİLİYORSA MİLLETLER
ÇORUM’LA İLGİLİ BİRİ İSİM
HAYIRLI BAYRAMLAR
ALIŞKANLIK DIŞILAR
CUMHURİYETİMİZ SON AŞAMADIR
AVRUPA’NIN BÜYÜK İLGİSİ
AKIL İÇİNE GİRDİK
AKIL KULLANILMAYINCA
BORÇ KREDİLERİ
HAVALARDA VAR BİR ŞEY
FETHİYE’DE LAZ HAKİM
YETER BE !
ARAFATSIZ DÜNYA
HATIRALAR
KADIN HAKLARI, İNSAN HAKLARI İÇİNDEDİR
TOPKAPI SARAYI'NIN TOPU TÜRK
ULUS OLMAK ZORDUR
TÜRK KADINI BÖYLE OLUR
KADINLARIMIZIN GÜNÜ
KIBRIS’TA OLAN BİTENLER
SEN AYIP BİLMEZ MİSİN?
ESKİ GÜZEL İSTANBUL
ÇARPICI BENZERLİKLER
DÜNYA ISINIYOR
ALIŞKANLIK DIŞILAR
TÜRKİYE’NİN CENNETLERİ VAR
ÇAĞDAŞ MEDENİYET SEVİYESİ
AVRUPA’DAKİ TÜRK MİLLET VEKİLLERİ
LATİFE HANIM HAKKINDA
İŞİN YOKSA YAZIYA DEVAM
ERMENİ SORUNUNA BİR KATKI
AVRUPA MI ESKİ, ANADOLU MU?  
İŞLER KARIŞIK GÖZÜKÜYOR
AKIL FİKİR VE İYİ NİYET
AMERİKA’NIN İKİ DEVRİ
KKKA
ÇARPICI BENZERLİKLER
ALIŞKANLIK DIŞILAR
ÇEKVA SANATÇILAR KURULTAYI
BİZİM GÖĞÜS HASTANEMİZ
 

 01

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TAKDİM

            Bu sanal kitapta bulunan çalışmalar; arkadaşlarımızla birlikte basılı olarak yayımladığımız 53 sayı “Çorumlu 2000 Aylık Kültür Sanat Tarih ve Edebiyat” dergimiz ve 54’üncü sayıdan sonra da sanal olarak yayımladığımız dergi ile “Sarı Çiğdem Şiir Defteri” dergimizde yayımlanmış çalışmalardan derlenmiştir

Tarafımdan arkadaşıma bir ufak armağan olarak hazırladığım bu sanal çalışmamda onların da çalışmalarını derli toplu olarak sizlere sunmak amacı taşımaktadır.

Çalışmalarımın bir sanal kitaplık olarak sizlere ulaşması ve sizlerinde bilgilenmenizi ve ilgileneceğinizi ummaktayım.

Mahmut Selim GÜRSEL

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 02

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

Dr. Ali EMİROĞLU

1921 yılı 15 Şubatta  doğmuşum. Doğum yerim Alaca-Höyük  Köyüdür.  İlkokulun ilk  üç senesini İmat Köyü İlkokulunda okudum. Son iki  yılı  Sungurlu'da devam ettim. Ortaokulu Çorum Ortaokulunda,liseyi Yozgat’ ta bitirdim. Orta tahsilim, parasız  yatılı olarak  devlet   tarafından karşılanmıştır. İstanbul  Tıp  Fakültesinden 1945 yılında mezun oldum. Askerlik hizmetinden sonra 4 yıl Urfa  Akçakale  İlçesinde Hükümet Tabibi olarak çalıştım,orada  bir  hastane kurdum ve açtım. Fethiye  Hükümet  Tabibi  iken  ayrılıp Fransa'nın Lyon Üniversitesinde  kalp  hastalıkları  ihtisası yaptım. Dönüşte  Ankara Üniversitesinde  Dahiliye Mütehassısı  imtihanını  geçirdim  ve bu unvanı kazandım. 

1962 de Çorum Devlet Hastanesine tayin edildim  ve  bu  hastaneden  emekli oldum. Halen serbest hekimliği sürdürüyorum.   Ben;ilkokuldan itibaren hep hekim olmayı isterdim,isteğimi yerine getirdim. Hekim olmaktan da şikayetim olmadı. 

Hekimlik mesleği dışında hiçbir işte  çalışmadım.   Sosyal faaliyetlerin hep içinde oldum ve olmaya devam  ediyorum. Hekimlik  hayatım  hep enteresan olay larla doludur.  Bunlardan kitaplar çıkartabilirim. Bunların ilgi ile oku nacağını da sanırım. Bunların bir kısmı hekimlik sırlarıdır ve bunlar gizli kalacaklardır. Hekim;mesleği bilgi sahibi olduğu olayları açıklayamaz. Bunların açıklanması ahlak ve  kanun önünde  suç  teşkil ederler.  Hekimlik deontolojisi saygı görmektir. Ben buları iyi öğrendim ve iyi tatbik etmeye de gayret gösterdim. Hiç bir hekim arkasından  konuşmamışımdır. Onlarda benim için   konuştuklarına  şahit olmadım. Avrupa Hekimlik  ahlakı bu  doğrultuda tatbik sahası bulmuştur. 

İlginç  bir  olayı   anlatmakta zarar görmedim. Bu yıl, 3 - 5 ay önce,çok güzel genç bir köylü kızını ailesi muayene için bana getirdi. Kız hasta, beni  şöyle bir süzdü ve net olarak "ben bu doktora  muayene  olmak istemiyorum,bu ihtiyar bir hekim"  dedi. Ben buna hiç kızmadım. Masadan kaldırdım ve  sinirlenmeden   giyinmesini istedim. Kızın ailesini de teskin ettim. Bu  bir  hasta  hakkıdır ve saygı gösterilmesi gerekir. 

Mesleğim bana hep itibar temin etti. Mesleğime  büyük  saygı  duyarım. Yukarıda yazdıklarımı,genç meslektaşlarıma öğütlerim. 

Yazı yazmaya,elbette amatör olarak hevesim çocuklukta başlamıştı. Babam bazı sorular önerir,onları bana yazdırır,okutur ve pek tatlı gülüm serdi. Yozgat Lisesinde "Yükseliş" Dergisini organize ettik. Ben;edebiyat hocamızla tertipleyici idik. Yükseliş'i  Cumhuriyet  Gazetesi parasız basardı. Yükseliş'te  benim yazılarım da çıkardı. Sonra;Tıp Fakültesinde  ve  Hekimlik hayatımda çeşitli dergi ve gazetelerde  yazmaya  devam ettim  aynı yazının 3 - 5 dergide aynı anda  yayımlandığı da olurdu. Tamamı ile amatörce bir heves. Yazı yazınca, onu okutacak,biraz da zorla okutacak muhitim de var.  Çocuklarım, torunlarım  bir  nebze de   Vahit Benderli bunların arasındadır. 
Yazılarımdan, diğer yaptıklarımdan hiçbir ödül almış değilim. İdealim  vardır. İdeallerin  yetişilmeyenler olduğunda büyük önder  işaretlemiştir.  Benimkini izah etmek açıklamak istemiyorum. Hele şu anda bunu herkes tahmin eder.  Bir  zihin jimnastiği için onu okurlarıma bırakmak istiyorum. 

Çok  çalışmalarım var.  Yayımlamak beni korkutuyor.  Hatta bazıların imha bile ettim.Ben amatör yazarım. Yazarlık benim mesleğim değildir. Aklıma geleni yazar ve yayımlarım.

Internet’te Yazarımız Çorumlu2000 Aylık Kültür Sanat Tarih Ve Edebiyat Dergisinede yazıları yayınlanmaktadır.

 

Yazarımız;Dr. Ali Emiroğlu, 27 Temmuz 2011 Çarşamba günü saat 17.15’te Çorum Devlet Hastanesi’nde hayatını kaybetti. Mahmut Selim GÜRSEL

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 03

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

İNSAN KENDİNE GÜVENİNCE

            Size, kendine cidden güvenen bir insandan bahsedeceğim. kendisine güvenen ve güvenin dışında çok büyük meziyetleri olan bu kadın amerika’nın eski Demokrat Başkanı  Billy  Clinton’nun eşi Hillary Clinton’dur. Hillary Clinton kocası gibi tanınmış bir avukattır. Kocası hovardalık avukatlığını da bizzat üstlenen beklide dünyada ilk kadındır. Bayan Hillary Clinton bu gün başkanlık yapar durumdadır. Kendisine çekilmesi tavsiye edenlere şiddetle karşı çıkmıştır. O zaman birazcık gerilemiş durumu vardı. Şimdi durumu değişmiştir. Bana göre daha ileride çalışmalarında daha da değişecektir. Yine bana göre Hillary Clinton kocası gibi Amerika’nın Başkanı olacak ve iyi de bir başkan olarak tarihe geçecektir.

            Yazıya devam etmeden önce kocasıyla arasında geçmiş bir olayı size kendi kitabından nakletmek istiyorum. O zamanlar Hillary Clinton’u anlamakta kolaylık göreceksiniz.

            Kocası Billy Clinton’un son valilik altı yıllık seçiminde karı koca arasında şöyle bir konuşma geçiyor:

            “ Koca Clinton seçimlerden vazgeçerse eşi Hillary Clinton’un seçime girip girilmeyeceğini koca tarafından Hillary Clinton’a soruluyor” Verilecek cevap hakkında koca Clinton bir fikri yok.

            “Hillary Clinton yavaş bir sesle eğer Billy Clinton’un adaylığı sorun olmazsa onun yerine aday olabileceğini” ifade ediyor. İşte bu cevabı duyan koca adaylığa karar veriyor. Siz bunda bir kıskançlık göremezsiniz. Bunu gören Bayan Hillary Clinton ise bu konudan hiç söz açmayarak kocası ile birlikte kocasının kazanması için carla başla çalışıyor.

            Acaba Bill Clinton sözünde kalan Hillary Clinton adaylığına devam etsi vali olacağına mutlak gözüyle bakılabilir idi? Koca Clinton buna mutlak başkan adaylığı söz konusu oluhca Hillary Clinton sessiz kalır mı idi? Bütün bu ihtimaller düşünmek ve projeler üretmek için güzel şeylerde hakikatinde insan kati kanatlar vermekten uzak kalıyor. Hillary’nin adaylıktan vazgeçmiş olacağını kim bilebilir?

            Zaman geçti ve Hillary; New-York senatörü oldu. Senatör olarak yaptığı faaliyetleri takip etmiş değil mi? Kocasının yazdığı ikinci kitabında ameliyat olduğumu için henüz okumuş değilim. Ancak; Hillary Clinton aile hayatında politika hayatında da çok ciddi bir insan. Senatör olarak ta kendisine düşeni yapmış olması gerekir. O zaman siyaset içinde ilerlemesi daha kolay olacaktır.

            Başlangıçta aynı partiden olan erkek adayın biraz ileri gitmesi bazı demokratları şüpheye düşürmüş ve Hillary Clinton’a adaylıktan çekilmesi tavsiye olunduğu söylenmiştir, Hillary her adayın şansını sonuna kadar denemesi gerekli olduğunu söylemiştir. Bu gün gazete haberlerinden öğreniyoruz ki; Hillary Clinton rakibini geçmiştir. Sonuna kadar mücadeleye devam edeceğini açıklamış oluyor. Bilgi birikimi ve denemeleri kendi yolunu açmıştır. Bana göre Hillary Clinton arayı açacak ve parti adayı olacaktır. Bir kere aday olduktan sonra asıl seçimlerde kendi iradesini ve maharetini gösterme  imkanını kolayca bulacaktır. Açıkça söylüyorum ve görüyorum ki; demokrat aday olacak olan Hillary Clinton önümüzdeki devirlerin Amerikan Cumhurbaşkanı olacaktır.

Hillary Clinton; iyi bir başkan, büyük bir devlet adamı olacaktır. Büyüklük vasfının sadece erkekler için icat edilmiş olduğunda icat edilmemiş olduğunu ispat eden olaylardan birine vesile olacaktır. Amerikan halkının refahını arttırmış olacağından binim hiç şüphem yok. Dünya milletleri de bu refah ve saadetten hissesine düşeni alacaktır. Ben ümit ederim ki yapacağı seyahatlerden bizim memleketimizde nasibini alacaktır. Ülkemiz için ne hisler beklediğinin zaten bilincindeyiz. Ben inanıyorum ki; bir kadın şefkatiyle insanlara ve milletlere bakacak ve hareket edecektir.

Billy Clinton ailesinde insanlar fazla yaşamazmış. Mezar taşlarındaki yazılardan hemen hemen pepsinin 60 ve 68 yaş arasında yazılı imiş. Bu küçük rakamlar eski başbakanın endişelerini artırmış. Yine ümit ederim ki güzel anlayışlı ve büyük olacak olan kadın başkanın kendi memleketi ve milletine olacağı kadar başka memleketlere ve milletine de faydalı olsun.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 04

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 05

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ALACAHÖYÜK  KÜLTÜR ŞENLİKLERİ

Alacahöyük,   Çorum'un  Alaca   ilçesine bağlı  bir  beldedir. Türkiye'de ilk Cumhuriyet ormanı bu beldede kurulmuştur. Alacahöyük o zaman köydü ve muhtarı da Mehmet Köse Çavuştu. Rahmetli  ormanı, memleketinin   Türkiye'nin  ilk Cumhuriyet  ormanını  açarken, hayatının en büyük gururunu duymuştu.

İmat, Karamhmut, Kalınkaya  ve  Höyük, kendi aralarında anlaşarak, belde  olmaya  karar vermişler  ve  o zamanki   Çorum Valisi ve halen Kayseri  Valimiz bulunan Sayın Mustafa YILDIRIM da yardımcıları  olmuştu. Ben bu köylüyüm ama köylülerim Sayın Mustafa YILDIRIM'I benden çok severler. Türk Halkı genel olarak iyilik bilir ve kendisine hizmet edenleri unutmazlar. İlk yerel seçimlerde Alacahöyük beldemiz, ilk beledi ye  Başkanına ve  Belediye  teşkilatına kavuşacaktır. Bekleriz  ve dileriz ki, ilk Belediye Başkanı ve meclisi, ilk iş olarak imar planı yaptırmayı kendilerine  iş  edinirler.  İmar planı olmadan yapılacak imar hareketi, beldeyi köylülükten kurtaramaz.

Alacahöyük  Beldemizde, hemşehrimiz Memduh DENKLİ'NİN öncülüğünde kurulan "Alacahöyük  Kültür  Ve Dayanışma Derneği" üç yıldan beri, 27 Eylül günlerinde esasını Kültür teşkil eden  şenlikler yapıyor. Köy konağı önündeki Atatürk Büstünü de aynı dernek yaptırmış ve resmi merasimle geçen yıl açmıştır.  Köyde bir de kültürel panel yapılmıştı. Genel olarak toplantıda beldenin ihtiyaçları dile getiriliyor ve resmi görevlilere, yine  orada ulaştırılıyor. Yetkili yöneticiler de gereken cevapları veriyorlar.  Aklıma eski Atina'da  yapılanlar geldi: Onlarda da aynı olaylar var.

Bu yıl ki 27 Eylül Pazar günü, köylülerim beni de davet etmişlerdi.  Davete gittim ve adıma bir de çiçek götürdüm.  Çeşitli kurumlardan gönderilen çelenkler, açılış saatinde Atatürk Büstünün önüne konuldu; Resmi merasimde başladı.  Öğrencilerin  İstiklâl Marşından sonra , Alaca'nın genç  Kaymakamı Sayın İsmail FIRAT tarafından  günün  anlamını  belirten özlü bir konuşma  yapıldı . Bundan sonra toplananlar, şenliklere devam etmek  için  köy meydanına intikâl ettiler.

Bir köyde olabilecek en büyük kalabalık ortaya konmuştu.

Ayrıca, şenliklere Ankara Mamak Belediye Başkanlığı Kültür Müdürlüğü Gösteri Ekibi ile Türk Halk  Müziği  Ekibi  de  katılmıştı.   Ankara Çankaya Belediyesinin Televizyon Ekibi ve sayın sunucusu da birlikte gelmişlerdi. Çorum yerel basınımız orada idi ve hatta bir kısmı bir gün evvel gelerek gece yapılan köy eğlencelerine misafir olmuşlardı.

Burada araya girmek istiyorum: 1935 de, Atatürk bizzat cebinden verdiği iki bin lira ile başlatılan kazıyı görmek istemişti. O zamanki Alaca Kaymakamı Necip Bey, iki ay gibi çok kısa bir zaman içinde, bütün etraf köyleri de iştirak ettirerek, Alaca - Çevreli Alaca  -  Höyük, Kıcılı ve Boğazkale yolunu yaptırmıştı. Şimdi kullandığımız yol hala o yoldur.

Atatürk gelmedi ama, rahmetli  Afet  İNAN köyümüze gelip kazıyı gördü;  kendisine gerek hafriyat heyeti Müdürü rahmetli  Hamit Zübeyr KOŞAY ve gerekse kazı Arkeologu, rahmetli Remzi Oğuz ARIK  tarafından gerekli  bilgi verildi. Alacahöyük o sene bir Dünya olayı olmuştu.

Halk  tam  anlamıyla  bir yoksulluk içinde idi.  Çocukların ve hatta, yetişkin çağa gelmiş olan  kız  çocuklarının  elbiseleri  lime lime idi. Bu elbiselerin parçaları  bir  araya getirilerek dikilemez, yırtıklar yok edilemezdi. Rahmetli Afet Hanımefendi, görüntüden çok üzüldü ve basın men suplarından fotoğraf çekmemelerini rica etti. Ricasına basın mensupları saygılı oldular ve gazetelerinde bu perişanlığın resimleri çıkmadı.

Bu gün aynı yerde durum öyle değildi. Topluluğu yapan insanların görüntüleri, Çorum veya Ankara'dakinden farklı değildi. İnanınız ki, kadın ve kızların sayısı erkeklerinkinden fazla idi.  Giyim ve kuşamları tertemiz ve renkli idi. Aralarında sıtma benizli ve karınlı kimse yoktu. Protokol sırasının arkasında ve karşısında topluca oturmuşlardı ve yer bulamayanlar erkekler arasında boş yerleri doldurmuşlardı. Kadın erkek ayrımı düşünülmüş değildi. Gözlerinizin önünde, sizi rahatsız etmeyen medeni bir toplum görüntüsü mevcuttu.  Rahmetli Afet İNAN, bu topluluğu bu günkü haliyle görse, kim bilir ne kadar mutlu olurdu.  Rahmetli  bu  Atatürk'te milleti için,  yorgun, fakir milleti için bunu düşünmüştü.

Dernek  Başkanı  sayın Memduh DENKLİ, derneğin kuruluşu, karşılaştığı zorluklar,  şimdiye kadar dernek olarak  yaptıkları ve bundan sonra  yapacakları tasarımları kısa olarak anlattı; dernek  yönetim  kurulu  üyelerin halka tanıttı. Köylülerimiz 60 yıl evvel asker mektubunu okutacak kimseyi bulamadıkları köyde oluyordu bunlar.

Sayın Memduh DENKLİ, beldenin eğitim ve sağlık sorunlarını bizimle birlikte Kaymakamlarına da anlatmış oldu. Bunlar yapılırken, devletin sorumluluklarını rahatsız edecek bir tavır ve ifadelerinde itina ile çekinildi.  Halkımızın ve hatibin gözünde devlet ve demokrasi nosyonları yanlış olarak anlatılmış, tıpkı Avrupa'nın demokratik ülkelerinde olduğu gibi, doğru olarak algılanmıştı ve bu anlayış pek belirgin olarak göze çarpıyordu. 

Alaca'nın Sayın genç Kaymakamı İsmail FIRAT konuşmasında istekleri cevaplandırdı. İsteklerin eğitimle ilgilileri neticeye bağlanmıştı; kalanları içinde, daimi bir gayretin içinde olacağını ilave etti. Bir ilçe Kaymakamı ile bir yöre halkının bu kadar birbirlerini yakın ve iç içe olduğu her zaman ve her yerde görülür hallerden değildi. Bizim gözlerimizde bu alışkanlığı pek edinmemiştir.

Cumhuriyet kaymakamını biz böyle anlıyoruz ve böyle görmek istiyoruz. 

Konuşmacılar arasında CHP Çorum Milletvekili Sayın Ali Haydar ŞAHİN de vardı. Milli Eğitim Komisyon Üyesi bulunduğunu hatırlatarak, Sayın Kaymakamdan ihtiyaçlarının kendisine ulaştırılmasını diledi. Devlet yetkililerinin hizmet isteklerini Meclis ve yüksek Bürokrasi nezdinde takip edip, kendilerine bilgi vereceğini de ilave etti. Sayın Milletvekilimizin, devlet yetkilileri için, sözcükleri itina göstererek seçmiş olması, biz devlet nosyonuna saygılı olanlar için bir iftihar vesilesi oldu.

CHP'nin Sayın İl Başkanı, Cengiz ATLAS da yaptığı konuşmada, günlük sorunlara dokunurken, siyasi konuşma yaptığı için adeta özür diler bir çekingenlik gösterdi. Siyasi konuşmanın, gerek bu modern görünüşlü toplumun ve gerekse Genç Kaymakamın huzurunu bozacağı endişesine düştü. Bize göre siyasi konuşma, bilgi ve gerekli incelik içinde yapılır ve saldırgan tavır sergilenmezse, her yerde yapılabilir. İnsanların hayatı, bütün zihni meşgalesi politikanın kendisidir.  Sayın Cengiz ATLAS, gereken bilgi birikimi ve politikanın gerekli inceliklerine sahip bulunuyor. Bizce politikayı dışlama yerine, onu gereken saygınlığa eriştirmek daha uygun gelmektedir. 

Sayın Valimiz beldeyi eşleriyle beldeye şereflendirdiler. Köylülerimiz Sayın Valileri Atıl ÜZELGÜN'Ü ayakta selamladılar.

Bende karşıla yanlar arasında oldum ve 

-Bizim köye hoş geldiniz Sayın Valim! Dedim. Sayın Valimiz:

-Benimde köyümdür. Esprisiyle cevap verdiler.

Konuşmalarında:

-Derneğin çalışmalarından duydukları memnuniyeti işaret ettiler.  Köyün Kaymakamlarından istediklerinin hepsinin yerine getirilmiş olduğunu da halka müjdelediler. Bundan sonra getirilecek acil ihtiyaçların ve derneğin çalışmaların takipçisi olacaklarını temin ettiler.

Sayın Valimizin konuşmaları ve yakın ilgileri, topluluk tarafından içten sevgilerle alkışlandı.

Bizde, Alacahöyük Beldemizdeki kültür çalışmalarının ve şenliklerinin devamını diliyor, beldeye, ilimize, kültürümüze ve  turizme hayırlı katkılar yapmasını bekliyoruz.

 

BU ÇALIŞMA TELİF ESERİDİR İZİN ALMADAN KULLANMAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 06

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

GÖRÜNÜRDE ÜÇ YOL VAR

Bizim Çorum'un turizmini geliştirmek, tanıtmak, işi yoluna koyup tavuğun altından altın yumurtaları toplamak için, üç yol önümüzde ortaya çıkıyor. Devlet eliyle, bu tesisleri kurmak, özel teşebbüsü göreve çağırmak veya bir yabancıya mesela; 100 seneliğine Çorum turizmini kiralamak.

Devlet eliyle bir şey yapılmasını kimse istemez. Müslüman bir şehrin adamları olduğumuz için Komünistlikten korkulur. Özel teşebbüs turizm için; Çorum'da ortaya çıkmaz şehir içinde bile bu işler yoluna konmuş değil. Dıştan kiralamak için aklı az, parası çok bir hovarda bulmak kolay gözükmüyor.

Ben; Göreme'yi bir kaç defa gördüm. Bir Fransız aile ile konuşurken, alt yapının eksikliğinden bahsetmiştim. Fransız aile, oldukça tatmin olduğunu söyledi. Yollar yapılmış, temiz yatakları ve yemekleri olan otelleri var. Tiyatro ve başka eğlence imkanları yok ama gelen turistin memleketinde bunlar bolca var. Turist onun için de gelmiyor pek. Göreme'ye gelenler mevcuttan memnunlar. Yabancılardan konuşuyoruz, yerli turistler Göreme'de istenir değiller.

Bizim Çorum'da bulunan eserler aynı cinsten değiller. Ancak; bizdeki manzaralı güzel yerlere görülecek tarihi eserlerin yerleri Göreme'den geri değil. Yabancı insanlara buraları tanıtırsanız ve geldiklerinde onları rahat ettirirseniz Çorum'un Göreme gibi olmaması için ortada sebep kalmaz. Hatta iki gün, turistleri oyalayacak malzeme Çorum'da vardır.

Benim Alacahöyük'te bir arsam var. Arsayı kimseye vermem ama özel mezarlığımdan yer isteyen olursa cinsine, nesline bakmaksızın yer veririm. Bu arsayı kendim kıymetlendirmek istiyorum. Küçük kızıma bunu nasıl yapabileceğimizi sordum.”-Benim çocuklar Alacahöyük'te oturup ta hayata başlayamazlar” dedi. Alacahöyük bir köy, İstanbul büyük bir şehir. Başkalarının İstanbul hayatını seyretmektense, Alacahöyük'te rahat yaşamak istenmez mi? Kızımız istemedi.

Bizim Alacahöyük'e her sene yirmi bin turist gelirmiş. Her turistin bir çay içtiğini düşünürseniz, hesabını yapmak biraz zor olur. Kim yapacak bu tesisleri? Tesisi yapmakla da işler bitmiyor. İşlerin başlaması için de tesislerin yapılmış olması gerekiyor. Bunların olması, kutlama haftalarıyla temin edilebilir mi? Ya tesisleri yapın veya şu kutlamalardan vazgeçin. İkisini bir arada görmemek adama tuhaf geliyor.

Ben; Alacahöyük'te eski okulu yerinden kaldırıp, yerine dört daireli bir motel yaptırmıştım. Bunu sadece yalnız ben değil Operatör Rahmetli Terlemez'le yapmıştık. Para bulduk, plan yaptırdık. Rahmetli Valimiz de o zaman başararak Ankara'dan paralar buldu. İhale ücreti vermemek için Validen bu paraları istedik. Bize ya yerseniz! Dedi. Ama bize kırıcı bir şekilde söylemedi. Biz de yersek öderiz! Vali Bey dedik. Paraları verdi, inşaatı bitirdik ve Valiye gösterdik. Şaka ettimdi dedi. Şimdi kütüphanedir bu bina. Turizm için yapıldı ama işletecek kimse yok. Halâ bine bu maksatla kullanılabilir. Sayın Valimiz gittiklerinde bu binayı görmelidirler. Belki faydalı bir şey bulabilir. Başlangıç olur.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 07

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ŞEYTANIN AKLI ERMİYOR

Bizim memleketimiz Türkiye’de, bazı şeylere, cidden, insanların değil, şeytanın bile aklı ermez. Bu yazıda, şeytan mı yoksa insan mı daha akıllıdır tartışmasını yapacak değiliz. Bazı noktalarda, insanlarımız akıl bakımından şeytanı sollamışlardır. İnsanlarımızın bir kısmı, şeytana taş çıkartır.

Yılın son ayında enflasyon hükümetimizin hedeflerini geride bıraktı. Yanlış anlaşılmamalıdır; enflasyon istenilen, tutturulması gereken, hedefi çok geçti. Hükümetimizin yetkili insanları bunun sebeplerini aradılar ve buldular: Yiyecekler biraz fazla ileri gitmişler. Vatandaşlarımız da hükümetimizin hedeflerini dinliyor değil. Cebinde para olmasa bile, nasıl olsa kredi kartı var herkesin. Aklına gelen yiyeceği sepetlere doldurmuşlar. Zahir, yeni kavun ve karpuz da almışlardır. O zaman enflasyon yükselmiş. Bu itaatsız halka güvenip te program falan yapılmaz. İnsanı da, iktidarları da, bu halkın nerelere bırakacağı belli olmaz. Meclis dışından gayrı yerlere de bırakabilir bu halk.

Herkes enflasyonla uğraşıyor. Gazetelerde çıkan yazıları okuyanların az olacağını düşünerek, yetkili insanlarımız radyo ve televizyona hücum ediyor. Sanıyorum ki, bizim millet az okumuşluğunu, televizyon dinleyerek ve seyrederek eksiklerini telafi ediyor. Herkes, gıda maddelerinin ve bu arada, bilhassa, sebze fiyatlarının arttığını hep söylüyor.

Dinlediklerimiz hep aynı sözler değil. Başka insanlar, sebze yetiştiren yörelerimizin yetiştirici olan insanlarının konuşmaları da bizlere ve bütün vatandaşlara ulaşıyor. Şu pahalılık durumuna rağmen, Antalya pazarlarında domatesin kilosu 200 kuruş imiş. Şimdi ise bu fiyatlar, inişe geçmişler ve 160 kuruşa kadar gerilemişler. Bu kadar emek vereceksin, alın teriyle yetiştirdiğin kırmızı ve taş gibi domatesleri getirip pazarda 160 kuruşa satacaksın. Bu paradan üretici para kazanıp ta karnını doyurabilir mi? Ekmeksiz domatesle karnını doyuracak değil ya bunlar.

Türkiye’yi bir kenara bıraktık. Bu koca ülkenin sorunlarına akıl tüketecek değiliz. Şu bizim Çorum’a bir bakalım. Alışverişimi kendim yaptığım için, sebze ve meyve fiyatlarının kaç para olduğunu ben iyi biliyorum. Hemen hepsi, geçen seneki fiyatların iki veya iki buçuk misli. Bir buçuk liraya aldığımız domates dahi, bu sene iki misli fiyata satılıyor. Hemen bütün fiyatlar böyle. Yabancı meyvelerin etiketleri üzerlerine konmadığı için, onların adları gibi fiyatlarını da bilmiyorum. Bezen yediklerim de oluyor. Bizim, yerli ve iyi tanıdığımız meyvelerimizin yerini tutmazlar. Bir değişiklik, yeme zevkimizde de illa olması gerekmiyor. Ben, şimdilik, her şeyin yerlisi ile iktifa ediyorum. Sizlere de tavsiye ederim. Yabancı meyvelerin bazılarında meyve tadı bile yok.

Asıl mesele bu yazdıklarım değil. Yetiştirici ile tüketici arasında da bir sorun yok. Aslında, yetiştiricinin eline bir şey geçmiyor. Tüketicinin soyulmuş olmasında, yetiştiricinin bir dahili yok. Yetiştiriciden alınan mal, taşıyıcılar tarafından satıcıya getiriliyor. Bu fahiş fiat farkı, taşıyıcı ile satıcı arasında kayboluyor. Ekseriya, satıcı kendi malını kendi taşımış olduğundan, satıcı ile taşıyıcı aynı adam veya aynı kurum olmuş oluyor. Bunlar içinde, en az sıkıntıyı çeken de satıcı olduğuna göre, düzen alın teri düşüncesinin dışına taşınmış oluyor.

Bu sebzeler ve meyveler bu memleketin topraklarında yetişiyor. Yetiştiren para kazanmalıdır ki, yetiştirmeye devam etsin. Satıcı da aynı kaideler içinde olmuş olacaktır. Satıcı da para kazanmazsa, bu işe devam etmez. Tüketici ise, kudreti nikbetinde yemek zorundadır. Az da olsa, domates alacaktır. Pırasanın çok satışının sebebi, ucuz olmasından ve zenginlerin de pırasa yememelerindendir.

Ticaret ile meşgul olan tanıdıklarım, ticarete kaide getirilemeyeceği fikrini savunuyorlar. Pazar ekonomisi gerekliliklerini sürdürecektir. Sürdürmesine karışmıyoruz amma, bunun bir derecesi yok mudur? Köylü de ayak direyip buğdayını yalnız kendi tüketme yoluna gitmiş olsa, acaba durum nasıl olacaktır?

Serbest ekonomiye itiraz edecek tarafımız yok. Dünya, bu düşüncenin dünyasıdır. Ancak, devletin bir kontrol görevi olmayacak mıdır? Devletin bu görevi yoksa bu fahiş sözcüğü dillerde niçin icat edilmiştir. İnsanlar yemek zorundalar. Zorunlulukları kullanmak kanun içinde de değildir, ahlak içinde de değildir. En dindar olanlar değil de, dindar görünenler de bu satıcı esnafı içinden çıkıyor. Bazı eksikliklerimizin farkına varma kapasitesinden uzakta bulunuyoruz. Sonra da, Allah’tan yardım bekliyoruz. Allahın verdiği aklı kullanmak gerekmiyor mu? Hani, diyelim ki, mantık insan icadıdır. İnsan da kendi icadını kullanmayabilir

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 08

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ALTINA İMZANI AT !

         Sayın Meclis Başkanımız İsveç seyahatinde,İsveç Parlamentosu önünde bir konuşma yapıyor. Bu nezaket konuşmaları,zama zaman her memlekette olur. Bizi sorgulayan ülkelerden birinin meclisi önünde yapılan bu konuşmanın,ülkemizin basınında yeterince yer almamış olması üzücüdür. Konuşmanın ülkemizin basınında yeterince yer almamış olması üzücüdür. Konuşma çok güzeldi ve hem de çok orijinal vasıflar taşıyordu. Bizim basın için neyin çok ehemmiyet taşıyacağını bile kestirmekte bazen zorlanıyoruz.

         Meclis Başkanımız Sayın Arınç;İsveç Parlamentosunda sorgulanıyor. Ermeni Soykırım olayının ne vakit kabul edileceğini soruyor. Terör olaylarına da dokunuluyor. Yeni çıkacak kanunda ileri gidilmesini bile soruyor.

         Sayın Arınç’ta;işgal ettiği makamın şerefine yakışır şekilde soruları cevaplandırıyor. Türkiye’nin soy kırım gibi bir suçu işlemediğine kendisinin de inanmadığını,kendi arşivinin de açık bulunduğunu,her devlet arşivinin de açılmasının gerektiğini,arşivleri yetkili insanlarca tetkik edildikten sonra yine kendi kararların yetkili tarihçilerce verilmesi gerektiğini anlatıyor. Parlamentodaki milletvekillerinin,tarih yapma ve yazma yetkilerinin bulunmadıklarını ilaveden de geri kalmıyor

         Ayrıca Sayın Arınç;Türkiye’nin laik demokratik bir cumhuriyet olduğunu ve insanların istedikleri inanca sahip olabileceklerini ekliyor. Devletin,dininin olmadığnı ve her inanca eşit mesafede bulunduğunu yapıştırıyor.

         Atatürk;mezardan ayağa kalkmış olsa,başka türlü konuşamazdı. İsmet Paşa’nın böyle bir imkanı olsa,o da aynı biçimde konuşurdu. Bende,Sayın Arınç yanılıp ta beni müşavir olarak götürmüş olsa ve yerine konuşmama da izin verse bunlardan başka düşünmez ve konuşmazdım. Hani diyorlar ki;bu iktidarla bu muhalefet hiçbir noktada anlaşamıyorlar ?  Bütün bunlar ortadan silinmiş oluyor mu ? Sayın Meclis Başkanımız bu konuşmalarına göre,laik bir insan olmuş oluyor mu ? Devlet kurucusu gibi konuşmuş olan bir insan laik değil midir?

         Dışarıda;İsveç’te olan konuşmasına göre Sayın Meclis Başkanımız Arınç en ileri bir laik insandır. İnsanlar laik olmazlar saçmasında da benimseyeni değildir.

İnsanlar;Cumhuriyetçi olabildiklerine göre,kralcı olabildiklerine göre,insanlar laikte olurlar. Laik insanların inançsız olduklarını iddiaya kalkmak sadece cehaletin işareti olmaz,aynı zamanda münafıklığın da işareti olur. Bu söylediğimiz anlamların hepsi,insanlar içindir.

         Dışarıda,bu kadar açık ve net konuşan,hiçbir şüpheye yer bırakmayan Cumhuriyetçi görüntüye bürünen Sayın Arınç’ın şimdiye kadar içte konuşmaları laik insan imajı veriyor mu idi ?

         Sayın Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer’i  eşleriyle birlikte bir dış seyahate uğurlarken;kapalı eşleriyle bulunmaktan nasıl rahatsız olduğu hatırlardan silinir mi ? Müşkül durumda kalmasına ve bunu itiraf etmesine rağmen,Sayın Arınç Cumhurbaşkanımızın düşüncelerini paylaşmış mıdır ? Kendisi içteki konuşmalarında hiç kendisinin laik olduğundan bahsetmiş midir ? Eşini,çağdaş kıyafet giyinmeye davet etmiş olduğunu duydunuz mu ?

         Tutulan yolun çıkar yol olmadığını Sayın Arınç anlamış durum gösteriyor. Açık durum almaya cesareti var ise ve nede istek sergiliyor. Bu iki inanç bir arada ne kadar taşıyabileceği de anlaşılmaz bir soru olarak kalıyor. 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 09

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM GÖÇ MEMLEKETİ

            Hemşerisi olmakla öğündüğümüz Çorum’da her sene nüfus azalmaktadır. Çorum’da azalan nüfusu köylerden gelen insanlar tamamlamaktadırlar. Vilayet çapında düşünürsek,göç memleketiyiz diyebiliriz. Niçin göç olduğunu ise uzun uzun izah etmeye gerek yok. Çorum insanlarının beslenmekte yetenekli değil. Mevcut ekilen toprak kardeşler arasında taksim edilince,her bireye düşen miktar insanların beslenmesine kafi gelmiyor. Büyük şehirlerde oluşumuna çalışan Çorumlu teşekküller göz önüne alınırsa,geleceğimiz pek iyi sayılmaz.

            Ziraatın yeteneksiz olduğu Çorum’da hayvancılıkta ehemmiyetini kaybetmiştir. Eski mezralar ekim alanlarına çevrildi. Sulu ekim yapılmadığı için,başvurulan her çare ziraatın yeteneklerini arttırmıştır. Meyvecilik ve sebzecilik içinde iklim elverişli değil. Üst üste iki yıl bahçelerdeki ağaçların kaysı verdiği bilinmiyor. Daha hangi meyvelerin tercih edilmesi gerektiği hakkında bile,yeterince bilgi birikimi bulunmuyor. Meyvecilik,ticari olma vasfını belki daha uzun yıllar alınmış olmayacaktır.

            Sanayi gelişmemiz tatminkar değildir. Bir sanayi kolunun ham maddelerinden hiç olmazsa biri yerli değilse,sanayi gelişmesinde ağırlaşıyor. Sanayi ağırca. Yalnız Çorum Merkez İlçesinde gelişte gösterilmiştir. Belki biraz Sungurlu’da bir uyanış düşünülebilir. Diğer ilçelerimiz bütün Türkiye çapında düşünülürse fakirlik halini muhafaza etmeye devam ediyor.

            Maden yönünden Çorum fakir. Mevcut olan kömür işletmeleri de hava kirliliği bahane ederek işletilmekten vazgeçilirse,binlerce insan yine işsiz kalacaktır. O zaman;yine alışılmış işlem işlemeye devam eder. Göç vazgeçilmez bir yol olarak kalacaktır.

            İşi alımlık tartışmasına sürüklemeden,mevcut toprakları korumaya çalışmak gerekiyor. İmkan nispetinde bu ekilir toprakların;fabrikalar ve yerleşim alanları olarak kullanılmasından vaz geçilmelidir. Koruma baştan temin edilmeli ve ikince olarak ta;sulama işleri tanzim edilmelidir. Çorum’da barajlar kurulacak nehir bulunmadığına göre;hemen Kızılırmak ve Yeşilırmak üzerine sulama barajları kurma sevdasına kapılma yoluna gidilmemelidir. Bütün göletler ıslah edilmeli ve yağmur sularının toplanması prensip olarak kabul görmelidir. Yapılan göletler ne kadar küçük olursa olsun,yine bir kısım arazinin sulanması elde edilebilir. Bu küçük arazi parçalarının yeşillendirilmesi,ileride iklim değişimlerini de davet edebilir. Bu göletlerin sulanan araziden maliyeti çıkarılır. Bunlar büyük paralar isteyen tesislerde değildir. Ancak;faideli oldukları da hem kabul edilmiş ve hem de gösterilmiştir. Mevcudun hepsinden faydalanmak gerekiyor. Bizim burada kalmamız,başka yerler düşünmemiz zorunludur. Bu topraklar dışı,bize men edilmiş kabul edilmelidir. Bu taktirde,bu toprakları yaşanır duruma getirmekten,buraları ağaçlayıp,yeşillendirmekten başka çaremiz gözükmüyor.

            Göç devam ederse,ileride ;sanayi geliştirmemiz de zorlaşır.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 10

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

KİBARLAŞTIK ;FUAR (FOİRE) DEDİK

Çorum Fuarı yaklaştı da bu yazıyı onun için kaleme alıyoruz. Önce masamda hep bulundurduğum lügat (sözlük) kitabını açtım ve bu sözcüğü buldum. Sözcük Fransızca. Niçin Fransızca bir sözcük kullanıyoruz? Bunun kibarlaşmak için olduğunu yazımın başlığında söyledim.

Sözlükte fuar,Panayır: Sergi,Sürgün (ishal),çok gürültülü yer,ahır gibi yer gibi anlamlar ifade ediyor. Daha da ayıp sayılacak anlamlar veriliyor da ben sizi tiksindirmemek içi onları yazıya nakletmedim. Hep okuyucular kibar olacak değil ya ? Benim de kibar taraflarım vardır.

Eskiden yabancı ülkelerde okuyanlarımız az iken,kendi sözcüklerimizi kullanıyor ve fuar sözcüğünü panayır sözcüğü ile ifade ediyorduk. Panayırları anlayanlarımız da yoktu. Sonra,her sahada olduğu gibi,Türkçe sözcüğü kaba saba bularak bu yola gittik. Panayırların çeşitleri vardı Türkiye’de. Hayvan Panayırları,Eşya Panayırları gibi hatta İt Panayırı bile kurulabilir. İtler hakkında büyük bir sevgi selinin uyandığı büyük şehirlerde görülmeye başladı televizyonlarda ve hatta ilimizde. O zaman bu hayvanların adını taşıyan bir panayır niçin kurulmasın ? eğer bu şimdilik zor ve büyük paralar istiyorsa,mevcut panayırın bir köşesinde bir pavyon değil,bir stand değil pek ala bir bölme açılabilir.

Bizim halkımız ve okumuşlarımız fuarı panayır olarak almıyorlar. Sözlük böyle demesine rağmen,okumuş safsatasına uyarak ben de fuar olarak yazıya devam edeceğim. İnanıyorum ki;bu Çorum Fuarının bilen birisine yaptırılmış bir planı vardır. Yine gönülden dilerim ki;bu plan aynen tatbik  ediliyordur. Her aklına gelen,fuarın planına yeni şeyler eklemeye kalkarsa,ileride yönetimi yüklenecekler için büyük güçlükler meydana gelir. Plan pilav değildir. Plan yapılırken iyi düşünülmelidir. Planı bir kişi ekibiyle yapar. Bu planı değiştirmek hem yasaktır ve hem de ayıptır. Yetkili,başkasının yaptırdığı planı değiştirme günahını işleyeceğine,kendisi yaptırdıklarının planını iyi yaptırmalı ve ondan sorumlu olmalıdır. Bozulan her plan,daha mükemmel hiç olmamıştır. Bu bir bilgi ve deneyim işidir. Yöneticilikte öyle değil midir?

Fuar;ilk önce park demektir. Kurulacak fuar belirli bir zaman sonra kaldırılacağına göre,o sahanın insanların dinlenmeleri için kullanılmasını,en akla yakın gelen fikirdir. İzmir Uluslar Arası Fuarı bu maksat için kurulmuştu. Şehrin ortasında,paha biçilmez bir park görevi görüyordu. İzmir Fuarının bu yönünün eleştirildiğini hiç duymadım. Bin içine girme gayretinde olduğumuz Avrupa şehirlerindeki fuarlarda da aynı şeyleri gördüm. O ülkelerde fuar uzmanları var. Plan uzmanları olduğu gibi;tanzim uzmanları da var. Fuar işi uzmanlaşmıştır demek istiyorum. Bir şehrin her türlü ihtiyaç duyduğu yapı ve kurumları fuarın içine yerleştirmek gerekiyor. Araziyi iyi kullanmak ve gelişmeleri uzun yıllarda takip etmek ve zaman içinde Çorum’a bir fuar alanı kazandırmak küçümsenecek bir hizmet değildir. Yetkililere,Çorumlular hayır duaları ederler. Kötü bir eser karşısında da size yöneltilecek itham ve sözcükleri hesap içi saymalısınız!

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

11

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİR İLİM KONGRESİ HİTİTOLOJİ

            Hititler üzerinde yapılan ilim kongrelerinden biri de Çorum'da,asıl Hitit Medeniyetinin merkezinde yapılmıştır. Yapılan işin kararı doğru alınmıştır. Roma Medeniyetinin bir kongresini Çorum'da yapılmış olsa,bundaki sebep sorula bilinir,ama Hititoloji Kongresinin Çorum'da yapılmış olması sorun yaratmaz. Yaratmamıştır da. Benim uzaktan izlememe göre,herkeste Çorum'dan memnun ayrılmıştır. Çorum'un bir kongre şehri olmadığını onlar da biliyor. Çorum'un kongre şehri olması alt yapısının bulunmaması da Çorum'da Hititoloji kongresinin yapılmasına engel teşkil etmez,etmemiştir de. Bununla yetinmekte usuldendir. Kongre şehri,her memlekette bir veya ikidir. İlimde de tasarruf ön safa geçiyor.

            Çorum'un alt yapısı sadece kongrelere için değil,normal turizm içinde eksiktir. Oteller yetersizdir. Otellerin bir kısmında içki yasağı vardır. İçki İslâm inancında yasaktır. Kendi inancınızın gereklerini turistlerden istemeye kalkarsanız,kendinize güldürürsünüz. Şehir dışı lokantalarımızda bunlar olmuş,kavgalar bile yapılmıştır. Daha pek çok yetersizlikler bilgi içinde ve planlı olarak tamamlanmaktadır.

            Hitit Kongresinde pek eksik yoktu. Yüzü geçen ilim adamının iştiraki,büyük bir katılımdır. Bunların ailelerini ve hatta torunlarını da düşünürseniz büyük bir katılım Çorum'da görülmüştür. Daha fazlasını da yukarıda söylemeye çalıştığımız sebepler önlemiştir. Yerli ilim adamlarımızın ve bilhassa müze müdürlerinin katılımı maddi imkansızlıklar tarafından önlenmiştir. Bir Konya Müzesi o cebinden sarf ederek beş gün Çorum'da kongre takibi yapamaz.

            İlim kongreleri ve hele Hititoloji gibi daha her şeyi ortaya çıkarılamamış bir kuru ilmin kongresi halk indinde ilgi uyandırmaz. Bu konuşmalar sadece ilim adamlarını için çekicilik gösterir. Bir vatandaşın burada uykusu gelir. Söylenenler onun için masal bile sayılmaz. Sadece bizim Türkiye'mizde böyle değil,Avrupa ülkelerinde de durum böyledir.

            Ben Lyonn da gördüğüm bir “Kuduz Kongresi”ni size anlatırsam sizde yazdıklarıma katılırsınız. Kuduz herkesi ilgilendirir. Kuduz insanları öldürür. Hem kuduz ölümü pek acılı bir ölümdür. Bunun kongrenin açılışına bende,tıp fakültesinde olan pek çok insan katıldı. Halktan kimse yoktu. Kongre başkanı da bir Türk hekim;İstanbul Belediyesi Hıfsızsıhha enstitüsü Müdürü idi. Kendisi çok alkışlandı. Başkan Fransızca'yı;bir Fransızlardan iyi konuşuyordu. Hoş geldin diyen Türk'lere de pek iltifat etmedi. Bende hoş geldiniz demedim. İşte ilim kongresi böyle idi. Açılışlardan sonra,kongreyi takip edenler yalnız ilgilenenlerdi ve elli rakamın da üzerinde değillerdi.

            Çorum'da eksik olan duyuru idi. Buralara halk gelmez ve gereksizdir de. Açılışa Çorumlulardan gelenler davet edilmeli idi. Bizde davet açılışta değil de,kapanışta kokteyllerde yapılıyor. O zaman;açılış daha gösterişle olabilirdi. Davetsizlik usul değildir. Davetlilik usuldür. Davete icabet etmek usuldendir. Davetsizliği usul yapanların,”katılım azlığından” şikayete hakları yoktur,yaptıkları da yanlıştır.

            Genel olarak;Çorum Hititoloji Kongresi çok iyi geçmiştir. Pek ince eleştirmenin de gereği yoktur.

            İlim adamları tabii adamlardır.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 12

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 13

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM’DA TURİZM

Çorum;bizim doğum yerimiz olan şehir. Orta Anadolu'da yer alır. Her ne kadar kuzey doğuda gösterilse de iklim ve yer bitki örtüsü bakımından,Karadeniz Bölgemizle bir ilgi göstermez. Karadeniz yeşilliği göstermeyen bir şehir için,bizim düşüncelerimiz doğrudur sanıyoruz.

Bir ülkenin bütün insanları turist sayılabilir. Ana prensip olarak turist zengin insan demek değildir.. turist;görmek,gezmek isteyen insan demektir. Zengin genel olarak az para sarf eder. Bir ülkede zengin insanların gelmesi,pek maddi katkı yapmaz. Genel olarak bunlar özel misafir olarak gelirler ve ceplerine de elleri pek uzanmaz. Diğer tanınmayan insanların normal yaşamaları için sarf edeceklerini hesap ederseniz,eğer adetleri de fazla ise,bunlar gelen şehir için büyük etki yapar.

Çorum; turizm için yeterli vasıflara sahiptir. Eski bir yazımızda tarihi kıymetlerimizi sıralamıştık. Hatta Görme ile kıyaslamıştık ve eksik taraflarının olmadığını yazmıştık. Turizmin Göreme'ye yaptığı etkilerinde Çorum'da görülmediğini söylemiştik. Göreme esnafı,turizmden nasibini almıştır. Gelenlerin çoğu da yabancılardır. Bütün Avrupa ülkeleri ve bilhassa başta Fransızlar Göreme'yi tanır ve görmekte isterler. Görünüşü ve mahiyeti değişik olmasına rağmen,Çorum büyük bir medeniyetin varisi olduğunu ne memleket halkımıza ve nede yabancılara gösterme becerisini gösterilememiştir. Elbette ki maddi nasibini de alır duruma gelememiştir. Bu ileride gelmeyeceği anlamını da ifade etmez.

Çorum; eski Çorum değildir. Türkiye'nin başka yerlerini aratmayacak kadar güzel otellerimiz vardır. Gerek otellerimizde ve gerekse şehir içinde insanları rahatlıkla götürebileceğimiz veya tavsiye edebileceğimiz lokantalar açılmıştır. Servis hizmetleri oldukça mükemmeldir diyebiliriz. Ben ve tanıdıklarım,otel ve şehir lokantalarımızdan şikayetçi değiliz. Bizimde gelecek turistlerden daha az zevk sahibi insanlar olduğumuzu pek söylenmedi. Yemek ikramında bulunduğumuz misafirlerimiz de,hep iyi durumdan bahsetmişlerdir. Otel ve lokanta kültürümüz iyidir ve zaman içinde daha da gelişecektir. İnsanlar yaptıkları işten para kazanabiliyorlarsa,ekmek yedikleri mesleklerini daha da gelişmesi için emek ve para sarf etmekten kaçınmıyorlar. Çorum insanı,sanayideki başarısını sosyal hizmet kollarında da gösteriyorlar. İtalyanlar,otelci millet oldukları ile öğünürler. Çorum;Kayseri gibi,Denizli gibi sanayide başarılı illerimiz içinde yerini almıştır. Bizim otel ve lokantalarımız Göreme'de olanlardan geri olmamasına rağmen,onun derecesinde verim elde edilmemektedir.

Turizmde esas tanınmaktır. Bu tanınmak,dışarı için yaptığımız gibi dolar sarf ederek,toplantılar yaparak,tanıtma şirketleri ile anlaşmalarıyla olmuyor. Gelenler sizden,otelinizden ve şehrinizden memnun ayrılırlarsa tanınmanın yolunu bulmuşsunuz demektir. Binlerce insan,kendisini mutlu eden şeyleri,gittikleri yerlerde,memleketlerinde bahsedeceklerdir. Bunlarda dinleyenlerin hafızalarında yer bulacaktır. Türkiye'de leblebimiz tanınıyor. Bunları tanıtmak için ne gayretin içine girdi Çorum ? Leblebiciler elde ettikleri kalite ile kendilerini tanıttılar ve aranıyorlar.

Çorum “Hatap Unu” bütün Türkiye'de tanınıyor. Bu iş kalite işi. Kavukçular bu sırrı keşfetmişler. Hatap unu bulamayan tüketiciler yine de bir Çorum unu arıyorlar. Bunların hepsi bir kalite işi. Bir kaliteye erişince,onu titizlikle korumak gerek.

Çorum radyatörleri de aranıyor. Hatta Çorum araba kaloriferleri de aranır duruma gelmiştir.

Çorum turizmcileri de bu saydıklarımı örnek almalar ve daime kalitelerini yükseltme yoluna gitmelidirler. İnsanlar bir kere aldatılırlar. Bu kaide bilhassa hekimler için geçerlidir.

Çorum turizminde ön safta göz önünde bulundurulacak sorun,tarihi yerlerimizin alt yapı hizmetlerinin tamamlanması düşünülür.

Bizim görülecek yerlerimiz bir günde tamamlanamaz. Özel gelenler için 2 veya 3 gün gerekir. Alt yapı hizmetlerimizin olmadığı bir şehirde kimse iki üç gün kalmak istemez. Bu yerlerin alt yapı hizmetleri ve bilhassa yolları,öncelikle tamamlanmalıdır. Çorum'a gelen turistlerin 2 veya 3 gün kalmaları Çorum'un çehresini değiştirir.

Turist geldiği yerde rahat etmek ister. Temiz bir yatak ve güzel bir sofra turistin hemen hemen tek isteğidir. Çorum fiyatlar bakımından pahalı sayılmaz. Ancak;aynı hizmet için de herkes aynı parayı almalıdır. Fiyat çeşitliliği makul ölçüler içinde olmalıdır. Turistin en istemediği şey,kazıklanma korkusudur.

Turizmde;turistin istekleri göz önünde bulundurulur. Bu ana kaidedir. Sizin yerli ve alışılmış adetleriniz turistin istekleri olmayabilir ve turistten bu adetlere uyum istenemez. Turistler ve bilhassa yabancılar,yemekte bir kadeh içki alırlar. Buna alışmışlardır. Siz içki yasağı koyarsanız turist bir daha sizin lokantanıza uğramaz. Lokanta meyhane değildir. Bir kadeh içki lokantayı meyhane yapmaz. Turist genellikle Müslüman değildir. Bunları bütün hizmet yerlerini kapatarak Ramazan açlığına mahkum ederseniz,turist sizden pek memnun ayrılmaz. Türkiye'de herkes oruç tutar denemez. Siz Ramazanda bunları zorla oruçlu durumuna sokuyorsunuz. Bu fahri din havariliği liginden Türkler vaz geçmelidirler. Turistlerle birlikte yerli oruç tutmayanlar,Ramazanda rahat bir nefes almalıdırlar.

Bu yazıyı aklı olanlar için yazdım. Ben aklını kullanamayanları ikna için bir gayretim yok.

Saygılarımla.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 14

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

23’CÜ ÇORUM HİTİT FUAR VE FESTİVALİ

            Çorum'da ilk adıyla fuar veya festival icat edildiğindi,pek basit olarak işe başlanmıştı. Bir çeşit eğlence şeklinde idi her şey. Bu bile etkili olmuş olacak ki;kurucusu Rahmetli Turan KILIÇÇIOĞLU pek neşelenmişti. “Ağabey ! Bu milleti eğlendirmek,eğlenmeye alıştırmak lazım,galiba bir çok şeyi böylece çözme imkanına ereceğiz” şeklinde konuşmuştu.

            Fuar sadece eğlenme işi değildir,elbette ama,eğlencenin de yerinin olması gerekir. İnsanların hemen hepsi,eğlenceden zevk almakta ve hoş vakit geçirme imkanları bulmaktadır.

            Önceleri festival için güz ayları seçilmişti. Bizim Çorum'un sert iklimi gece hayatını etkilediği için olacak galiba ki;fuar ve festival Haziran ayına alındı. Bizim Haziran aylarımızda gece hayatına izin vermez. Poyrazımızın yazın estiği bilinirse,teşebbüs için Haziran veya Ekim olması bir şey değiştirmez. Yalnız;dünya memleketleri fuar ve festivallerini genel olarak  Eylül ve ekim aylarında yapıyorlar. Burada;memleket ve şehirler bu teşebbüslerinde kendi yetiştirdikleri ürünleri de esas olarak gelenlere göstermek istedikleri arzusu vardır. Her ülkede ziraat mahsulleri güz aylarında ortaya çıkarlar. Her ne kadar sanayi ürünleri başta gelir durumda iseler de,yiyecek içecek ve kış hazırlıkları yapacakların güz aylarında ortaya çıkmış olmaları olayı vardır. Bir de insanların en az çalıştıkları aylar bu güz aylarıdır. Tarlayı terk ederek festival veya fuar gezmeye gelenlerin adet olmadığı bilinmelidir. Bizim için yine başlangıçta olduğu gibi,fuar ve festivallerin Eylül ayına alınmasında faydalar düşünülür. Bundan sonra ikide bir fuar tarihini değiştirme olayı üzerine gelinmelidir.

            Sayın Profesör Ahmet SAMSUN'LU hükümet üyeliğinde de istifa ederek eline geçen bu fırsatı Çorum için kullanarak,eski fidanlığın yerini Çorum için kullanarak,eski Yerini Çorum Parkı yapmak üzere belediyeye kazandırmıştır. Bizim bundan haberimiz olmadı. Hiç kimse bu hizmeti halkın bilgisine sunmadı ama,neler olduğu hakkında yerel basınımıza da pek bilgi verilmedi. Sonradan festival ve fuarın burada organize edilmeye başlandığını gördük. Şehir parkı fikrinden de bahseden de olmadı. Bizim bildiğimiz çimento tozundan dolayı fidanlığın bakanlıkça kaldırıldığı idi. Sanıyorum ki;tasavvurlar hakkında sayın Profesörün fikri bile alınmamıştır. Eğer öyle ise cidden ayıp ta edilmiştir.

            Buradaki plan hakkında yine büyük çapta fikrimiz yok. Bilen bir yetkilinin basına bilgi vermesinden mutlu oluruz. Bu sahaya bazı gereksiz binaların yapılır durumda olduğunu düşüyoruz. Fuar bir şehrin çok ehemmiyetli tesislerinden birisidir. Onun yerinin tespiti,içine konacak binaların seçilmesi ve bilhassa park görünümünün bozulmaması gereklidir. Varsa bu düzenlemeye dikkat edilmelidir. Bu tesiste yapılacak hataların telafisi her zaman imkan içerisinde olmayabilir. Böyle tesisleri başlangıçta iyi düşünmek,daha önce yapılanları etüt etmek gerekiyor. Bir tesis bozuk yapıldı ise,genellikle öyle kalıyor. Eski Doğumevinin yerine yapılmış ucubeyi bu gün değiştirebiliyor musunuz ? Bunu gördükten sonra bari çok dikkatli olmak gerekiyor.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

15

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİLMEK YAPMAK DEĞİLDİR

            Dış kaynaklı kredilerin,başka bir adla borçlanmaların mahiyeti hakkında bilgi daima olmuştur. Osmanlı yönetimine verilen paralarda dış kredilerdi. Borç vaktinde ödenmeyince, borçları güvenceye bağlamak için kurulan teşkilatın adı idi “Duyunu Umumiye”. Türklerin dış krediler,yani dış borçlar hakkında fikirleri yok denilebilir mi ?

            1956 da;Fransız Başbakanı Mendes France,dış borçların iki tarafı keskin bir bıçak olduğunu söylemişti. Borçları akıl içinde yatırıma kullanırsanız,üretim fazlasıyla borçları ödeyebilirsiniz. Cari hesaplara sarf edebilirsiniz,iflas yolunu açmış olursunuz. Bunlar kitaplarda yen almış bilgilerdir, bizde halk arasında “Borç yiyen,kesesinden yer” denmez mi ?

            Televizyonlarda konuşan aklı başındaki insanların söyledikleri de bunlardır. Sakıp Sabancı;her fırsatta bunu yeniliyor. En son on milyarın sözünü alan Derviş te alınanın borç olduğunu,keşke almak durumunda olunmasaydı diyerek açıkladı. Bunun yerinde kullanılması şartıyla faydalar olacağını açıkladı. Bunlarda anormal hiçbir şey yok. Bunları bilmek ve söylemek için iktisat fakültelerinde profesör olmaya gerek te yok. Ancak bu bilgiler ışığında alınan paraların sarfı,sorumluluk bilmeyen ve geleceği düşünmeyen siyasi iradenin elinde.

            1950 den beri,siyasi iradeyi temsil edenlerden Menderes, Demirel,Özal,Tansu Çiller,Yılmaz ve Ecevit,Menderes hariç yaşayanlar arasında Erbakan Hocayı bunların arasına sokmak mümkün değil. Dış borçlar bunlar zamanında alınmış ve bunlar zamanında çarçur edilmiştir. Bu gün  alınan borçlarda yine saydığımız isimlerden bir kısmının eline teslim edilecektir. Acaba sayın Derviş temennilerinin bu insanlar tarafından Başarılacağına cidden inanır mı ? Kendisinin sarfta söz sahibi edileceğini sanmam. Yakında kendisini de inandıracaklardır. Alışmışlık; telafisi zor bir vasıftır.

            Bu saydığımız devlet adamlarımızın hemen hepsi daha önce devletçidirler. Çorum’daki Şeker Fabrikası yapılalı kaç sene oldu ? Bunun temelini rahmetli Özal atmadımı? Bu gün satılan devlet fabrikalarının temellerini,öbür yazdıklarımız yaldızlı nutuklarla atmadılar mı ? Aradan ne geçtiki bu gün satıyor sanılarak peşkeş çekiliyorlar. Amerike küreselleşmeyi empoze etti. Bizimkilerin küreselleşmeyi kavrayacak kültürleri de yok. Kültür gazete makalesinden edinilemez. Istenilen,aslında paranın küreselleşmesidir. Sende de o yok. Ne ile küreselleşeceksin ? Bilgi ve akıl rehber olacağına,insanların köleleşmesini isteyen bir zihniyetin gölgesine sığınılırsa ne Atatürk’ten bahsedebilirsin ve ne de bağımsızlık nutukları atabilirsin. Ilmin, tekniğin ve bilginin bu derecede ilerlediği bir dünyaya ayak uyuduramayanlar yok olmayı veya köleleşmeyi kabulleneceklerdir. Dünyada hakim sınıfı 500 milyondur. Dünya bunlarlamı dünya olur ?

            Alınacam bu yeni borçta eskiler gibi olacaktır. Ustalar yine faydalanacaklar, fakirler yine borçlananlar olacaktır. Merhamet dilenerek bir devlet yürütülemez. Borçlar içinde aynı sözler

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 16

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

10 KASIM VE ATATÜRK 

            10 Kasım;Milletine,herkese nasip olmayacak hizmetleri yaparak bir “Dahinin”,bir “Önderin”, ebediyete intikal ettiği gündür.

            Bir insanın arkasından bir Millet ağlar mı? Ağlar ki;Mustafa Kemal'in ölümü bunu bize göstermiştir. O'nun naşı Dolmabahçe Sarayını terk ederken, tazim duruşunu heykel gibi yapan Türk evladının, tüyü bile kıpırdamadığı halde, gözlerinden yuvarlanan matem yaşlarının ifadesi bunu bize göstermiyor mu? İnsan onu, o gurur tablosunu görürde Türk olmaktan nasıl gurur duymaz? O askerin, o yiğit askerin resmi, heykelleştirilerek Anıtkabirin  ortasındaki meydana konmalıdır. Mehmetçik buna layıktır.

            Aynı tablo, lisenin son sınıfında bulunduğum Yozgat'ta da olmuştur. Yozgat Valisi Baran'ın göz yaşları içinde söylediği nutkunu, bizleri de göz yaşlarına içinde dinledik ve izledik. Kız arkadaşlarımız günlerce matem havası içinde yaşadılar. Demek;o devrin kızları ve kadınları, büyük Atanın naşı önünde kendilerine yapılan hizmetlerin, toplum hizmetinin daha iyi bilincinde idiler ve kadirbilirlik içinde idiler. Kadınlardan,Mustafa Kemal düşmanlığı kimin aklına gelebilirdi ki?

            Mustafa Kemal önünde kadınlar, yerlisi-yabancısı, hep dürüst kalmışlardır. Mustafa Kemal'in kendi kadınlarımız için yaptıkları ve düşündükleri,yabancı kadınların da hayranlığını çekmiştir. Kadınlar tarafından yazılan yabancı eserde, Ulu Önderin Büyüklüğü hep konu olmuştur. Atatürk'ün hakkında, dışta her dilde yazılan eserlerin bir kitaplıkta toplanması, bu kitapların yazarları için bir gönül alma hizmeti olabileceği gibi, Milli Kültürümüz ve Atatürk için de büyük bir hizmet olur. Atatürk için yapabileceğimiz bir hizmet bizim görevimizdir ve ona olan borcumuzun ödendiğini hiçbir zaman ifade etmeyecektir. Millet olarak ve birey olarak,Atatürk'e hep borçlu kalacağımızın bilinmesi gerekir.

            Atatürk ölmüştür. Ölmeden kendisi de bunu iyi şekilde ifade etmişti:”Bir gün benim naçiz vücudun elbette ki toprak olacaktır;fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar olacaktır” cümlesi  Onundur ve dedikleri de olmuştur.

            Bizim Atatürk sevgimiz, minnettarlığımın, Onun fikirleri, Millet için düşündükleridir. Onlar bu günde geçerlidir ve hep geçerli kalacaktır Atatürk'e layık olmak,bu fikirlerine saygılı olmaktır; Onun fikirlerinin kadirşinaslıktır. Bunlar aynı zamanda görevdir. Namuslu insanların görevidir bunlar. Bu namuslu ve muktedir insanlar,Milletimizin içinde daime olacaklardır. Bunlardan Millet olarak mahrum kaldığımız müddetçe Büyük Atatürk'ün fikirleri yaşayacaktır, Milletin ve Cumhuriyetin ilelebet yaşamasının başka bir yolu da yoktur. Atatürk düşmanlarına yanlızca acınır. Geri zekalılık işaretlerini beyinlerinde taşıyan ve vicdanlarının sesini yanlış düşünceleri üstüne çekmeyen bu insanlara acımaktan başka elden ne gelir? Bu psikoz halidir. Ancak bu düşmanlıkta ve psikoz halinde çıkarları olan insanlar ve fikirlerde vardır. Meydanın bunlara bırakılması,akıl almaz bir kinin etrafa saçılmasının da vesilesi olabilir. Atatürk dostları, Milletin bu iyi kalpli insanları hep uyanık kalacaklar ve Atatürk düşmanlarına nerede rastlarlarsa, onu Devlet düşmanlığı sayacak mücadele vaziyetini alacaklardır. Atatürk düşmanlığı ile Cumhuriyetimizin düşmanlığı aynı şeyler, aynı kavramlardır. Atatürk düşmanlığını karşılayanlar Cumhuriyet düşmanlarını da karşılamış olacaklardır. Gelecek nesillerimizin varlığı ve mutluluğu, Atatürk dostluğuna ve sevgisi ile Cumhuriyetinin bekasına bağlıdır. Atatürk ve Cumhuriyet düşmanlarını ikna etmeye çalışmakta bir cins ahmaklıktır. Bu  düşmanlıklar bilinçlidirler ve ancak ezilerek üstelerinden gelinebilirler. Bunlarla mücadele,Milli görevdir.

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 17

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

CUMHURİYET

            Biz;bizim Cumhuriyetten bahsedeceğiz . Cumhuriyetin çeşitlerini araştırma gibi bir iddia peşinde değiliz.

            Bizim Cumhuriyet sokakta bulunmamıştır. Bizim Cumhuriyet,bir Kurtuluş Savaşı sonucu ortaya gelmiştir. Cumhuriyetin kurucusu Milli Kahraman, istese idi , Cumhuriyeti kurmadan eski rejimin başına geçer ve onun Devlet Başkanı olmakta hiçbir sıkıntısı da  bulunmazdı. Demek ki; kurtarıcı,Kurtuluş Savaşını yaparken bile bunu düşünmemiştir. Onun kafasın da doğan fikir,istiklalini kaybetmiş bir devletin başına geçmek değil,yepyeni kurulmuş bir Cumhuriyetin Cumhurbaşkanı olmaktır. Yapılanlar bunlardır.

            Elbette ki;Gazi Mustafa Kemal, Cumhuriyeti tek başına kurmamıştır. Bu iddia da olan kimsede yok. Kurtarıcının etrafında olanlar,bir avuç denecek kadar azdır ve onlarında büyük bir ekseriyeti asker kökenlidirler. Kalabalık,kalabalıktır ve akıl içinde yönlendirilirse işe yarar. Aksine kalabalıklar,liderler değil,peygamberler bile boğazlanmıştır. Toplum aklı bir medeniyet seviyesi işidir.

            Kurtuluş savaşı kahramanlarına minnet borcumuz vardır. Hepsinin önünde saygı ile eğiliriz. Hizmetleri ve vatan severlilikleri erişilmezdir. Ancak hiçbirini kurtarıcı ile kıyaslamaya kalkmayınız ve Vatan severlikleri erişilmezdir. Ancak hiçbirinin Kurtarıcı ile kıyaslamaya kalkamayız. Beynimizde hem onların yeri ayrıdır ve hem de Kurtarıcının. O Kurtarıcıya,onlarda bizim duyduğumuz saygı ve minnettarlığı duymuşlardır. Hemen hepsi “Devlet Mezarlığında” yerlerini almışlardır. Bazı Cumhur Başkanlarımız da Milli Kahramanlarımızın yanında yerlerini almışlardır. Birbirlerine yakışıyorlar da. Bazı Cum-hur Başkanlarımızın  orada yer almalarının korku sebebini anlamakta zorluk çekiyoruz. Bir yükseklik payesini tarih onlara vermeyecektir. Tarih yazılanları kıymetlendirecektir.

            Cumhuriyete minnet borcumuz vardır.

            Cumhuriyet bizi kulluktan vatandaşlık payesine yükseltti. Kula kulluk etme aşağılık duygusundan Cumhuriyet bizi kurtardı. Vatandaşız ve eşit insanlarız. Yaratanın yapmadığını yapan ve kulluğu kendi seviyesinde-kilere reva görenlere nasıl katlanılır ? Bu bilgi ve inancı bize veren Cumhuriyette minnet duyulmaz mı?

            Cumhuriyet insanlarımıza fırsat eşitliğini de getirdi. İltimasla yükselenler yoktur iddiasında değiliz,ama kendi dirayeti ve kabiliyeti ile de her istediği yere yükselme imkanımız da vardır. Aksini iddia edenler,kendilerinde kabiliyet eksikliğini kabul etmek istemeyenlerdir.

            Aklımızı kullanmayı biz Cumhuriyete borçluyuz. İnançlarımızı da,Devlete taşımamak şartıyla, bize bağışlayan ve garanti altına alan Cumhuriyettir.            

İnsan haklarını Cumhuriyette öğrenmiş değil miyiz?

            Fazileti Cumhuriyetle anlamış değil miyiz?

            Cumhuriyetin düşmanları vardır. Cumhuriyetin iç düşmanları,dış düşmanları vardır. 52 İslâm devletleri arasında yalnız Türkiye laiktir, yalnız Türkiye Latin Alfabesi kullanıyor, yalnız Türkiye'de kadın erkek eşitliği vardır ve nihayet  Türkiye Avrupa Birliğine girme yoluna girmiştir. Şunları bilip de İslâm devletleri arasında Cumhuriyet düşmanlığı yoktur demek mümkün müdür?

            Cumhuriyetin iç düşmanları vardır ve düşünülenin çok üstündedir. 1950'den beri, inanç hürriyeti Cumhuriyetin düşmanlığı üzerine gelişme göstermiştir. İnanç hürriyetini Cumhuriyet getirdiği halde,en büyük düşmanlığı Cumhuriyetle görmüştür. Kimin ibadetine karışılmıştır? Bu biline, Cumhuriyet inanç düşmanı olarak itham edilmiştir. “İnsanlar göğsünü gere gere; Müslüman'ım diyebilmelidir” kaba ve yakışıksız iftirayı, Cumhuriyete karşı, Cumhuriyetin en yüce makamına gelenler yapabilmiştir.

            İçte ve dışta,eğitim yasası birliği bozularak, ikili eğitimin yerleştirilmesi zihniyeti, Cumhuriyet düşmanlığı üzerine gelişmiştir. Bütün ülke sathına yayılan ve vüsatı da henüz belirlilikten uzak ölüm evlerinin mevcudiyeti,Cumhuriyet düşmanlığı demek değil midir ?

            Ayrıca terörde Cumhuriyet düşmanlığının kendisi olarak saymak ve düşünmek gerekiyor. Cumhuriyette eşitlik olduğu,herkesin her yerde gelmesi esası kabul edildiği,kan ayrımının ve hatta mesep  ve din ayrımının ayıp olduğunu ve Cumhuriyetten öğrenmemize rağmen,bunların arkasına sığınarak,Ülkeyi ve Milleti parçalamak isteyen zihniyete Cumhuriyet düşmanlığı demezsek,hangi sözcükle ifade etmeye kalkacağız.

            Kısaca ifade etmek istersek,Türkiye'de Cumhuriyet düşmanlığı vardır ve artırmak içinde bütün yardımı,bilinçli ve birazda bilinçsiz bütün yardımı görmektedir. Eğer bu düşmanlık ve koruyuculuğu olmazsa idi,Cumhuriyet bizi,bu gün bulunduğumuz noktadan daha ilerlere götürmüş olabilirdi.

            Cumhuriyeti korumak zorundayız.

            Her millet layık olduğu rejimle yönetilecektir. Biz Cumhuriyet yönetimine layık insanlarız ve Milletiz. Bu tehlike ne kadar büyük görünürse görünsün,onu yenecek kadar kudrete ve fazilete Milletçe sahip bulunuyoruz. İçte ve dışta Cumhuriyet düşmanları yenilecek, Cumhuriyetin fazilet yolu Millete açık tutulacaktır. Bu inanca,her Cumhuriyetçi gibi bende inanıyorum. Bunların aksini düşünen ve iddia eden Cumhuriyet düşmanlarına, taşıdıkları geri zekalarından dolayı acıyorum.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   18

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM'DA TURİZM

            Aslında,turizm dünya için ne ise, Çorum içinde odur. Büyük genellemeye gitmeden,turizmin anlamını ve kıymetini anlatabilmek için,herkesin tanıdığı bir bölgemizi "Göreme"yi örnek göstermek istiyoruz. Burası tarafımızca da iyi tanınan bir yer.

            Evvela örnek gösterdiğimiz yerin özelliklerini ve turizmin buraya getirdiği nimetleri anlatalım ki; Çorum için düşündüklerimizi de kolaylıkla sıralıya koyabilelim.

            Göreme' de iki büyük nimet mevcut ve bu iki büyük olay Göreme'nin turizmdeki yerini temin etmiştir.            Bunların birincisi: Mevcut tabiat olaylarıdır. Tıpkı Pamukkale gibi, burada insan emeği bir sorun teşkil etmiyor. Asırlar,"Peri  Bacaları"nın teşekkülünü ortaya koymuştur. İnsanın bu tabiat olayını seyri zevk bakımından doyurucu oluyor. Her insan bu zevki tattığına ve güzellikten bahsettiğine göre, Göreme insanlar üzerinde müşterek bir etki yaratıyor demektir.

             İkincisi: Göreme bir medeniyetin yerleştiği, burada sıkıştığı ve nihayeti geliştiği bir yerdir. Hatırlanırsa; Hıristiyanlık henüz azınlık devrinde, aynı dini kabul etmeyenler tarafından ve bilhassa da İslâm'ın yayılması sırasında İsa Dinine inananlar bu bölgeye sürgün edilmişler veya mecbur bırakılmışlardır. Bu inancın sahipleri hayatta kalabilmek için kayaları oyup evler ve kiliseler yaptıkları gibi, kayaları yer altında da oyarak 7-8 katlı lojmanları yer altına yerleştirmişler ve bu gün ibretle gezdiğimiz yer altı şehirlerini oluşturmuşlardır. Kiliselerin bir kısım aile kiliseleri, bir kısmı da kilise okulları olarak kıymetlendiriliyor.

            Göreme her bakımdan doyurucudur. Göreme'nin bu durumu beklenen ilgiyi görmüş ve yine beklenen refahı da getirmiştir. Göreme kalkınmış denilebilir. Halkın mutluluğu yaşantılarından ve bakışlarından öğrenilebiliyor. Çok otelleri var ve bu otellerde turistler ağırlandığı gibi, halkımız da yaşamdan istifade ediyor. İnsanlar mutludur Göreme'de.

            Bizim Çorum'un "Peri Bacaları" yok ama, tarihin tek kara medeniyetinin "Eti Medeniyeti"nin kalıntıları var. Eti İmparatorluğunun Baş Şehri ve diğer büyük yerleşim birimleri Çorum hudutları içinde bulunuyor. Hattuşa Baş Şehir olmak üzere; Osmankayası, Alaca-Höyük, Büyük Gülecek, Pazarlı, Kızılhamza Hüyük, Eskiyapar, Oratköy,Yörüklü Hitit Medeniyetinin kalıntılarını taşıyor ve 120 sene gibi bir zaman diliminde yayılmak suretiyle, kazılarla ortaya konulmuşlardır. Bu kazılarda bulunan eserler ve bilhassa tabletler Hitit Medeniyetinin hem tarihini ve hem de yaşam biçimini ortaya koyduğu ve dünya literatürüne Çorum adını soktuğu halde,turizm yönünden en küçük bir gelir temin ettiği söylenemez.       Hitit ören yerlerinin ziyareti için en basit im-kanlar bile temin edilmemiştir. Boğazkale hariç,yemek yenilecek bir yeri olmadığı gibi,bir tuvalet dahi yapılmamıştır. Buraları turiste nasıl tanıtacaksınız ve turistlerden nasıl istifade edeceksiniz?     

            Alacahöyük Müzesini senede 18 bin ziyaretçi gezmektedir. Bunun bir kısmı şimdiki Anitta Oteli açıldığında yani eski adı Turban adıyla açıldığında, bu turistlerden bir kısmını barındırıyordu. Turistlerin Çorum'a ayak basmaları temin edilmişti. Sonradan bu da kayboldu. Çorum'da yabancı turistin izi ortalardan kalktı.

            Turistin yerlisi, yabancısı aynı şeydir. Turist zengin demek değildir. Turist gezen ve bundan zevk alan insan demektir. Rahat etmek ister turist. Kazıklanmaz istemez turist. Turist yabani gözler tarafından rahatsız edilmekte istemez. Herkes tarafından güler yüzle selamlanmak turisti mutlu eder. Turistin tek gayesi, gezmek, görmek,dinlenmek ve rahatsız edilmemektir. Bunları da asgari şartlarda yapılamayacak şeyler değildir. Bu az gelirli gezginlerin adedi milyonları aşınca,ülkeye bıraktıkları milyarları aşıyor. Maden kuyularında çalışmaktan daha kolay değil mi turizmden kazanmak? Kolay,kolayda;birazcık medeni olmak ve anlayış sergilemek gerekiyor. İşte Göreme bunu öğrenmiş. Çorumlu Göreme’ den başka yaratılmış kul değil. Biraz gayretten yorulmaz Çorum halkı.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  19

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TAŞ YERİNDE AGIRIR  

            Başlık bir atalar sözüdür. Büyük ihtimalle bu atalar sözü bizim olmalıdır. Dünya milletleri arasında toprakla, taşla haşır neşir olan millet Türk Milletidir. Bu niçin söylenmiştir,bir anlamı var mı? Bilemem.

            Fethiye'de pek çok tarihi yerler var. Bunlardan Kumluova'da olan ve ismini yazarken zihnimde bulamadığım birinde  Fransız Prof. Metzuer kazı yapmaktadır. Daha evvel burada yapılan kazılarda bulunan eserlerin hemen hepsi İngiliz kazıcılar tarafından götürülmüşlerdir. Ağır olanlar da kestirilerek nakledilmişler. Fransız profesör bunların yerlerine kopyalarını koymuş. Bize;bunların bir gün yerlerine İngiltere'den getirilip konacağını,eserlerin bulunduğu yerde kıymetlerinin artacağını, medeniyetin ve insanlığın bunu gerektirdiğini söyledi. Bunları yazdıktan sonra asıl meseleye geliyorum. Eskiler buna "sadet" diyorlardı. Torunum bu sözcüğü sordu idi.

            Türkiye'de birçok yerlerde olduğu gibi bizde de yerlerinden nakledilmiş eserler var. Alaca Höyük kabartmalarının asıl taşları kestirilip, at arabalarıyla Çerikli'ye nakledildiğini ve oradan trenle Ankara'ya götürüldüğünü ben biliyorum. Profesör Metzguer'in söyledikleri burada da olacaktır. Eserler yerlerinde anlam taşırlar ve bunların meraklıları,buralara gelerek etütlerini yapacaklardır.

            Bizi ilgilendiren başka bir konu da: "Çorum Hasan Paşa Kütüphanesi'nde" bulunan "El Yazması Eserlerin" başka bir kütüphaneye nakledilmek istenmesidir. Sayın Kültür Müdürümüz Mümtaz İdil'in dikkatini çekerim. Bu hikaye bir daha yaşanmış ve itirazlar üzerine vazgeçilmişti. Bu El Yazması eserlerin, verilen beyanata göre; bakımları ve muhafazaları zormuş ta, bunları birkaç yerde toplamak daha avantajlı olacakmış. Bakımları temin edilecek ve muhafazaları garanti altına alınacakmış (!)...

            Bu El Yazma Eserler Çorum Kütüphanesinde toplanılmışlar ve şimdiye kadar çok iyi korunabilmişlerdir. Eserlerin teşhirinde, bizim kütüphanemizde çok mükemmel durumda bulunuyorlar. Rahmetli Vali Varinli'nin misafiri olarak Çorum'a gelen hocamız Rahmetli Prof. Suheyl Ünver'le Çorum kütüphanesine birlikte gitmiştik. Bu yazma eserlerden 8-10 tanesi kendisi tarafından istenildi ve yine Rahmetli Kütüphane Müdürü Erdemli  tarafından hemen önüne dizilivermişti. Hoca bu çabukluktan çok memnun olmuştu. Kendisi eski yazıyı ve Osmanlıcayı iyi bildiği için gereken incelemeleri birkaç saat içinde yaptı ve pek memnun olarak ayrıldı. O zaman hocamız; bu eserlerin yerinde bulunmasından bahsetmişti.

            Bu eserlerin bakımı yerlerinde yapılabilir. Kültür Bakanlığı seyyar bakım ekipleri teşkil ederek Anadolu'nun birkaç ilinde bulunan bu yazma eserleri sırayla yapabilir. Bu bütün dünya ülkelerinde geçerli. Türkiye 'de niçin bu uygulama yapılamıyor? Yapılamaz  mı? Yapılır elbette.

            Eserlerin daha iyi muhafazası sorunu ise ; aldatmaca ve bizlere okunan bir masaldır. Dünyanın ve bu arada ülkemizin hiçbir eseri çalınma tehlikesi dışında değildir. Eserlerin bir arada olması,bu hırsızlık olayını kolaylaştırır bile. Birçok dağınık yer için düşünülecek çalma olayı,bir araya toplanılmışlar için daha kolaydır. Bunu hayatımız boyunca duyduk ve okuduk. Hırsıza kilit olmaz. Çalınmak istenen eserlerin korunması için,her halde daha mükemmel düzenlemeler kurmak ve iyi yetiştirilmiş,bir de iyi doyurulmuş insanlar çalıştırmak faydalı olur sanıyoruz.

            Çorum Hasan Paşa Kütüphanesi bu eserleri derlemiş,şimdiye kadar bakımını yapmış ve muhafazasını temin etmiştir. Bahanelere inanmıyoruz. Bu düşünceler basit düşünceler. Daha iyi, faydalı düşünceler üretmek varken, halkın elinde olan kıymetli eserleri milli kuruluşlara aldırmanın ve almanın yolları geliştirilerek,halkın elinde bulunan kıymetli eserlerin kazanılması yolunu seçmek daha faydalı olur kanaatini taşıyoruz.

            Faydasız işlerle vakit kaybedilmemelidir.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  20

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BAYRAMLAR

            Bayram;genel anlamda eğlenmek demektir. Giyineceksiniz,yiyip içeceksiniz,çalışacaksınız ve felekten bir gün veya günler çalacaksınız. Eğer bu anlayış tarzı genelleştirilirse,bunun adı bayram olarak konulabilir. Genelleşme olmaz ise,yapılan yaşam yine bayramdır ama, size özel olarak kalır.

            Bayramların cinsleri  ve adları vardır. Cinsi ve adı ne olursa olsun bayram tek insanın hareketi değildir. Bir insan tek başına eğlenemez. Hatta tek başına eğlenmeye çalışan insan için tıp içerikli düşünceler bile insanın aklına gelebilir. O halde bayram denince, başkalarının da iştirak ettiği zevk alıcı hareketler akla gelmelidir.

            Aile arasında kutlamalar ve bilhassa kadınlarımızın zevkle tatbik ettikleri kabul günleri,birer bayram şenliği sayılabilir. Bu kabul günlerinin  karşısında değilim. İnsanlar arasında dostluğun ve sevginin devamına hizmet ettiği kanaatini taşıdığım için,teşvik edilmesi taraftarıyım. Avrupa'da bu aile kabulleri,senede bir veya iki kere oluyor. Tanıdıkları dostlar çok önceden davet ediliyor. O gün ailede yeme içme ve tanışma günü oluyor. Bazen de çok yakın tanıdıklar akşama alı konarak,toplantı yemekle de bitirilebiliyor. Bunu bir otelde veya lokantada yapan zengin insanlarda bulunabiliyor. Bunların eleştirilecek bir tarafını görmüyorum. Bizde biraz sıkça oluyor. Bizde de kadınlarımız çalışma hayatına girince,kabul günlerimiz seyrekleşecek ve senede bir ikiye inecektir. Kabul günlerinin ailelerce,karı koca olarak yapılmasının sayısız faydaları olduğunu düşünürüm. Aile dostlukları,kadın dostluklarının üstünde sayılmamalıdır.

            Her ülkede sayısız yerel bayramlar vardır. Bizde de pek çoktur ve sürüp gitmektedir. Kiraz bayramının kime zararı var ? Bu bayramlarda toplum oluşumunda hizmetler ifa ederler. Toplumlar kolayına teşekkül etmemişlerdir, toplumlar oluştuktan sonradır ki,insanlar rahata kavuşmuşlardır.

            Genel olarak milletlerin bayramları ya dini veya milli bayramlardır. Milli Bayram Fransa'da yalnız Cumhuriyet Bayramıdır ve 14 Temmuz da kutlanır. Cumhuriyet Fransa'da çok numaralı olsa da,bayram tektir ve sözlüğün tam anlamında millidir. Halk iştirak eder. Hatta bayramın resmi tarafı gölgede kalır denirse hata yapılmış olunmaz. Orada  kral  taraftarları  hala  olmasına rağmen,Cumhuriyet düşmanına rastlamak mümkün olmaz. Türkiye'de o günü yaşadığı gün milletimiz için bir mutluluk olacaktır. Bu gün ise,kısa zamanda geleceğini düşünmek ise bir hayal olarak düşünülmelidir.

            Bizde resmi bayramlar çok. Devir değişmiş bir genç devlet için bu normal karşılanabilir ama,23 Nisan,30 Ağustos ve 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı dışındakileri tatilsiz geçirmek gerekmektedir bir milletin hayatında,bayram tatillerinin çokluğu,hizmet aksatıcı olmamalıdır.

            Dini bayramlarımız iki adet olduğunu herkes bilir. Bayramlarımız tatilleştirilmek suretiyle millilikte kazanmışlardır. Bunları değiştirmek ne gerekli ne de faydalıdır. Tatillerinden de vaz geçilemez. Zaten vaz geçmeyi düşünende gözükmüyor.

            Dini bayramlarımızın ehemmiyetini kaybettiği sözleri doğru değildir. İnsanlar yaşlandıkça,kendilerinin yaptığı bayramların daha mükemmel bayramlar olduklarını sanıyorlar. Ramazan ve Kurban bayramları şimdi nasıl kutlanıyorsa,benim bildiğim,75 yıl öncede öyle kutlanıyorlardı. Hatta bugün eğlenme imkanları daha fazla olduğundan,şimdiki bayramların eskilerden daha iyi kutlandıklarını söylemek bile mümkün. Hatta,bazı insanlar uzak yerlere seyahat yapma alışkanlıklarını edindiler. Bunları bayramların lehine ve anlamında yazmak gerekir. Gittikleri yerlerde yaptıkları bayramdır. Kurban Bayramını bile uzakta yapmak imkan içidir. Kurban kesmek,sadece doğduğu evde gerekmez. Mademki dinin bazı anlayışları yeniden yorumlanmak isteniyor;o zaman kurban sorununu da yeniden yorumlamak gereklidir sanırım. Kurban sorunu,hayvanları sürü ile kesme sorunu değildir. Acaba kurbanı katletmeden de,bu dini Görevin ifa edilme şekli düşünülemez mi ? Kurban parasını tahsis etmekle,dini görev yerine getirilmiş olmaz mı ? Bunu tetkik etmek din adamlarımızın görevidir.

            Fransa'da kutlanan bayramlar dini olmayıp eğlence için hazırlık olur. Bizim bazı hallerde bayramlarımızın esasında dini olması çok içtimaidir bence yağmur duası bile bir bayram sayılabilir. Gerekli ibadet ve duadan sonra,orada yapılan netice olarak eğlenmek ve yenip içmektir.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 21

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

SÖZDE SOYKIRIMI

            Sözde soy kırımı demek,büyük bir iftiraya,milletçe karşı kalmak demektir. Bugün Milletimiz böyle iftiraların karşısındadır. Ermeniler Türk soyu tarafından soy kırımına tabi tutulmamıştır. Bir soyu kırıma tabi tutacaksın,Dünyanın elinde tatmin edici bir delil bulunmayacak. Siyasi adamların bu kararına bir gün tarih ve onu yazanlar gülecek.

            Biz Anadolu'ya,Ermeni Devletini yıkarak gelmedik. Biz Bizans'ı yıktık. O zaman bu topraklarda yaşayan soylar,bilhassa Ermeniler esir durumunda idiler. Bir bakıma biz onları esaretten kurtardık da denilebilir. Bizim gerek Selçuklu,gerekse Osmanlı dönemlerinde,hiçbir millete esir muamelesi yapılmamıştır. Herkes inançları,kültürleri ve maddi varlıklarıyla insan olarak yaşamışlardır. Hatta bu toplum içindi,zaman zaman,Türk soyu,bizzat padişahları tarafından fetvalı kırımlara tabii tutulmuşlardır. Ermeniler dahil her soy,saraya yakın akrabalıklar kurdukları halde Abdülaziz'e kadar bir Türk kadını saraya gelin bile gitmemiştir. Bu gün ise,şikayeti olmayan tek soyda yine Türk soyudur. Acayiplikler içinde yaşamış oluyoruz.

            Tam bin yıl,Ermeni vatandaşlarımızla bir arada,kardeşler olarak yaşadık. Din ayrılığı bile,bizi birbirimize düşman yapmadı. Halbuki mezhep ayrılığı bile kendi soyumuz arasında ne facialara sebep teşkil ettiğini bu devirde bile,zaman zaman yaşamaktayız. Ermeniler ülkenin zenginleri ve sanatkarları idiler. Milli Saraylarımızın hemen hepsi,Ermeni mimarlar tarafından yapılmıştır. Karşılıklı bayram kutlamalarını bilmeyenlerimiz var mıdır ? Bizim yaşantımızı en iyi hazmetmiş olanlar da Ermenilerdir. Adlarımız ayrı olmasa,yaşantılarımıza bakarak Ermenileri Türklerden ayırmak kolay değildir.

            Bu mutlu asırların sonunda,Abdülhamit'in padişahlığa başladığı sırada,Ermeni soyu padişaha saldırgan olmuştur. 1009 veya 1904 de,padişahın arabasına bir Ermeni'nin bomba koyması üzerine,Milli Şairimiz Tevfik Fikret,Ermeni bombacıya kasideler yazmıştır. Şairin bu methiyeleri,Türk halkı tarafından yadırganmış ta değildir. Hala halklar arasında düşmanlık yoktur.

            Daha sonraları Ermenilerin kurduğu silahlı çeteler,Rusya ve bilhassa  Fransa'lar tarafından himaye edilerek silahsız Türk halkını katletmişlerdir. Bizim Türk soyu hiçbir zaman silahlanma merakına düşmemişlerdir. Buna göre soy kırımını yapan Ermenilerdir.

 

            Birinci Dünya Savaşında,Rusya ile savaşan ordu,arkasında Ermeni çetelerinin tehlikesiyle karşı karşıya kalmış ve Başkomutan Vekili tarafında bunların bölgeden uzaklaştırılmaları,tehciri istenmiştir. Tehcir Dünyanın gözü önünde ve Amerikan Kızılhaçının gözetiminde yapılmıştır.

            Tehcirden evvel Türk köylüleri de silahlanmışlar ve karşılıklı köy basmaları ve adam öldürmeleri olmuştur. İnsan tabiatı,bilerek ölüme başeğme eğiliminde değildir. Bin sene kardeşlik ettiği kavmin katliamına dayanması mı gerekirdi ? Bunu bir Tanrı buyruğu olarak kabul etmeli idi . bu olaylar biri önce,biri de sonradan silahlanmış iki halkın mücadelesidir. Bu böyle görülmelidir. Burada Devlet tarafından alınmış bir karar ve onun vesikası yoktur. Bir vesika olmadan Osmanlı Devleti itham altında bırakılmıştır. Bunun sebebi de İhtilaf Fırkasının İttihatçı düşmanlığıdır. Bu ikili mücadele,halk mücadelesi,İtilaf    Fırkası tarafından Avrupa ve Dünyaya soy kırımı olarak iletilmiştir. Parti düşmanlığı bizde o kadar yeni değildir.

            Gerek mücadele esnasında,gerek tehcir esnasında,bilhassa hastalıklardan ve bakımsızlıktan insan kaybı olmuştur. Ermeniler tarafından kayıp,büyük ihtimalle 250-300 civarında olmalıdır. Ermenilerin bizzat yaptığı Türk katliamının miktarı bu mevcudu kat be kat geçer. Her yerde hep Türk zararlı çıkmıştır. Türk kendi memleketinde,kendi Ermeni vatandaşları tarafından katliama uğramış ve sahip çıkanı da bulunmamıştır.

            Soy kırımı,silahsız halka karşı yapılan katliamdır. En son Almanya'da,Amerika'nın her bölgesinde,Cezayir'de,Güney ve Kuzey Afrika'da,Filipinlerde uygulanan soy kırımı ile bunun benzerliği yoktur. Arşivler her ülkede Türkiye'de açılmalı vesikalar aranmalıdır. Bir soy kırımı olayı vesikasız olur mu ? Aksi halde,tarih bilincinden yoksun olan bu gün siyası insanların aldıkları kararların hesabı bir gün sorulur.

             Bizim soy kırılmakla kolay kolay bitmez

           

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 22

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

KASTAMONU

Cumhuriyet Halk Partisi'nin "Halkla Birlikte Sorunlara Çözüm Üretme" Bölge Kurultayından biri daha Kastamonu'da 20 Mayısta yapıldı. Bu gurubu Bartın, Bolu, Çankırı Çorum, Karabük, Kastamonu, Sinop ve Zonguldak oluşturmuştu. Bu bölge kurultayına CHP nin Sayın Genel Başkanı Altan ÖYMEN, Genel Sekreter Sayın Tarhan ERDEM, proje sorumlusu Sayın Prof. Yakup KEPENEK ile birlikte hayli parti meclisi üyesi ve üniversitelerin güzide ilim adamları toplanmışlardı.

Toplantıda ilmi konuşmalar oldu. "ODUN"NUN aday olup seçilmesi mümkün görülse, bu ayıbı sineye çekmek mümkün olsa bile, Ülkenin ODUNLA değil ADAMLA yönetilebileceği hakikati üzerine,herkesçe mutabık kalındı. Seçimlerde aday tespiti için pir politika üretmenin gerekliliği vurgulandı.

Bizde " Çorum Raporu"nu takdim ettik. Dinleyenlerin dikkatle izledikleri izlediklerini de tespit ettik. Bizim rapor tek konu üzerinde toplanıyordu. Çorum Üniversitesiz kalmış ve bunun sebebinde Çorumlu anlamamıştı. Üniversite açılması için dikkat edilmesi gereken kriteryumların ne olduğunu Çorum'da anlayan olmamıştı. Bize öyle geldi ki; toplantıya katılan kimse,çok kıymetli ilim kafalarına sahip olmalarına rağmen,üniversite açılış kriteryumları hakkında bir Devlet fikrinin varlığına gani değillerdi. Bunların elbette bir üniversite misyonları vardı ama; Devletimizin bunu benimsediği söylenemezdi. Hemen hepsi ve bu arada Sayın Genel Başkanımız, konuşmalar karşısında CHP nin bir üniversite politikası üretmesinin zorunlu olduğunu da kabul ettiler. Bu kanaatin oluşmasında, raporumuzun etkili olduğunu düşünüyoruz . Genel Başkanımız da, isim zikrederek bunu belirttiler.

Bir yazıda bu kadarcık parti propagandası yapılması da elbet gerekli olmuştur. Bu politikayı da Çorum için yaptık. Daha başka şeyler söylemek istediklerimiz de var. Biz Çorumlular çok öğünüyoruz. Bazen bu ölçüyü aşıyoruz. Türkiye'de sanki tek il Çorum var. Hele bazıları " tek temiz il " gibi benzetmelerine de fazlaca etmişiz. Bu öğün melerde bunların rolü var. Az seyahat ettiğimiz için, bizden başka şehir yok sanıyoruz. İçinizde Dr. Rıfat PATIR'I da iyi okumadığımız için,  onun ikazlarını da unutuyoruz. Türkiye' de başka güzel ve temiz iller var. İşte bunlardan biride, bizim bölge kurultayı yaptığımız Kastamonu'dur.

Kastamonu tarihte isim bırakmıştır. Büyük Atatürk Kastamonu'yu ziyaret etmiş ve "Şapka Devrimi"ni de burada açıklamıştır. Demek ki; Kastamonu o zaman içinde, memleketimizin güzel ve göze çarpan bir şehri idi. Kastamonu; güzel bir plan içinde gelişmiştir. Bir Kastamonu mimari şekli var denilebilir. Pencereleri,kapıları çeşitli etkinliklerin ifadesi değil. Yüksek binalar yok. Binalar ve bunların teşkil ettikleri mahallelerde tatlı bir uyum gösteriyor. Arazinin durumları çok iyi kıymetlendirilmiş ve çok güzel imar şekilleri uygulanmış. Caddeleri geniş ve genel olarak çift yol şeklinde imar yapılmış. Kastamonu'da yeşil şehrin vasfını teşkil ediyor. Orman yer yer şehrin içine sokulmuş ve şehrin içinde ormanın güzelliğini göre biliyor, yaşayabiliyorsunuz . Yeşillik; yani ormanla şehrin birbirleriyle kucaklaşması, Kastamonu için bir orijinalite. Bu ilin çok güzel görünümler ortaya koyduğunu rahat tespit edebiliyorsunuz. Kastamonu çok güzel bir Avrupa şehri terimi, Kastamonu için yakışık alıyor. Bu şehri yapanların dışarıdan geldiklerini bir abesle iştigal olur.

Kastamonu'yu bu şehrin mimarları ve mühendisleri imar etmişler.

Çorum'da hiçbir şey Kastamonu'nunki ne benzemiyor. Binaların yüksekliği, ölçüsüzlüğü, pencere ve kapıların Arap kokusu taşıması ve bilhassa yeşilliklerin şehri kucaklamamış olması insanın içini karartıyor. Bir Çorum mimari tarzı yoktur. Ev mimarisi Çorum'da Araplaşmıştır. Yeşilden uzaklaşılmış ve bundan sonra da yakınlık aranacağı düşünülemez. Bu binaların hangi asır da aynı hizaya gelecekleri düşünülemez. Mimar ve mühendislerimizin Kastamonu'yu görmeleri ve tetkik etmeleri beni mutlu eder. Fay dalı olur sanıyorum. Dünyada her ülkenin mimarisini hemen tanımak mümkündür. Biz bun dan mahrumuz.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 23

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MİLLETLER HUY DEĞİŞTİRİR

            Bu “huy” sözcüğü hem tam Türkçe ve hem de anlamı açık. Bu sözcüğü kimseye izaha da gerek yok. Her şey açık,seçik olmasına rağmen yine de insanın aklına takılan bir şeyler sezinleniyor. Konuşmalar içinde,pekte kibar sayılmayacak bir durum ortaya çıkar gibi oluyor. Kibarlık taslamak için,anlamı açık ve seçik olan bir sözcüğün kullanılmasını terk edecekte değiliz. Biz,edebiyat gibi pekte kibar sayılacak bir meslek tahsili de yapmış değiliz.

            Tam 80 senelik adetlerimiz var. Biz;tarihimiz içinde bu derece uzun bir dönem içinde savaşsız kalmadık. Savaş bir çeşit edinilmiş adetlerimiz arasında bulunuyor. Yadırgayanımız da yoktu. 80 yıl savaşsız kalınca,savaş dışı kalınca savaşsızda yaşanılabilir olunacağını öğrendik. Hiçte kötü olmadığını da öğrendik. Savaşta kırılmayınca nüfus artımını da gördük. Hayatın daha tatlı geçmesi için savaş olmayınca ülkede daha iyi eserler ve yaşam vasıtaları yapmayı ve kullanmayı da öğrendik. Hangi aile içinde büyük baba ile torun çocuklarının bir arada yaşadığı görülmüştür. İste bunlar Cumhuriyetin nimetleri,bu nimetleri bahşeden Cumhuriyeti de Atatürk kurdu. Bu çeşit düşünce herkesi memnun eder denmez ama,ne yapalım ki;olaylar böyle. Kitaplar ve bilhassa tarih kitapları böyle yazacak.

            Muhtemel Irak savaşı bu satırların yayınlandığı tarihte belki çıkmış olacak. Bu Irak savaşı ile ülkemizin bir ilişkisi yok. Bu bir Amerikan savaşı. Sebebi ne olursa olsun,tarih bu savaşı bir Amerikan savaşı olarak yazacak. Bu savaştan hiçbir çıkar elde edemeyiz. Çıkar elde etsek bile bu çıkarlar meşru ve ahlaki olmaz. Lekeleniriz. Devletler ve insanlar indindeki itibarımızı kaybedebiliriz. tarih içinde,bu çıkarları yanımızda bırakmazlar. Benim kısa ömrüm bile,pek çok örnekleri bana gösterildi. Milletlerin tarihi,insanlarınki gibi kısa olmadığına göre,pek çok kıymet ölçülerini göz önünde tutmak zorundayız.

İnanılır kalmak kadar kıymetli bir şey var mıdır ?

            Bu savaşa girmemeliyiz. Bunları Saddam Hüseyin sevgisi için yazmıyorum. Bu diktatörün kendi milletine de bir yararı olmadı. Bunun bertarafı,daha iye bir Irak rejiminin kurulması,oradaki 3.5 milyon soydaşımızın emniyetini temin illa da savaşla olmaz. Bunları dünyaya anlatarak savaşsız da çareler bulmak mümkün. Savaşta insanlar ölüyor. Bu ölenler de bir daha geri gelmez. Yeni insanlar doğar ama,bunlar ölenlerin kendileri değildirler. Bu şehit olanlar da,şehit olmadan ölenler de dünyaya yaşamak için geldiler. Yaşamak hakkı,insan haklarının en önde geleni değil mi ? O zaman,savaştan kaçınmak gerekir. Kaçınmaya ön ayak olamıyorsanız,savaş çığırtkanlığından hiç olmazsa kaçınmalısınız. Savaş günahların en büyüğüdür. Atatürk'te savaş taarruza uğramak dışında meşru değildir demedi mi ?

            Bu savaş 80 yıllık alışkanlığımızı.dolayısıyla iyi huylarımızı değiştirir. Huysuz oluruz. Huyu bozuk olabiliriz. Bazı çılgın heveslilerin yetişmemesine vesile de hazırlamış oluruz. Cumhuriyet bize,temiz huylu,temiz mayalı bir millet hediye etti. Bu huyun ve bu temiz mayanın bozulmamasında sayılmayacak kadar büyük faydalar var. Avrupalı bir yazara göre “Millet bin senede olurmuş” daha olmadığımız anlaşılıyor. Hiç olmazsa yolundan çıkmış olmayalım.

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 24

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 25

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  26

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 27

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  28

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 29

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 30

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

FRANSA'DA RÖNESANS (Renaissance)

            Fransa'da Rönesans'la Çorum'un insanlarımızın ne ilgisi olur ? öyle düşünenlerimiz haklı olamazlar. Bu gün içine girmek için gereksiz hokkabazlıklara bile katlandığımız Avrupa Birliği bu yazdığımız Rönesans yoluyla bu duruma gelmiştir. Rönesans'tan önce,özlemle beklediğimiz Avrupa,özlenecek cinsten değildi. Oralara taşınıp,oraların vatandaşı olacak,onların hayatı paylaşabilecek kimseler de yoktu. Bu gün fikirler ve şartlar değişmiş olduğuna ve Avrupa'nın  bizi celp eder durumda bulunduğuna göre,Avrupa'yı Avrupa yapan Rönesans hakkında,insanlar Çorumlu da olsa,bilgi edinmiş olmaları yadırganmış olamaz. Bunların ışığı altında,bir deneme yapmaya kalkmış bulunuruz. Sayın ve çok muhterem bulunan dostlarım.

            İki revolüsyon Orta Çağ'ın sonunu işaretliyor. Rönesans'la birlikte entelektüel ve estetik revolüsyon reformla birlikte Moral ve Dinsel revolüsyon;her ikisi de ayırt edilmeksizin birbirlerine bağlıdırlar. Coğrafya durumu dolayısıyla Lyon şehri büyük hareketin merkezine yerleşmiş bulunuyor ve kendisi bir fermantasyon ve propoganda merkezine çevriliyor. Buradan,krallığın güney sınırında bir hudut şehri olarak,İtalya'ya açılan yollar kontrol edilebiliyor. Liyon;birinci derecede ticari şehir olarak yabancı şehirleriyle ticareti anlaşmalar burada imzalanıyor. Kısa zamanda büyük Pazar ve Avrupa'nın sanayi merkezi durumuna çevriliyor. Tipografik sanat merkezi olarak yeni fikirler geliştiriyor;çabuk yayılan matbaacılıkta,gelişmelere büyük katkılar yapılıyor. Cenevre ile komşuluğundan dolayı,Protestanlığın gelişmesinde aracılık görevi görülüyor. Bütün bu şartlar içinde,espri pozisyonu aynı zamanda kritik ve liberal olarak onu karakterize eder;öyle ki bu durumda Lyon rasyonalizminden bile bahsedilebilir. Bunların en ileri temsilcisi Etienne Dolet'tir.

            İşte İtalya Savaşlarıyla karşılıklı etkileşimden dolayı Fransız Rönesans'ı başlar.     Ortaçağın kullandığı disiplinden kurtulma arzusu,Avrupa'nın yenilenme hareketine bağlı olarak,İtalyan Savaşıyla karşılıklı etkileşime girilince,Fransa bundan bir netice çıkarma durumuna girmiştir. Bu hareket içinde birinci gözlenen izlenim Hümanizm'dir olay Yunan-Latin antikitesi etrafında cereyan edecektir. Platon,Aristo,Sokrat,Virgile'ler le fikir başlar. Yeni entelligenzia Çiçeron'un örnek aldığı Simite bir Latin'le izana girer. Hollandalı Erazm inceltilmiş espriye bir anlam (ton) verir. Kendiside zaten eski Teolojik Skolastik düşmanıdır. İtkisi çok büyük olmuştur. Yalnız bu etki,edebiyata inhisar etmiş olarak popülariteden uzak kalmıştır. Onun karşısına ayacı,müsamahacı (Tolerans) olan kilisede Sektarizm, darlık, skeriliteye dayanan dinci olarak tanınan Rablai dikilmiştir. Ölü dil olan Latince'yi tarayarak sağlam, renkli, argotik ve folklorik yenilikle dolu,altında ilim ve geniş tarihi bilgi ile beslenen,herkesin anlayabileceği bir dil ortaya çıkarılmıştır. Rablai'nin etkisi tipik olarak Fransız'dır. Eserlerinde Lyon'da neşir hayatına girmiştir. Bu eserler halen bile şehir için bir gurur vasıtası sayılır. Erasme ve Rablais,Luter ve Calvin sanılıyor ki;devrin en ileri düşünen kafalarıdır. Böyle birer beyine bunlar sahiptirler. İşte;benim de ihtisasım için seçtiğim Lyon şehri bu ileri fikirlerin düşünüldüğü,yazıldığı ve yayınlanıp yayıldığı bir merkezdir. Bu fikirler üzerine özel olarak durmak istememde,biraz bunlardan ileri gelmektedir. Eğer,bu boş şeylerle uğraşan Çorumlu olur mu ? Diye  etmeye kalkanınız olursa,ben onlara da katlanırım. Yaşım ilerledikçe katlanma vasıflarımda gelişme göstermiştir.

            Hakikaten,Rönesans yeni fikir cereyanlarının fışkırdığı ve her planda tatbik sahası bulduğu bir devreye tekabül eder. Entelektüel,dinsel,politik,ekonomik ve sosyal. Bunların hareket noktası,güneş sistemiyle Copernıc'tir. Copernıc Güneş sistemini izah etmiş ve seyyarelerin (Gezegenler) münasebet ve hareketlerini incelemiştir. Büyük gemiciler dünyanın her tarafında yeni keşifler yapmış ve neşretmişlerdir. O güne kadar yaşananlarda espri olarak ortaya konmuşturlar. Entelektüel alanda bunlar olurken,Lyon'da maddi olarak büyük değişiklikler görülmüştür. Altın ve servet akımı,büyük bankerlerin ortaya çıkışı (Almanya'da Fugger,Floransa'da Medicis ve karşıtları,Chigiler,Stozzi'ler Vb. Birçok spekülasyonlarda yapılarak korkunç servet birikimlerinin meydana gelmiş olduğu görülmüştür.

            Bu fikriyata paralel olarak İtalya ve Fransa'da büyük politik değişiklikler ve devletler arasında yeni anlaşma ve birleşmeler ortaya çıkmıştır.

            İtalya'da birbirleriyle rekabet ve kıskançlık içinde olan beş devlet vardı. Fransa'nın Napoli üzerinde hakları da bulunuyordu. Papa'da zaman zaman Fransa ile münasebetler kurulmaktan geri kalmıyordu. Bütün bunları bir yazı çerçevesinde eleştirmek zor. İşaret etmekle yetiniyoruz. Yalnız;şunu iyi belirtmek gerekiyor ki;bütün bu yabancı zengin akışı ve süslü üniformalar içinde askeri birliklerin Lyon'da bulunuşu ve aileler içinde misafir edilişi,Liyon kızları için espriler ortaya koymanın vesilesi olmuştur. İtalya Savaşlarında Roma ve Napoli işgal edilince,bütün ordu Napoli hastalığı denilen Frengi hastalığına yakalanmıştır. Ayrıca Papa'nın sevgilisi de esir edildiğinden,sevgilisi içi Papa büyük sayılır bir fidye ödemiştir. İşte buda bir atmışlık aşkın macerası olarak tarihe geçmiştir

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 31

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  32

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 33

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 34

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BU ÇALIŞMA TELİF ESERİDİR İZİN ALMADAN KULLANMAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 35

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 36

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MANTIK SEÇİMDE DE GEREK

            Çorum'da da vaktiyle bir belediye seçimi olmuştu. Sonra;oyun bozuldu ve Belediye Başkanı olan zat görevinden istifa ederek Milletvekili olmak istedi. Kanunlarımıza göre,Belediye Meclisinin kendisine bir Başkan seçilmesi gerekiyor. Seçilmiş Belediye Meclis Üyeleri akıl ve basiret içinde kalıpta bir Belediye Başkanı seçmediler. Her grup ve adamları, kendilerini dev aynasında gördüler. İç İşleri Bakanlığı da aralarında anlaşma kapasitesi gösteremeyen Belediye Meclisini fes etti. Bence yanlışı da burada yaptı veya yanlış burada yapıldı.

            Demokraside bir hak kullanılamıyorsa o zaman,hak kullanamayan insanlara bir deneme daha yapılmaz. Mademki Kanunlarımızı dışarıdan bir Belediye Başkanının seçiminde mümkün görülüyor. O zaman anlaşamayan üyelerin üzerine bir Belediye Başkanı tayin ederek de reyi tamamlama yoluna gidilmesi gerekirdi. Türk Demokrasisi içinde büyük bir hata yapılmış olmazdı. Zaten Belediye Başkanı da atanmış bulunuyor. Bir buçuk yıl için seçimi yenilemenin bir anlamı yok idi. Borçlu bir Devletin Bütçesinden yapılıyor bu masraflar. Hocam Sadi IRMAK güven oyu almadığı halde tam altı ay Başbakanlık görevini yürütmüş idi. Devlette başımıza yıkılmadı.

            Seçimler yenileniyor. Yeni bir Meclis oluşturacak. Anlaşamayan eski Belediye Meclisi Üyeleri için hiçbir sorumluluk gözükmüyor. “Siz niçin anlaşamadınız ?”

             Denilmiyor, sorumsuz  demokratik icraat olur mu?

            Çorum her partinin seçim arabalarıyla dolu. Pek toplantı yapıldığını işitmedik ama,caddede dolaşıyorlar. Hoparlörlerden seslenmeler de işitiyoruz. Hemen bütün Genel Başkanlar gelmiş durumda. Lüks ve süslü otomobiller görüyoruz fakat halktan bir ilgi gözlemlenmiyor. Halk bu parti çalışmalarına da ilgisiz. Arabalı ve süslü otobüsleri uzaktan olsa da pek seyredenler gözlemlenmiyor.

            Görünüşe göre;Mahalli Seçim Ülkeye pek pahalı olacaktır. Bu paralar nasıl bulunuyor? Eğer Devletin partilere verdiği paralar sarf ediliyorsa yardımlar fazla geliyor demektir ve kısıtlama yoluna gidilmelidir. Eğer bu paralar şahıs veya şirketler tarafından veriliyorsa, bunları Devlete verdikleri vergilerle denetime alınmalıdır. Bu kadar büyük paralar sarfının hesabının sorulmasında ülkenin ve demokrasi ahlakının çıkarları olacaktır.

            Kim kazanacaktır? Her halde,işe yaramadıkları için siyaset sahnesinden silinen partilerin Belediye  Meclisinde mevcudiyet göstereceklerini sanmıyorum. İktidar mensupları,mahalli iktidarla,Devlet arasında uyum istiyorlar. Bunlar kazanırsa,elbette Devlete yaptıkları işleri ve başarıları tekrarlayacaklardır. Memnu iseniz bize hayır demek düşmez. Ya seçim kazanan diğer parti ? Kime sorsam çalışıyoruz diyorlar. Allah emeğinizi boşa çıkartmasın dememe rağmen bu yazım dergide yayınlandığında seçim bitmiş olacak.

 

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 37

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÜMİTLENDİRMEKTE MEZİYETTİR

Biz son zamanların yaşanmasında,bir daha bu duruma gelmiştik. Sabah erken kalkınca Körfez Savaşından söze başlıyor ve yatıncaya kadar ondan kendimizi ayırt edemiyorduk. Takâtsız da düşüyorduk. Milletçe iki kutupa ayrılmıştık. Yarımız;zamanın Cumhur Başkanı Özal’ın direktifinde “bir koyup,üç alma” sevda yoluna sevk edilmiştik. Bir kısmımız da aklımızı kullanıyor ve macera yoluna girmeyi yeğliyorduk. Bir Genel Kurmay Başkanımızın istifa edip fikrini ortaya koyması,biraz sükunete bizi kavuşturmuş ve aklımızda başımıza toplamıştı.

Şimdi aynı havayı yaşıyoruz. Avrupa Birliğine girme sorunu yine bizi iki kısma ayırdı. Aslında girmeyelim diyen hiç yok gibi. Türkiye bin yıllık tarihi içinde,hiçbir sorun üzerinde Millet olarak bu kadar birleşmiş değildi. Avrupalı olmak istiyoruz. Avrupa medeniyetinin içinde sayılıyoruz ve kendimizin böyle olmasına rağmen,bazı noktalarda anlaşıyoruz da denmez. Bunları yazıp,söyleyip gidiyoruz.

            Bu yazıyı aslında,Avrupa Birliği sorunu için kaleme almak istemedik. Aklımız orada olduğu için,başka şeyler yazmak isterken bile,kolayca bu yola giriveriyoruz. Sanıyorum ki;çelişmelerimizden öyle kolayca da geçecek gibi değiliz. Bu yazıda ben,Avrupa Birliği sorusundan daha ehemmiyetli bir değişimden bahsetmek istiyorum: Bayın Tayyip Erdoğan “Türkiye’de Rönesans hareketi devam edecek.” Dedi. Tek cümleden sonra sustu. Biz niçin susalım ki;sözün devamını biz yürüteceğiz.

            Bu sözü,sayın Erdoğan’ın ağzından ilk defa duydum. Rönesans :”Yeniden doğma “olarak anlatılır. On altı asırdan Avrupa’da işaretleri görülmüştür. Orta Çağ zihniyetinden kurtulma işaretini taşır. Esaslarını,eski Yunan esaslarından alınır. Bur uyanıştır ve Dünya Devlet hakimiyetinin semadan indirilmesi,yer üzerine oturtulmasıdır. Laik prensipleri kabul etmeden,bu düşüncelerin hiç birisi gelişme imkanın bulamaz.

            Rönesans’tan önce,sonra hiçbir mücadele dinlere karşı olmamıştır. Dinsizler görülmüştür de,din gereksizliği iddiası görülmemiştir. Bütün mücadele,dinlere karşı değil,din adına dünyayı idare etmek isteyen dincilere karşı olmuştur. Allah’ın vekili (Hıristiyanlıkta) yerinde olanla,Allah’ın gölgesi sıfatını kendisine takanlar (İslâmiyet’te) Allah adına inananları ve devletleri yönetmek istemektedirler. Mücadelenin azametini taktir ediyorsunuz. Kavgalarda milyonlarca insan bu hakimiyet davası için ölmüşlerdir. İşte sorun,ancak Laic Prensiplerinin ekseriyet tarafından kabul etmesiyle neticeye bağlanmıştır. Yetişişi,şimdiye kadar yaşayışı ve istekleri din ağırlıklı olan bir liderin,bu Rönesans sözcüğünü kullanmış olması,sizi ümide sevk etmez mi? Ümide kapılmaz mısınız? Değişim dediğinin doğru olduğunu gördüğünüzü söylemez misiniz ? İşte bunlar için bende ayrıldım ve Erdoğan için iyi ışıklı yolların açılmış olduğu inancını içimde duydum. Gelecek içinde bu sözleri teminat olarak kabullendim. Rönesans ve laiklik birbirinin içindedirler.

            Yeni yılınız kutlu olsun.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 38

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇEVRE YOLUMUZ

Çevre yolu; kuşak bulvarı (Boulvard de ceinture) anlamında kullanılmaktadır bizde. Avrupa'nın büyük şehirlerinin bir kısmında, Paris gibi, şehrin bu adı taşıyan bir bulvarla çevrilidir; bu çevre bulvarının dışı şehir sayılmaz. Bulvarın içinde kalan kısımda, yani asıl şehirde, herkes istediği gibi at oynatamaz. Şehir planı yapılmış ve ilgili mercilerce tasdik edilmiştir; orada belediye meclisi, canının istediği şekilde karar alarak, binalara veya semte yeni yükseklikler veremez; şehir ana karakterini hep korur.

İstanbul'da, Boğaz köprülerinden sonra yapılan çevre yolları, şimdi birer şehir caddeleri şekline gelmişlerdir. Çevre bulvarını dışına inşaat izni vermemek kaydıyla, İstanbul'un bir bulvara ihtiyacı vardır.

Ankara'nın bir kısmı tamamlanmış çevre bulvarı, eğer sözcüğün delalet ettiği anlama saygılı olunursa, ülkenin ilk çevre bulvarı olacaktır.

Çorum çevre yolumuz bir çevre bulvarı değildir.  Çevre bulvarına Çorum'un ihtiyacı yoktur. Bizim ki sadece bir normal çift yönlü yoldur. Bu yolun dışına şehir taştığından yol vasfını da kaybetmiş ve fonksiyonu ile Çorum için tehlikeli bir durum almıştır. Şehir içinden geçen şehirlerarası çift yol, o şehir için tehlikeli olmaz mı? Bizim bu şehirler arası yolumuz, bana öyle geliyor ki; ileride Kuşsaray'dan önce başlayıp, Şeker Fabrikasından sonra yola birleşerek çift yol olacaktır. O zaman bu yol yine çevre bulvarı olmayacaktır. Akıl ve mantık, Çorum ovasının buğday tarlaları olarak bırakılmasını emrediyor.

Bir genç kaymakam, üç beş litre benzin tasarrufu yapmak niyetiyle, valinin arabasını köprüden dolaştırma yerine, çaydan geçirmiş. Valinin arabası çamura saplanmış ve kurtarılması elbette ki köylülerin yardımıyla, tam yarım günü almış. Dönüşte vali genç kaymakamı yanına alarak köprüyü dolaşmış ve battıkları yer hizasına gelince vali arabayı durdurtmuş. Kaymakama: bak kaymakam bey oğlum, eğer sana yapılan teklif, devlet parasını sarf etmeyi gerektiriyorsa düşünmeden onu yap. Yakacağımız beş litre benzini bu devlet valisinden esirgemezdi. Sen bana yarım gün kaybettirdin. Bir valinin yarım günü beş litre benzin karşılığımıdır?  Kaymakam bey oğlum demiş vali. Elbette kaymakam da anlamıştır.

Bizim yukarıdaki beyin jimnastiğimiz, devlet parası sarf etmeyi gerektirmiyor. Bu beyin jimnastiğinin kimseye zararı yok. Hatta bir kısmınıza, eğer okuma zahmetine katlanırsa, beyin jimnastiğini de yaptırmış olur. Bu bakımdan, bende bu teorik ve birazda ileriye dönük temennileri yazıverdim.

Asıl yazacağım, bu çevre yolunun bitirilmesidir.  Çevre yolu vasfını kaybetmiş olsa bile bu yol bitmelidir. Bu yol yılan hikayesine dönmüştü. Bir çift yolu bitirmekten aciz olan kudret sahiplerinin, Çorum Üniversitesini başarmaları beklenemez.

Bunlara, mademki beceremiyorsunuz, üniversite işini bırakın demiyorum. Yanlış anlaşılmak istemem. Aciz sözcüğümde; devlet temsilcileri için kullanmıyorum. Bazı kesimlere göre kudret sahibi, sorumsuz olan kendi kurumlarıdır. Akılları böyle gelişmiş.

Bir çift yolun ihalesini CHP koalisyon Hükümeti zamanında Sayın Çulhaoğlu yapmıştır. Bu yol, Köy Enstitüleri, Halk Evleri, Öğretmen Okulları değildir ki, kapatasınız. Bu yol özelleştirme kapsamına girmez. Bu yoldan kurtulmanın tek yolu, onu bitirerek, ondan kurtulmaktır. Trafiğin en yoğun olduğu bölgede, basit bir yolun yapımını bir şehrin başına bela edip sürüncemede bırakmak; ihmal edenleri hayırla andırmaz insanlara. Artan maliyette, yine bu milletin sırtına yük olarak bindiriliyor. Hiçbir ilimizin yolu, bizim Çorumunkiler kadar ihmal edilmiş değil. Buna rağmen, ihmal edenleri, politik yönden el üstünde tutan insanları da, aklı başında olanlar normal olarak vasıflandıramazlar.  Hak aramak ve haksızlık karşısında dikilmekle fazilet kendisiyle ifade edilir. Fazilet sözcüğünün vasfını değiştirmiş olmamalıyız.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 39

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİR KÜLTÜR KAYBOLURKEN

Bir kültür,eğer koruması ve geliştirilmesi bilinmiyorsa, tıpkı milletlerin kendileri gibi kaybolabilir. Bu kaybolma yolunda olduğuna işaret ettiğim kültür, bizim kültür Türk kültürüdür. Nasıl olduğunu, Çorum'dan  bir  örnekle, size  hikaye edeceğim. Eh! Okuma zahmetine  artık katlanmalısınız.

Bir gün köyüme, Alacahöyük'e gitmiştim. Dr. Hamit Zübeyr Koşay, kazı heyeti başkanı olarak bulunuyorum. İkimiz olduğunuz zaman bana ismimle seslendi. "Ali" derdi; başkalarının yayında, beni  "arkadaşım" diyerek şereflendirirdi. Hamit Zübeyr  Koşay'a benim minnet borcum vardır.

O gün, elimden tutup beni küçük bir odaya götürdü. Odada bazı eşyalar sergilenmişti. Eşyalara pek yakınlık duyamadım. Bunların bizim köyün eşyaları olduğunu, bunlar  için iki bin lira ödediğini, bunların kıymetlerinin pek yüksek olduğunu ve kaybolmak üzere olan bir kültüründe son kalıntıları olduğunu, yana yakıla bana anlattı. Ve dedi ki: Senin Vali ile münasebetlerin varmış, Vali Beyefendinin sana olan bu sempatisini, Türk kültürü için kullan.

Bu kültürün son kalıntıları kaybolursa, çok yazık olur.  Valinin yetkileri geniş; emrinde olan Milli Eğitim teşkilatından istifade ederek bu hizmeti gerçekleştirebilir.

Çorum'da, ülkeye örnek olacak bir hareket başlatmış olur. Sende, seni yetiştiren millete borcunu bir kısmını ödemiş olursun. Bende seninle iftihar ederim. Dedi. Dedi demesine de, ben onun isteklerini başaracak  beceriyi gösteremedim. Hamit Zübeyr Koşay, Çorum'un etnografik eşyalarının toplatılmasını ve bir bilim heyeti tarafından tasnife tabi tutulmasını istiyordu.

Ertesi gün Vilayete gittim ve Valiye bunları anlatmak istedim.

Valimiz, Milli  Eğitim Müdürümüzle bir şeyler üzerinde çalışıyordu. Beni dinlediler ve  sonra birbirlerine bakışıp gülüştüler. Milli Eğitim  Müdürü "Doktor,bir okul yaptır da ona senin adını verelim" dedi. Vali bir şey söyledi. Ben, hayatımda ilk  defa, utancımdan terlediğimi ve çamaşırlarımın bedenime yapıştığını  hissettim. İsteğimin alaya alınacak bir tarafı yoktu; bunu da bana, kültür işlerini ülkemizde en iyi bilen bir insan yüklenmişti. Bu  büyük insan, Alacahöyük de örneğini göstermiş, derlemiş, bunların devamının teminini istiyordu. "Türk Düğünleri" adlı derlemeyi de , ülkemizde galiba ilk defa bu zat, Alacahöyük  de  yaptırmış ve kitaplaştırmıştı.

Sonra ben, Fransa'da ihtisas için kaldım.

Bir aile beni,Lyon'a yüz km. uzaklıktaki "Ortaçağ"  köyüne davet etti. Bizde istenilip de yapılamayanı, orada yapılmış olarak gördüm. Hamit Zübeyr Koşay'ın bu  köyü  gördüğünü  sanmam. O mantığını kullandı. Mantık Fransa'da ayrı bir şey değil ki.

Daha sonra şimal ülkelerine seyahat yaptım. Yanımda karım, kızım ve damadım da  vardı. Finlandiya'nın kuzey  bölgesinde bir şehirden geçtik. Burası bir sanayi  şehri imiş. 3000 fabrika olduğunu  söylediler. İşte bu sanayi şehrinde kurulmuş olan üniversitenin bütün öğrencileri ve hocaları, bizim  ilim adamlarımız  Hamit Zübeyr Koşay'ın istediklerini yapmışlar. Ekipler, illerinin bütün şehir ve köy evlerini birer birer taramışlar. Tarihi olabilecek ne görürlerse, ya parasıyla veya hediye olarak almışlar.  Eşyalar hangarlarda dağlar gibi toplanmış. Sonra bir ilim heyeti bunları  tasnife tabi tutmuş. Seçilenlerden, dünyada örnek olacak bir etnografya müzesi  meydana getirmiş. Yani onlarda, bir kültürün kaybolmasına izin verilmiş. Bu müzede gördüklerimizi  bir yazıya sığdırmak mümkün olmadığı gibi, bir fayda da temin etmez. El değirmeni, nalın, sacayağı, dibek ve turşu küpleri gördük. El örmesi çorapların çeşitlerine rastladık. Kullanılan bakır tencerelerin  hemen hepsi, bizim köy evlerinde kullandıklarımızın aynı. Biz bunları hem Fransa'nın Orta çağ  köyünde ve hemen Dr. Orhan Günel'le yaptığımız  Britanya seyahatinde  gördük. O zaman şunu bir neticeye bağlamak gerekiyor : Acaba bunlar,yeri neresi olursa olsun,insanlığın zaman içinde fikri gelişmesinin  eseri mi, yoksa bunlar; dünyanın bir yerinde keşfedilipte, zaman içinde bütün dünyaya yayılma işimi? Anadolu'da yapıldı ise bu keşifler, Finlandiya'da, zamanı  belli olmasa bile, hangi yolla gitmiştir. Burada, Finlerin asıllarının Türk olduğunu hatırlatmakta  fayda var sanırım. Finliler dünyanın en güzel insanları , halbuki Avrupa bizi şekilsiz,biçimsiz yaratıklar olarak görürler ve gösterirler.

Bu sistem yazışına döndü. Döndü ama,acaba bu yazıdan bir şeyler çıkarılmak  istenmez  mi?

Henüz bir şey bitmiş,kaybolmuş ta sayılmaz.

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  40

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİR MAYISIN KUTLANMASI

Bir Mayıs dünya işçilerinin bayramıdır. Biz 29 Ekimi, Fransızlar 14 Temmuzu Cumhuriyet Bayramlarını nasıl kutluyorsak; dünya işçileri de, mücadeleleri sonunda kazandıkları işçi haklarının sevincini yaşamak için,bu günü bayram olarak kabul etmişlerdir. Bir Mayısın bir bayram dışında herhangi bir anlamla yüklenmesi, hiçbir şekilde tasvip edilmez. Bir kavram kargaşası yaşamaktan başka,toplumlara bir şeyler getirmez.

Ben altı yılda altı defa bir Mayısın kutlanmalarını Avrupa'da izledim. Avrupa'da benim için bir Mayıs günleri bir zulüm günü olmuştur da diyebilirim. Evde hapislikten başka bir şey değil. O gün motorlu veya motorsuz ne kadar taşıma vasıtası varsa hepsi, onu kullanan insanlar gibi istirahata çekiliyor. Trenler, vapurlar, uçaklar, taksiler, metrolar hepsi birden çalışmıyor. Bu vasıtaları kullananlar ve yardımcıları işçiler bir bayram kutlaması için işlerini terk ediyorlar. Her türlü işçinin çalıştığı fırınlar, marketler, lokantalar işçi bayramı için kapatılıyor. Fransızlar bir Mayıs günü evlerinde bulunan yiyeceklerle yetiniyorlar. "Bir günün beyliği beyliktir" gibi bazı sözlerle kendi aralarında kullanıyorlar. Akşama kadar gülüp eğleniyorlar ve yorulunca da yatıp uyuyorlar.

Avrupa'da bir Mayıs kutlamaları bundan ibarettir. Bundan daha etkili bir eylemde düşüneceğinizi sanmam. Bir gün olduğunuz yere mıhlanıyor, ayaklarınızdan başka hiçbir vasıta kullanamıyor, evinizde bulunan yiyeceklerden başka bir yiyecek bulamıyorsunuz. İşçinin ne olduğunu insanlara bu kadar kuvvetli anlatan hangi cins bir eylem olabilir?

Yukarıda yazıldığı şekildeki bir ortamda,insanları bir meydana nasıl toplayıp da eylem yaptırabilirsiniz? Bu insanlar bu meydanlara nasıl gelecekler,nasıl yiyip içecekler ve nasıl evlerine dönecekler? Bu şekilde yaptığınız bir etkinliğin tesiri ne olabilir. Ayrıca, bir Mayıs istekler üretmek için bir fırsatta vermez. Eskiden istekler yapılmış, tartışmalar olmuş ve pek çokta kurbanlar verilmiş. Zaten bu bayram kazanılmış,başkalarının kazandığı işçi haklarının anısına yapılıyor.

Bir Mayıs İşçi Bayramının, Kominizim ile uzaktan yakından bir ilişkisi de yoktur. Bu bayramın en çok işçi bulunan kapitalist ülkelerde kutlandığı hatırlanırsa,bu anlam yükleme yanlışlığından daha kolay kurtulunabilir.

Benim gördüğüm kutlamalar hep neşeli idi. Kimsenin tehdit havası estirdiğini hiç görmedim. Herkesin birbirinin bayramını kutladığını, neşe ve sevincini ortaya döktüğünü çok gördüm. Meydanlarda orkestralar da gördüm ama, izleyicilerinin hep o bölgenin adamları idi. Uzaklardan gelme imkanları yoktu ki; daha büyük kalabalıklar toplanabilsin.

Bir Mayısta işçi, patron ayrımı bile düşünülemez. Bir mayıs bir çalışanların kaynaşma günü olmalıdır. İşverenler; kendiliklerinden iş yerlerini tatil etmelidirler ve işçilerinin ücretlerini çalışmadan ödemelidirler. O günü bir işçi ziyafetleriyle tamamlamış olmalarını da,onların patronluk şanından olmalıdır.

Ben; bu anlayışın takipçisi olacağım. Nerede kutlama varsa davet edildiğim zaman desteğimi esirgemek istiyorum. Bir Mayısın bayram olmasını isterim. Kendimiz partide geniş olarak toplanmak ve bir Mayısın anlamını üyelerimize anlatmak istiyoruz.

Bir Mayısı;kin ve düşmanlık olarak as la düşünmek istemiyoruz.

Benim mesleğim hekimliktir. Bende bir çalışanım ve bir Mayısta çalışmak istemiyorum. Hastanelerimizde acil vakalar için tedbirler alındığına göre,hekiminde bir çalışan olarak bir Mayısı kutlaması gerekir.

Bizim parti içi eğitimlerini alçak gönüllülük gösterip,izlemiş olursanız söylediklerimizi,yazdıklarımızı daha kolay anlarsınız.

Bayramların hiçbir cinsi kırıcılık vasıtası olamaz. Hepsi insan içindir ve ilgili insanlarca kutlanmalıdır.

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 41

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

DOĞANIN BAHARI

Aslında bahar denilince,hemen her-kesin aklına, doğanın baharı, yani şu bildiğimiz bahar gelir.

Bir kış bunaltıya girmişsinizdir. Kışın bir mutluluk olduğunu, hele yaşam gücü sınırlı insanlar için düşünmek pek olanaklı değil. İyi ve ısıtılmış bir eviniz yoksa, yemek zamanında sofranız canınızın çektiği yiyeceklerle donatılmamışsa, gidecek arzu edilir yerlere gidemiyorsanız, kışın mutluluğundan nasıl bahsedeceksiniz? Fakir aile çocuklarının kar topu oynamaktan zevk alması bile şüphelidir. Kayak merkezlerindeki eğlenceli ve iç açıcı görüntülerin insanlara azap vermeden başka ne tadı olabilecek! "Kış lanet bir mevsim der sem" bana yanlış düşündüğümü söyleyeceklerin çok miktarda olmayacaklarını hesap içi sayabilirim.

Bahar öyle mi ya? Bakıyorsunuz günler uzamış ve hava her an olmazsa bile çok zamanlar açık. Güneşi zevkle seyrediyor ve zevkle ona bakabiliyorsunuz. Hele ağaçların dallarını süsleyen yapraklar arasında süzülüp sizi sıcacık kucaklaması doyulur şey midir?

Kışın kalın elbiselerden kurtulmuşsunuz ve ilk günlerden itibaren açan çiçek cinsleri de var. Boz toprak örtüsünü ve yeşilin her cinsini göstermekten zevk alan örtüsünü gösteriyor. Gezmekten, seyirden, temiz hava almaktan mutlusunuz. Kanınız hareket ediyor. Canlılığınızı kendiniz bizzat hissediyorsunuz. Başka insanlarda sizin gibi yapıyorlar ve baharın mutluluğunu tadan insanlarda sizin gibi yapıyorlar ve baharın mutluluğunu tadan insanlarla aynı hisleri paylaşıyorsunuz. Yerlere henüz oturmak pek temkinli bir şey olmazsa bile, içinizden bu isteği hissediyorsunuz. Tabiata yakınlık güzel bir şey. Tabiatı hem seviyor ve hem de onunla bütünleşiyorsunuz.

Kendi icat ettiğiniz bayramların ve şenliklerin çoğu da baharın oluyor. İnsan bu;hem kendi yaratıyor ve hem de kendisi onlara inanıyor. Ateş atlamanın ne kerameti olur. İnsan kendi bunu ortaya koyuyor,sonra onu kutsallaştırıyor. İnancının kimseye zarar vermediği müddetçe, bizde bu insan icatlarının inanç kısımlarına saygılı oluyoruz. Her inanç içinde aynı duyguları taşımıyor muyuz?

İnsanlar; tabiatın baharını bütün yaratıkların ve bilhassa insanların yaşamlarını bir dönemiyle benzetişlerde bulunmuşlardır. Genç ölen bir delikanlı için "ömrünün baharına doymadı" demezler mi? Bilhassa kız çocukları için de aynı benzetiş yapılır. Tatlı olmasına rağmen,gerek bildiğimiz tabiat baharı,gerekse ömrümüzün bir parçasını bahara benzettiğimiz dönemler pekte doyurucu olmuyor. Tabiatın baharından söz etmeye devam edersek,kısalığı ilk aklımıza gelmez mi? Toprak ve tabiatın diğer varlıkları, güneş, ısı birden gelişimi hızlandırıp tabiatı istila ediyorlar. Tatlı gelişim adeta yarışa çıkarak,tabiatı birden dolduruyor. İnsan hangisine bakacağını, hangi yöne döneceğini,neyi koklayacağını, hangi çiçeği bahçesi için düşüneceğini şaşırıyor. Tam bir yerden fışkırmış demek daha doğru olur.

Zevkine varmadığınız yeşillik ve güzellik birden dünyayı dolduruyor ve kısa bir zaman sonra da tıpkı uyandığı çabuklukla, kaybolup bozarıyor. Şunun bir ortası olmaz mı? Uyanış ve gelişme bir sırayı takip etmez mi? Düşündükleriniz oluyor, o güzelliklerle bürünmüş tabiat,  kısa bir an sonra, bir bozkır manzarası alıyor ve zevkimiz tamamlanma noktasını bulmuyor,bulamıyor.

Ben baharı her zaman sizler gibi severim de, yazı ve sonbaharı daha tercih ederim. Bu iki mevsim daha akıllı gibi geliyor insana. Onun meyvelerinden istifade ediyor ve o güzellikleri de bizzat tadıyorsunuz.

Ne yapalım, değiştirme gücümüz yok. Tabiata tabiliğimiz devam edecektir. Aslında biz de tabiatın bir parçasıyız ve onun için de kendi hissemize düşene katlanarak, sona kadar kurulmuş düzen içinde kalacağız. Tabiata hakimiyetten bahsediyorlar da, bu mümkün değil.Ona uymayı biz hakimiyet olarak almak istiyoruz. Tabiata uyum sağlayamayanlar, zaten yaşam devamlarını da devam ettiremiyorlar. İnsan nesli,oradan biraz daha uyum ehli, keyfiyet bundan ibaret işte...

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 42

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM ÇÖLLEŞECEK

Ben "şom ağızlı" falan değilim. Benim evliyalıkla da  ilgim yok.  Ben ; insanların eşit yaratıldığı inancını taşıyorum.  İnsanların eşit olarak yaratılmamış olması,hem yaratanın yüceliği  ile bağdaşmaz, hem de yaratılış mekanizmasına uymaz.

Müspet  İlim öğrendim ve müspet  düşünmeye alıştım. Normal ve müspet bir insan olarak diyorum ki;  " Çorum ileride çölleşecek” Genellikle Orta Anadolu,güneyden ve kuzeyden  gelecek  rutubet taşıyan bulutların kendisine yetişmesi için,sıradağlarla engellenmiştir. Bulutlar bu dağ duvarını aşamadan sularını terk ediyorlar. Batıdan gelecek bulutlar için de  pek çok kilometre uzaklık var.  Bu bulutlar  yetişebilirlerse bile , yağmur  yağdırma vasfını tam  gösteremiyorlar. Bulutları durduracak rüzgarın süratini  kesecek kadar kesif ormanlar yok. Yağmur yağmayınca da Anadolu'nun ortasında iyi mahsul almak zor. Bu yıllarda  böyle  olmuştur. Vaktinde yağmamışsa yağmur "yağmur duaları" bile işe yaramaz oluyor.

Bu yılda böyle olmadı mı?  Bu insanlar  yağmurun iyi yağdığı  senelerin insanları değil mi? Yağmur yağdıranın yanında ne günah işlediler ki  bu insanlar, yaratandan nasiplerini almadılar? Bence insanların günahkarlığı burada yatmıyor. İnsanların günahı cehaletlerinde saklı. Yağmur yağdıracak mekanizmayı yok  etmişler vaktiyle.   Erozyon  artıyor ve ormanlar yok edilmiş.  Yeni orman  yapımı ise merasimlerden ileri  gidemiyor. Erozyon sorunu ise,halk tarafından anlaşılmış bile değil.

Orta  Anadolu  ağaçlandırılmadan, ne cehaletten  ve  nede  açlıktan kurtulur.  Açlık var Orta Anadolu'da. İnsanların sağlıklı olması için, çeşitli beslenmeleri ve her gün,bilhassa yetişme  çağında olanların,asgari 60 gram protein  almaları gerekir. Bu 60 gram protein, 250 gram ete  eş değer taşır. 5 kişilik bir aile, günde bir  buçuk kilo et tüketmelidir. "Çorum' da bu oluyor." Denilebilir mi? Bunsuz yetişen insanların zekaları da iyi teşekkül etmiştir denemez. Burada yaratanın ne kusuru olabilir? Size aklınızı da  vererek yaratmış. Siz o aklı kullanacak kadar onu geliştirmemişseniz, yaratan ne yapsın ? İçimizde pek çok insan eşitliği bile  kendisine  layık görmüyor. Erkek, gözünde  başka türlü bir yaratık kadınlarımız. "Eksik etek" olmayı bile isteyerek kabulleniyor. Kendini toplum ve yaratan karşısında eksik gören  ve bundan şikayet etmeyen insanın inancı mı tam olacak?

Ülke  ağaçlanırsa, yağmur yağacaktır. Orta Anadolu'yu  tam  olarak sulamak imkan içinde görülmüyor. O zaman, ağaçlandırma sulamanın öncüsü olmalıdır. Erozyon önlenir ve buğday ekilmeyen  sahalar,bilhassa tepeler ağaçlandırılırsa, Orta Anadolu tam olarak yeşillendirilebilirse, yağmur artacaktır. Bu  iş için elli yıl gerekli gibi geliyor bana. Elli yıl bir millet için nedir ki?

Çok anma günü yaparsanız,bu günler kıymetini kaybediyor. Halk bunları kanıksıyor. Bizde iki dini bayram  dışında, bayramlarımızın hepsi resmidir. Dini bayramlarımız da aslında resmileşmiş  ve  devlet tarafından tatil sayılmıştır. Fransa da ise bütün bayramlar dini  esaslıdır ve pek de tatil verilmez;yalnız 14 Temmuz  resmi  Cumhuriyet Bayramıdır. Çok tatil insanları  tembelliğe alıştırır. Baksanıza "Çorum'un Sorunları" adlı her yıl yapılan toplantı bile  rağbet görmüyor. 16 izleyiciden dolayı,toplantıyı yöneten Sayın Prof. Dr. Ahmet Samsunlu dahi  şikayetçi.

Sorunlarımızın konuşulacağı toplantıya,uzaklardan bilim adamları gelsin,sen evinden gidip de izlemeyi dahi düşünme. Buyurun  cenaze namazına,dense yakışık almaz mı ? Bu  akılla  ne yapacaksın üniversiteyi? Bizim konumuz çölleşme. Dağların ağaçlanması, anma günlerinde  dikilen birkaç yüz ağaçla mümkün olmaz. Bizim topraklarımız  nankör  değil, dikilen  yeşeriyor ve büyüyor da.  O zaman dikmek ve dikileni de, hem dört  ayaklı ve hem de iki ayaklıların zararından korumak gerekiyor. İsrail böyle ağaçlanmış ve vahalaşmış. Çorum daha  henüz kumlaşmamış. Orada ulaşılan başarıya, burada ulaşmak mümkün. Orman Bakanlığı değil ; Orman Dikim  Bakanlığı  kurulmalı ve dikim  başlı  başına bir iş olmalıdır. Bu ülke savurganlıktan vazgeçersek, hem para ve hem de ağaç dikecek  adamlar  bulunur. Elverir ki çölleşmeyi  ve Çorum'un bu  yolda olduğunu kabul etmiş olalım.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 43

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MEDENİYET BİR ALIŞKANLIKTIR

Çorumlular, eski Senatörleri alan Dr. Zeki Arslan’ı tanırlar. Kendisi İzmirli idi. Uzun seneler Sungurlu Hükümet Tabipliği yaptı. Sonra dahiliye ihtisası yaptı ye İngiltere’de de göğüs hastalıkları üzerine ihtisaslaştı. Türkiye’de tüberkülozu iyi bilenlerden birisiydi.

Türkiye’ye geldiğinde, vereme pekte ilgi duymamışların emrinde çalıştırıldı. Bu duruma üzülmüş olmalıdır ki mesleğini bırakıp Senatör seçildi.

Rahmetli Dr. Zeki Arslan, SabuncuoğIu ailesinin kızları, Şefika Sabuncu ile evlendi ye Çorum’a enişte oldu. Çorum’u severdi,Dr Zeki Arslan, kendisini hep Çorumluların hizmetine vakfetmişti. Erinden geleni ve aklının erdiğini Çorumluların esirgememiştir. Uzun yıllarda İngiltere’de sefaretimizin sağlık müşavirliğini yaptı İngiltere’ye gelen Türk hastalar tarafından da hep hayırla anılmaktadır. Ondan dinlediklerimiz de oldu. Bu dinlediklerimizin bazılarını sizlerle paylaşmak istedim.

Çorum’dan Londra’ya gidenleriniz varsa; eğer büyük mağazaları ziyaretten vakit ayırıp ta şehri tanıyanlarınız olduysa bu büyük şehrin yeterince parklar; ye yeşil alanları varmış. Bunlara giriş,çıkış, köpeklerle dolaşmaya onun usulleri levhalardaki yazılarla belirtilmiş. Nerelerde köpeğinize tasma takacağınız bile işaretli imiş. Bu levhalar üç yüz yıl önce yerlerine konmuş. Aksini yapanlar için verilecek cezalar da yazılı imiş. Demek ki;o zamanlar İngilizler arasında da nizam bozucular bulunuyormuş. Bu gün itaatsizlik siz konusu değil;insanlar konan kaideler sayesinde eğitilirmiş ve suç işlemez duruma getirilmiş.

Bunlardan, İngilizlerin sokakta eğitilmiş olduğu anlamı çıkarılamaz. Fakat,sokakta da eğitim yapılmış oldur anlamı pekala anlaşılıyor. Eğitimin yeri aile ye okul olmasına rağmen, İngiliz milleti her fırsatı,bu arada sokağı bile eğitim vasıtası yapabilmiştir. Dr Zeki Arslan’in bütün söylediklerini bir yazıda toplamak mümkün değil ki!

Halen,en az motorlu taşıt araçları olan ülkeyiz. Buna rağmen,trafik kazalarında dünyada başa güreşiyoruz. Yollarımız çok mükemmel olmazsa bile, standart yollardır ve dikkatli,akıllı olunursa,yollarımız,trafik kazalarının baş sebebi olmaz. Trafik kaidelerine de uymadığımız da ortada Trafik işaretlerine ve konan kaidelere alışmamışız. Alışma alışkanlığımız hep ters istikamette. Demek ki;bazı şeylere alışmak için bile, bir eğitim düzeyinde olmamız gerekiyor. Eğitimse yalnız okulla elde edilebilir. Eğitim ailede başlar başlamasına da, aile eğitimli değilse, çocuğu da eğitimsiz mi bırakalım ? Ailedeki eğitim eksik kalsın, biz bu imkanlardan faydalanmamış olalım fakat okul eğitimine ayak direnmenin af edilir,mazur gösterilir tarafı olabilir mi?

Dr. Zeki Beye göre,İngilizlerin yemek kıyafetleri resmi imiş. Kravatsız yemeğe oturulmazmış. Yatak odası dışında pijama giyilmezmiş. İngilizce de ‘Sen” sözcüğü yokmuş Bizde “Siz” sözcüğü pek kullanılır değil. İngilizlerin en çok kullandıkları sözcükler arasında “Günaydın’,’İyi geceler” sözcükleri bulunurmuş. Tartışmalar,hiçbir zaman kırıcı kavgalara yol açmazmış. İngilizler onurlu insanlarmış ve başkalarının onuruna da saygılı imişler Dr. Zeki Bey; İngilizler arasında yaşamanın bir zevk olduğunu söylemişti, bir defasında.

İngilizler üstlerine düşmeyen işlere karışmazlarmış. Ben bir defasında, Norveç te buzulları görmeye gittim. Buzulun yanına vardığımda, saat 22.00 sıralarıydı. İki küçük çocuk ve bir genç çiftle karşılaştım. Fotoğraf çekmek için onlar bana, bende onlara yardım ettim. Ben biraz erken ayrıldım. Kuytu bir yerde dinlenirken,bu aile bana yetişti ye çocuklar,üşümüş olacaklar ki,benim yanıma gelip oturdular çift bizi ayakta bekledi. Hangi milletten olduğunu sorduğumda “Biz İngiliz’iz” dediler. Fakat onlar bana hangi milletten olduğumu sormadılar Ben gururumu takındım,onlara “Bende Türk’üm” demedim.

Medeniyet başkasına zararlı, rahatsız edici olmadan yaşamaktır. Buna kendisini alıştırmış olan insanların kendileri de alışkanlıklarından rahatsız olmuyorlar. Medeniyet ilim değil, medeniyet teknik değil, medeniyet kültür de değil. Medeniyet belki bunların hepsi. Bir milletin içinde pek çok medeni insan olur. Mühim olan,istenilen milletin toptan medeni olmasıdır Bu alışkanlık zahmetli değil.

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 44

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇEVRE YOLUMUZ

Çevre yolu; kuşak bulvarı (Boulvard de ceinture) anlamında kullanılmaktadır bizde. Avrupa'nın  büyük  şehirlerinin bir kısmında,Paris gibi,şehrin bu adı taşıyan bir bulvarla çevrilidir; bu çevre bulvarının dışı şehir sayılmaz. Bulvarın içinde kalan kısımda,yani asıl şehirde, herkes  istediği gibi at oynatamaz. Şehir planı yapılmış ve ilgili mercilerce tasdik edilmiştir; orada belediye meclisi,canının istediği şekilde karar alarak,binalara veya semte yeni  yükseklikler veremez;şehir ana karakterini hep korur.

İstanbul'da,Boğaz köprülerinden  sonra yapılan çevre yolları,şimdi birer şehir caddeleri şekline  gelmişlerdir.  Çevre  bulvarını dışına inşaat izni vermemek kaydıyla , İstanbul'un bir bulvara ihtiyacı vardır.

Ankara'nın bir kısmı tamamlanmış çevre  bulvarı,eğer sözcüğün delalet ettiği anlama saygılı  olunursa, ülkenin  ilk çevre bulvarı olacaktır.

Çorum çevre yolumuz bir çevre bulvarı değildir.  Çevre   bulvarına  Çorum'un   ihtiyacı yoktur. Bizim ki  sadece  bir  normal  çift  yönlü yoldur. Bu yolun  dışına  şehir  taştığından  yol vasfını da kaybetmiş ve fonksiyonu ile, Çorum için tehlikeli bir  durum  almıştır. Şehir  içinden geçen şehirler arası çift yol,o şehir için tehlikeli  olmaz mı ? Bizim bu şehirler arası yolumuz, bana öyle geliyor ki ;ileride Kuşsaray'dan önce başlayıp,Şeker Fabrikasından sonra yola birleşerek  çift  yol  olacaktır.  O zaman bu yol yine çevre bulvarı olmayacaktır. Akıl ve mantık,Çorum ovasının buğday tarlaları olarak bırakılmasını emrediyor.

Bir  genç  kaymakam, üç  beş litre benzin  tasarrufu yapmak niyetiyle,valinin arabasını  köprüden  dolaştırma  yerine,çaydan geçirmiş. Valinin arabası çamura saplanmış ve kurtarılması  elbette ki  köylülerin  yardımıyla,tam yarım günü almış. Dönüşte vali genç kaymakamı  yanına  alarak köprüyü dolaşmış ve battıkları yer  hizasına  gelince  vali arabayı durdurtmuş. Kaymakama :bak kaymakam bey oğlum, eğer sana yapılan teklif,devlet parasını sarf etmeyi gerektiriyorsa düşünmeden onu yap. Yakacağımız  beş  litre  benzini bu devlet valisinden esirgemezdi. Sen bana yarım gün kaybettirdin.  Bir  valinin   yarım günü beş litre benzin karşılığımıdır ?  Kaymakam  bey oğlum demiş vali. Elbette kaymakam da anlamıştır.

Bizim  yukarıdaki  beyin  jimnastiğimiz, devlet parası sarf etmeyi gerektirmiyor. Bu beyin  jimnastiğinin kimseye zararı yok. Hatta bir kısmınıza, eğer  okuma zahmetine katlanırsa, beyin jimnastiğini de yaptırmış olur. Bu bakımdan,bende bu  teorik  ve  birazda ileriye dönük temennileri yazıverdim.

Asıl  yazacağım, bu çevre yolunun bitirilmesidir.  Çevre  yolu  vasfını  kaybetmiş olsa bile  bu  yol  bitmelidir. Bu yol yılan hikayesine dönmüştü.  Bir  çift  yolu  bitirmekten aciz olan kudret sahiplerinin,Çorum Üniversitesini başar maları beklenemez.

Bunlara,mademki beceremiyorsunuz,üniversite işini bırakın demiyorum. Yanlış anlaşılmak istemem. Aciz sözcüğümde; devlet temsilcileri için kullanmıyorum. Bazı kesimlere göre kudret sahibi,sorumsuz olan kendi kurumlarıdır. Akılları böyle gelişmiş.

Bir  çift  yolun  ihalesini  CHP koalisyon Hükümeti  zamanında  Sayın  Çulhaoğlu  yapmıştır. Bu yol,Köy Enstitüleri,Halk Evleri,Öğretmen  Okulları değildir ki,kapatasınız. Bu yol özelleştirme  kapsamına girmez. Bu yoldan kurtulmanın  tek  yolu, onu bitirerek,ondan kurtulmaktır. Trafiğin en yoğun olduğu bölgede,basit bir yolun yapımını  bir  şehrin başına bela edip sürüncemede  bırakmak;ihmal edenleri hayırla andırmaz  insanlara.  Artan  maliyette, yine bu milletin  sırtına yük olarak bindiriliyor. Hiçbir ilimizin yolu, bizim 

Çorumunkiler kadar ihmal edilmiş değil. Buna rağmen,ihmal edenleri, politik  yönden el  üstünde  tutan  insanları da,aklı başında olanlar normal olarak vasıflandıramazlar.

Hak  aramak ve haksızlık karşısında dikilmekle fazilet kendisiyle ifade edilir. Fazilet sözcüğünün vasfını değiştirmiş olmamalıyız.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 45

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 46

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

AMERİKAN ZENGİNLERİ

            Amerikan zenginleri,kendi gençlerinden şikayet ediyorlar: Paranız var,engin yaşa gelince kendinize ev bulabiliyorsunuz. Yazları denize,kışları da dağ spor tesislerine gidebiliyorsunuz. Evlerinizde her türlü dayanıklı beyaz eşya mevcut. TV almakta müşkilatınız yok. Hemen hemen hepinizin sevgilileriniz var. Acaba;daha neler istersiniz ? Dünya gençliği bunun çok azına bile hasret çekiyor.

            Amerikan Başkanı John Kennedy bunları kabul ediyor da,zenginlerin düşünce tarzına iştirak etmiyor. O da,zenginlere: Sizlerinde evleriniz, kışlık, yazlık, sayfiyeleriniz, otomobilleriniz, uçaklarınız, karılarınız ve metresleriniz var. Bir telefon şirketinin geliri,20 ülkenin milli gelirinden fazla. Daha fazla kazanmak için gayret içindesiniz. Bu parayı ne yapacaksınız ? İşte Kennedy'in katledilişinin sebebi bu sözlerdir. Bu sözlerin doğruluğu,hiçbir zaman ortaya konamayacaktır. Kennedy dünyanın fakir milletlerine yardım edilmesi kanaatini taşıyordu.

            Başkanın Adliye Vekili olan kardeşi Kennedy,başkan adayı oldu. Bir konuşmasında o da,fakir milletlerin durumlarına ve Amerikanın servetine temas ett. “Dünyada fakir milletlerine yardım edilmelidir,yoksa bu büyük serveti bize rahat yedirmezler” dedi ve aynı anda kurşunu yedi.

            Bir Başkanın Ölümü adlı kitabın yazarı ve başkanı ailesinin arkadaş ve dostu olan zat diyor ki:”Amerika'da büyük zenginler,başkanlara istediklerini yaptırırlar. İstediklerini yapmayıp ve zamana bırakanları da öldürtürler”   Görülüyor ki;  paranın   yapamadığı yoktur. Para Amerika'da katilliklerin bile teşvikçisi olabilir.

            “Dünyayı pek yakında,30-40 şirket idare edecektir,sözü doğrudur. Sayın Sabancı da bu sözü kullanmıştır. Ben otuz veya kırk dünya şirketi içinde bir Türkün gireceğini düşünmüyorum. Bu dünya büyük şirketleri sadece zengin değil,politize de olmuşlardır. Bunlara Amerika'nın gizli devleti de demek mümkündür. Yaptıkları işlerde hep gizli kalmıştır ve bundan sonra da gizli kalacaktır.

            Dünyada şimdilik 182 devlet var. Büyük şirketlere sahip devletlerin başında Amerikalara Rusya çağrılmıştır. G7 lere Rusya çağrılmıştır. Şimdi G8 ler olarak anılıyorlar. Rusya'nın çağrılışı daha politiktir. Rusya'yı idare etmek,komünizmi idareden daha kolay ve daha az masraflıdır deniyor.

            Bu G8 lerin dışında ekonomik söz sahibi olunamaz. Bunlarla rekabet edilemez. Bunlarla aşık atılamaz. Bunlar insanları da,devletleri de eritirler. Bunlardan istifade etme aklı,akıl değildir. Bunlar içinde kaybolacaksın. O zaman bu durumu görmek istemiyorsan,”ayı ile yatağa girme” sözünü akılda tutmak zorundasın. Sen istemezsen,onların şerrinden masun kalmak mümkündür.

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 47

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

NEREDEN BAKARSAN

            Bizim ekonomik düzenimiz, neresin den bakarsan iç açıcı değil. Daha doğrusu,her tarafı bozuk. 50 seneden beri nurlu ufuklar edebiyatı,ülkeyi bu duruma getirenler daha ölmeden bile,iflas etmiş durumda. Bir çare düşünebilecek kimsede görünürlerde bulunmuyor.

            Biz Osmanlı Devrinde bir borç ve kapitülasyon devrini yaşamış idik. Ülkemizde yabancı sefirler,devlet adamlarını azarlamaktan çekinmezlerdi. Onların istekleri olmadan,bir kanun bile,ne kanunu padişah fermanı bile çıkmazdı. İsmet Paşa Lausan konferansı sırasında ise,İngiliz Hariciye Nazırından (Lord Cuson) borç istemenin yollarını öğrenmişti. Borç istendiği zaman,parayı alabilmek için,anlaşmaya konan maddeler birer birer geri alınacak ve sonradan borç verilecekti.

            Bu ağır sözlere tekrar muhatap olmamak için,1950'lere kadar ülke kendi yağı ile kavruldu. Hasiyetimizi koruyarak, kalkınma yolunda bir mesafe bile alınmıştı. Çok partili dönemle beraber,daha hızlı kalkınma sevdasına düşüldü. Borç almak için her türlü çareye baş vuruldu. Ülke borçlandı ama,ülke kalkınamadı. Bu günde açlıkla karşı karşıya kaldı.

            Bu hükümet,üç yıldır iş başında. Nurlu ufuklar edebiyatını bunlardan da dinledik. Enflasyon tek haneli rakamlara inecekti. % 29 seviyelerine indiğini bizzat Başbakanımız müjdelediler. Birde baktık ki bir gecede ekonomi yıkıldı ve Türkler %40 nispetinde fakirleşti.

            Bu bir ekonomik yol olmaz. Bunda bilgi var denemez. Bir günde yıkılabilen ekonomiye ekonomi denemez. Eski birikimlerden bahseden bir Başbakana artık inanılamaz. Bir devlet yönetimi bu kadar basiretsiz olmaz. Hele hele ülkeyi düzeltmek için iş başına öğünerek gelip de,üç yıl sonra ülkeyi batağa saplayan bir iktidarın,bataktan tekrar çıkarılmasına izin verilemez. Ne yapar iktidar ? Hiç şüphesiz eski yaptıklarını yapacaktır.

            Bildiklerini bu iktidar tatbik sahasına koymuştur. Daha bildikleri olsa,onları da tatbik    sahasına koyacaktı.

Bu iktidarın bildikleri bunlardır. Bu iktidarın deneyimleri bunlardır. Bunlarda işe yaramamıştırlar. O zaman bir şeyler yapmak gerekir. Başka ülkeler neler yapıyorlarsa,onları yapmak gerekir. Ülkeyi felakete sürükleyen bir iktidardan keramet beklenemez. Keramet akıllı insanların bekleyeceği bir şeyde değildir. Mürşit akıl değil midir? Şu yapılanlarda akıl kokusu duyuluyor mu? Bu iktidarın yapacağı en iyi şey çekilmektir. Çekilmek ve milletin kararlarına boyun eğmektir. Bocalamak akıl değildir. İktidar yapabileceklerinin hepsi yapılmıştır. Takati de,bilgisi de,deneyimi de budur iktidarın. İktidar bundan üzüntüye kapılmamalıdır.

16 milyar dolar borç veriliyor. Bu borcu alabilmek için,Milli iradeyi temsil eden meclise program dikte ettirilebiliyor. Telekom satılacak ! Bankalar Kanunu istenildiği gibi çıkacak! Sübvansiyonlar kaldırılacak ve işçiye sıfır artırma yapılacak. Bunları bizim devletimiz kendisi düşünebilir,eğer ihtiyaç varsa hepsini yapabilir. Yabancı bir para kurumunun bu dayatması bir devlet istiklali ve hasiyeti nasıl bağdaştırılır?

            Ben bir başarı beklemiyorum. Dün bir gecede yıkım nasıl olmuşsa,yarında aynı yıkım olabilecektir. Her krizden çıkışta,bu günkü gibi tavizlerle olacaktır. Bu tavizlerin sonunda siyasi olacaktır.

            Yine bana göre,bizim Milletimiz bu yıkımın altından kalkabilir. Biz fakir bir ülke değiliz. Bizim imkanlarımızı ortaya çıkartmak için,bir güven ortamının yaratılması gerekir. Her şeye rağmen,Milletimiz Devletine bağlıdır ve saygılıdır. Türkler Devletsiz yaşayamaz. Hem eleştirir ve hem de sahip çıkmasını biliriz. 200 milyar dolar bir haftada temin edebiliriz. Bu iktidarla bunun mümkün olması mümkün olmaz. Güven ortamı yaratılmalıdır. Bu iktidar gitmeli,yeni bir çare bulunmalı ve Millete müracaat edilmelidir. Başka bir yol düşünülemiyor. Milletin inandığı bir yönetimi bulup ortaya koyacaksınız. Yeni insanları arayıp bulacaksınız. Bunların hepsi bu ülkede vardır diyoruz. Ülkenin göbeğini bu günkülerle kesilmeli. Bunlar uzaklaşmadan da yenisi düşünülemez. Bu ülke batmaz ve bunlar devam ederse o korku gelebilir.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 48

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

49

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

YETİŞMİŞ ADAMIN VARSA

            Biz memleketimizde,1950’den beri nurlu ufuklar edebiyatı dinledik. Kalkınmada hep önde olduğumuzu duyduk. Küçük Amerika olacağımı da kulaklarımıza fısıldandı değil;meydanlarda,binlerce kişinin önünde,yüzümüze karşı haykırıldı. Ben;aklımla düşündüğüme inanmış olduğuma rağmen,acaba ben mi menfi düşünüyorum diye içimde şüpheler uyandı. Bu gün artık herkes aynı kanaate gelmiştir. Türkiye kalkınmış değildir. Türkiye açlıkla pençeleşmektedir. Türkiye Osmanlıdaki denemelerine rağmen,ödeyemeyeceği bir borç yükü altına girmiştir. Artık ortalarda eskiden olduğu gibi,ağzı köpürerek ve bu köpüğü dinleyenlerin üzerine saçarak alimce tavırlar içinde konuşanlar yok. Şimdi herkes,suçları üzerine yükleyebilecek birilerini arıyor. Suçu yüklenen bulunur mu bu ülkede ?

            Ben;İkinci  Cihan Savaşından sonra,Avrupa’nın yıkılmış halini gördüm. Savaş bittikten sekiz sene sonra bile,şehirler enkaz yığını halinde duruyordu. Fransızların açıkta kalan bir çok insanı,Hitler’in top evlerine yerleşmişlerdi. Mazgal deliklerine pencere çerçeveleri yerleştirmiş ve camlar takmışlardı. Bir buçuk metre kalınlığındaki duvarların içinde aileler yaşıyordu. Çadırda yaşayanlar da vardı. Tek evi birkaç ailenin paylaştığı da oluyordu. Dil öğrenmek için münasebetler kurmaya çalışıyor ve gittiğim evlere çiçek demetleri götürüyordum. Üniversite dil kurslarında bilinmiş olacak ki; çiçek yarine dört adet yumurta veya iki adet biftek götürmem bile bana tavsiye edildi. Dediklerini yaptım ve itibarımın arttığını gözlerimle gördüm. Fransa’da ziraat memleketi olmasına rağmen halk açtı. İnsanlar kira ödeyemez durumda idiler. Çalışmak işte kolay kolay bulunmuyordu. Ev inşaatlarına nadiren rastlanıyordu.

            Bu durumdaki Avrupa ülkeleri kalkındı. Bu gün oralara gitmek için insanlar, ölümlerine bile mal olacak maceralara bile katlanıyorlar. Avrupa bu kadar merhametsizce yıkılmış olmasına rağmen,nasıl oldu da nispeten kısa sayılacak bir zaman içinde,her bakımdan mutluluk memleketi oldu ? Bunun cevabı o kadar zor değildir. Ülkeleri insanlar kalkındırır. Para da gereklidir ama,para bizdeki gibi bulunmuş olsa bile,o parayı adam gibi kullanacak insanlar yoksa kalkınma temin edilemiyor. Parayı kullanacak yetişmiş insanların bulunuşu,en az para kadar kıymet taşıyor. Gerek Fransa ve gerekse bütün Avrupa ülkelerinde yetişmiş insanların hepsi ölmemişti. İlk fırsatta bu yetişmiş insanlar,memleketleri için yetişmişliğin ne demek olduğunu gösterdiler. Parasıyla yetiştikleri memleketin hizmetine koştular. Başardılar.

            Biz Türkiye olarak,savaş hazırlıkları içinde olduk;ama yıkılmadık. Evlerimiz,köprülerimiz ve büyük binalarımız yıkılmadan kaldı. Savaşın hemen sonunda,ufak tefek yardımlar da gördük. Daha sonraları borç alarak kalkınmayı da denedik. Bütün bunlara rağmen,geldiğimiz nokta,gelişmemiş Asya ve Afrika ülkelerinin hizasındadır. Açlıkla pençeleşiyoruz. Elbette bal tutan parmaklarını yaladı. Alınan borçtan herkes kabiliyeti nispetinde pay sahibi de olmuş. Artık bunları televizyon ekranlarından bile rahatlıkla söyleniyor. Takibat falan da yok. İş yapan adam yok ama,takibat yapacak tamı yok?

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 50

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ZORUNLU MADDELER

Zorunlu maddeler tabiri her dilde mevcut. Her dilde öncülük taşır bu maddeler. Yaşamak için,olmazsa olmaz anlamı ile yüklüdür. Bunun için,hem bulundurulmasında ve hem de fiyat sorununda ehemmiyet kazanır. Herkes için kıymet taşıyan maddelerin lüks sözcüğü ve düşüncesiyle bir ilgisi yoktur. İnsan haklarının başında gelen yaşama hakkı değil midir ? O zaman,yaşamak için gerekliliği zorunlu olan bu maddeler,herkes için aynı ehemmiyeti taşır. Bu zorunlu maddeler,hiçbir şekilde ticaret sorunu,servet sorunu,kazanç sorunu olamazlar. Bunlardan da,bu maddeler hayrına dağıtılacak anlamı çıkarılmaz. Her cins yönetici,bu zorunlu maddelerin bulundurulmasına yardımcı olacak ve fiyat işlerinde normal bir düzeyde tutacaktır. Herkes bu maddeleri istismar vasıtası yapamaz. Fahiş karlar bu maddeler üzerinden yapılmaz. Çünkü;bu maddeler insanların yaşaması için,cidden zorunlu olan maddelerdir.

İbn-i Sina'ya  sormuşlar: Hastalar ne yesin ? Büyük tıp alemi : Zenginler bildiğini,fakirler bulduğunu. Demiş. Bizim memleketimizde daha bu İbn-i Sina metodu caridir. Bizim sorunumuz hastalarla değil,normal olarak yaratılmış,sadece normal yaşamak isteyen insanların zorunlu ihtiyaç maddeleridir. Bu maddeler alınmazsa,insanlar hasta olacaklardır. Yaşam tehlikeye girecektir. Yaşamak hakkı kutsal kabul edilmiş bir insan hakkı değil midir ?

İnsanların bedeni,çalışma şekillerine göre alacakları günlük kalori belirtilmiştir.  Bunun yarısı karbonhidrat,diğer yarısı da yağ ve proteinlerden oluşur. Ana maddeler bunlardır. Bunların bulunduğu maddelerde belirtilmiştir. Bütün gelişmiş ülkelerde,yaşamak için asgari olarak hesap edilen ana maddelerin ham maddeleri,herkesin anlayacağı şekilde ismen tespit edilmişlerdir.

Ekmek,et,süt,yumurta,tereyağı esas gıdalardandır. Fransız devleti jambonu dahi Ana gıdalarından saymaktadır. Belki çikolata ve dondurmayı ana gıda maddeleri içinde sayan devletler vardır. Biz ağzımızın tadını pek bilen millet olmadığımız için,o kadar incesine gitmeyelim. Bizim esas olanları ihmal edebilir miyiz ? ekmek alacaksınız. Ekmek yerine koyacağımız bir bulgu henüz yok. Bu ekmekle yenecek ve tencerede pişirilecek maddeleri de alacaksınız. Bu dediğimiz maddelerin hem bulunması ve hem de fiyatlarının adam gibi normal ölçüde bulundurulması gereklidir. Yöneticilerce onun bağlı olduğu devlet,bunları göz önünde tutmak zorundadır. Bu insanlar yaşayacaklardır.

Bu insanların ısınması,karanlıktan kurtulması da ekmek kadar zorunludur. Bunların temini ve kontrol edilmesi devlet olma vasfının gerekleridir. Devlet vatandaşları için vardır deyince,buna da o devletin vatandaşları inanınca o devletin görevlerini yapması gerekir. Serbest Pazar ekonomisi ve Küreselleşme saçmalarıyla da bir ilgisi yoktur. Avrupa devletlerinde bunlar vardır ve bu devletler serbest Pazar ekonomisi edebiyatı yapanlar değil,bizzat yaşayanlardır. Bunları nasıl anlatacağız?

Sokağı insanlara yasaklıyoruz. Biz bunun taraftarıyız. Sokağa dökülmeyi men edince,onu itemeyince,o zaman aklınızı kullanmak gerekecektir. Vicdanınız yoksa bile,aklınıza danışacaksınız.

 

 

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 51

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

HER İŞ KIYMETLİDİR

            Her iş emek neticesidir. Emeğin de bir kıymeti olmalıdır. Emeğin kıymeti vardır ;emek kutsaldır diyenleri dinliyorsunuz. Nutuklarda ve yazılarında emek kutsaldır dedikleri halde,bu insanların yetkili yerlere yerleştikleri zaman emeğin istismarcısı oldukları görülüyor.

            İstismar kötü bir şey. Eğer emekte istismar yoluna giderse,o da hem kutsallıktan sıyrılır ve hem de kötüler arasında bir yere yerleşir. Emek dahil;kim olursa olsun insanları istismar edenler kötüdürler.

            İnsan istismarını önlemek için,toplumlar ve siyasi otoriteler bazı kaideler bulmuşlardır. İstismarla ilk uğraşan,onu kendisi için meşgale seçen dinler olmuşlardır. Dinlerde insanlar için mevcut olacaklarına göre,uğraştıkları arasına istismarı almaları normal karşılanmalıdır. İnsanlık var olmalı,bu uğraşılar,çeşitli adlarla ve çeşitli kurumlarda faaliyet göstermiş olmalarına rağmen,önleyici olmakta yeterli olamamışlardır. İstismar tam önleyecek bir usul de bulunamamıştır. İnsanlık aramalarında da vaz geçmiş değildir. İnsanların birbirlerini istismarı;başka canlılar arasında görülmüyor. Olsa bile insanlar arasındaki,insanlık sınırlarını bile geçiyor.

            Şu Avrupa’da bu istismarı önleyen bulunmuş çareler bizde bulunandan çok fazla etkinlik gösteriyor. Avrupa’da;hele büyük bir şehirde yaşıyorsanız bunaldığınız an başvuracağınız yerler vardır. Bunu bunalmak diye tasvir etmek bile doğru olmaz. Evinizde bir arıza ile karşılaştığını zaman,yakın bir tanıdığınız yoksa işçi bulma kurumuna müracaat ediyorsunuz. Onlarda bütün sanatkarların isimleri adresleri var. Kurumu adı aynı zamanda iş bulma kurumudur. İstediğiniz usta evinize geliyor. Yapılacak işi görüyor ve gerekli malzemeleri tespit ediyor. İsterseniz malzemeyi kendiniz alıp getirebiliyorsunuz. İsterseniz ustalar bunları temin ediyor. Faturasını size getireceğine göre endişeleneceğiniz bir şey yok. Faturasız bir şey satılmaz Avrupa’da. Buna uymadan da bizi Avrupa’nın içine almazlar. Sahte,naylon fatura yok orada. Alırken de verirken de,aldıklarınızı satarken de fatura önde geliyor.

            İşçi gerekli tamiratı yapınca da,saat üzerinden hesabını yapıyor ve faturasını kesiyor. Vergi kaçakçılığı olur mu memlekette ? Olmuyor da. İşçilerinde,bizdeki doktor ücretleri gibi saat ücretleri belli. Yapılan iş para yönünden kıymetlendirilmiyor. Hekimlikte de öyle değil,maktu olarak belirlenmiştir. İşçilerde saat ücreti olarak belirlenmiştir.

            Bizde  bu işi alaturka. Taktir yetkisi işçinin kendisinde. Bir rakam söylüyor. Bunu ödemek sorundasınız. Fatura istemeniz de adet olmamış. İstediğinizde de alabileceğini düşünülemez.

            Ne  ticaretin ve ne de sanatın serbestisi bu değildir. Yapılan işin ücreti o ülkede olmazsa bile,o şehirde aynı olmalıdır. Bunların tespiti devlet veya mahalli otoriteler veya meslek odalarınca yapılmalıdır. Bunların hiç biri yapılmıyorsa,hiç birisinin mevcut olmasına ihtiyaç var denemez.

 

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 52

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

GÖRÜNÜŞ AYNI DA!!

            Arjantinlilerin halini gördükçe,bizim yetkilileri telaş sardı. Arjantin'in durumunun ayrı olduğunu,bize benzemediği edebiyatı yapılmaya başlandı. Durum niçin ayrı olsun. Arjantin de bizim gibi enflasyon içinde yaşıyordu. Bu rejim altında engin daha zengin olacak,fakir de her geçen gün daha fakir olacaktı. Bu genel kaide değişir mi ?

            Zaman içinde bu genel kaide yerini buldu. Dengeler bozuldu. Tıpkı bizde olduğu gibi. Devlet ödeyemeyeceği borcun altına girdi. Devlet soygunuyla,bizde olduğu gibi Arjantin'de de büyük ihtimal bir zengin sınıfı yetişti. Onlarda da az bir kesim lüks bir hayatın içine gömüldü. Onlarda da,tıpkı bizde olduğu gibi bir ekmeğe muhtaç olacak duruma geldi. En sonunda bıçak kemiğe dayanınca millet sokaklara döküldü. Hangisini öldüreceksin,bir milletin hepsi öldürmekle bitirile bilinir mi ? Demek ki;millet ölüp kurtulmaya karar verdi. Bizde bazen bazı şeylerden baya gelmek için verip de kurtulalım demiyor muyuz ?

            Bu olanlar bilinmeyen şeyler değil. Ben şu Çorum'da,İngiltere'nin dış ticaret açığını kapatmak için,Dünya Bankasından aldığı 2 milyar doların yarısını kullandığı,yarısını da işler düzeldiği için geri iade ettiğini yazmadım mı ? Fransız Başbakanı Mendes France'nin “Chuisire” adlı kitabında borç alınan paranın akıllı kullanılmazsa, memleketi felakete,uşaklığa sürükleyeceğini yazdığın size Türkçe'ye çevirerek bildirmedim mi? Bunlar işe yarıyor mu ? Aldığınız borcun bir kısmını çaldırıyor,bir kısmını da cari hesaplara aktarıyorsanız,bu borcun ödeneceğini de hiç düşünmüyorsanız,bu işin çıkış yolu olur mu ? Bu geldiğimiz noktaya demekki Arjantin de aynı yollardan geçerek gelmiş. Başka bir şey de düşünülemiyor. Borç batağına girince kaidelenmiş usuller size,onlara da tatbik edilecektir. Borç affı diye bir şey düşünülemez. Paranın tek amacı daha büyümektir. Bunun içinde para,daha ve her zaman kazanmak zorundadır. Paranın ana kaidesi budur. Bunun sonu ne olacaktır ? Bunu daha düşünen olmamıştır.

Arjantin milleti sokağa dökülmüştür de,sorunlarla sokakta yoluna girecek midir ? Ben sanmam. Sokakta sorunlar halladildiği görülmedi. O zaman akılla iyi düşünmek gerekir. Demokrasilerde çareler de bitmeyeceğine göre,onun içinde de arayışlara yönelmek gerekir.     Seçimlerden önceki hükümeti yıkılışını düşünün. Bir bankanın hortumlanması ortaya konmuş ve hükümet düşürülmüş idi. Hükümet düşüren parti meclis dışı bırakıldı. Bu partilerin yapacakları,eski yaptıklarının devamı olacaktı. Oldu da. Bir insan,nasıl bildiği dışında düşününce üretemezse,partilerde öyle öyle olacaktır, bunlar oldu da. O zaman,bu iktidarı ortaya koyan millet hiç mi suç payı üstlenemez?

            Ayrıca;bizim kutretli bir ordumuz var. İyi organize ordumuz,sokak hareketlerine izin vermez bu ordu. Sokak düşünenlerin çok dikkatli olmalıdır. Sokakta kalına bilinir mi ? yapacak tek şey,bu iktidardan uzaklaşmaktır. Onun yerinden kovmaktır. Bunlar seçimle olur ve yol zorlanmalıdır. Akıl içinde yazdığımı sanıyorum.

                         

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 53

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

SÖZÜ YERİNDE KULLANMAK

            “Taşı gediğine koymak” sözü yerinde kullanmak değildir. Biri espridir. Öteki Türkçeyi iyi bilme sorunudur. Bir profesör için “Türkçeyi iyi bilmiyor” derin mi ? Denmemesi gerekir ama,olayda meydanda.

            Sayın Belediye Başkanımız Arif Ersoy;Belediye Meclisinde kendisini marjinal partilerin eleştirdiğini söyler. Sıfat isminde kıymetlendirir. Eğer bir marjinal partiden söz etseler,üzerimize almaz,işi sükutla geçiştirirdik. Marjinal sıfatı çoğul isimleri kıymetlendiriyor,tavsif ediyor. Belediye Meclisinde üç parti temsil edildiğine göre,Belediye Başkanınca bunun ikisi marjinaldir.

            Sözlüğü açıp baktım. Elbette bu söz Fransızca. Bir Fransızca sözlük açtım. Marjinal sözcüğü: “Sayfa kenarında olan (not). İkinci derecede önem taşıyan (Sıradan,basit) .Kıyılarda bulunan. Toplum dışı yaşayan.” Anlamlarını ifade ediyor. Toplumca benimsenmemiş anlamında ben yüklüyorum. Görüyorum ki;marjinal sözcüğü ile ifade edilmek istenen anlam ve nosyon o kadarda iç açıcı değil. Buna muhatap olan her şahıs ve bilhassa parti,bunun karşısında sessiz kalamaz. Hele bu partinin itham edene bir ödün zorunluluğu yoksa !

            Belediye Meclisinde üç siyasi parti temsil ediliyor. Belediye Başkanını da bizim CHP nin Meclis Üyeleri eleştiriyor. Demek ki;marjinal partilerden biri CHP olacaktır. Marjinal sözcüğü iyi bir anlam taşımadığına göre de,ikinci parti,kendisini de mensup olduğu Fazilet Parti parçaları olmaz. Biz bu ikinci partinin hangisi olduğu üzerinde duruyoruz. Biz,bizi CHP yi söz konusu etmek istiyoruz.

            Eskiden beri;siyasi edebiyatımızda “marjinal” olarak vasıflandırılan partiler hangileridir ? Biz eskiyi de bırakıp 1950 Demokratik hayata ciddi olarak geçtiğimizden sonraki partileri eleştireceğiz. CHP nin,hiçbir partiyi bu itham altında tuttuğu pek görülmemiştir. Daha çok Demokrat Parti,CHP yi “Solcu”,”Moskova Yolcusu”,”Komünist Parti” olarak nitelemiştir. O kadar ki; muhalefet lideri İsmet Paşa: “ Parti münasebetlerinin ve bu ithamların en çok arttığı zamanları için fayda umarsa bazı hatıralarını ortaya koyabiliriz” demişti. O zamanki Cumhurbaşkanımız Rahmetli Celal Bayar ayardı ve meşhur “Yeşil Ordu” üyesi bulunmuştu. CHP yi komünistlikle ithama kalkan demokratların çoğunun “Yeşil Ordu” hakkında bilgileri yoktur.

            1962 den sonra;Demokrat Partinin beşinci kalite insanları söz sahibi oldular ve onlarda CHP lileri birer komünist insanlar olarak vasıflandırırlar. İsmet Paşa “Ortanın Solu” dediği an sayın Demirel'in hempaları “Moskova'nın Yolu” terimini siyasi edebiyata kattılar. O zaman bizim liderimiz,şimdi sağ hükümet ve iktidar lideri Ecevit,başı açık komünist vasıflandırıldı. Devlet kuran bir parti,isterse hayalinde olsa Türk Devletini komünist olarak kuramaz mı idi ? Bu beyin ve içindeki zeka fukarası insanlar,bu ince noktaları düşünemezler. Ne Türkçe'yi o kadar iyi bilip telaffuz ederler,nede nosyonları arasındaki farkın farkında olacak kadar kültür birikimleri vardır.

            Daha sonra,dünyada eskiden mevcut olan ve marjinal olarak vasıflandırılanlar siyasi partilerden,kafatasçı,ırkçı,şeriatçı,dinci partilerden bizde de kuruldu ve komünist itlam yaşantısına bunlarda katıldılar. Önlerinde resmi bir komünist veya sosyalist parti olmadığı için hızlarını CHP yi hedef alarak kesebildiler. Türkçede “dilin kemiği yok” denmez mi ? İşte bunlar o sınıf insanların partileri.

            Adıyla ve programıyla tek yaşayan parti CHP dir. Bütün sağ partilerimiz biraz şeriatçı,birazda kafatasçıdırlar. Bunların içinde ileri gidenlerde olmuştur ve halen de varlardır. Şimdi Sayın Belediye Başkanımızın mensubu olduğu parti dizisinin yerini marjinallikten alırsak nereye koyacağız ? Alman eski Başbakanı:” Bu parti dizisinde Refah Partisinin kendi partisiyle kıyaslanmasını,kendi partisi için küfür kabul “Hıristiyan Demokrat Parti” dir. Bizimkinin,yani Belediye Başkanımızın o zamanlarda mensup olduğu partinin adı önünde “İslâm” sözcüğü olmamasına rağmen,Alman Başbakanı tarafından küfür sözü ile vasıflandırılıyordu. Bu partinin Çorum Belediye Başkanı Prof. Dr. Arif Ersoy da,CHP yi marjinal bir parti ve onun Belediye Meclis Üyelerini de marjinal partinin üyeleri olarak tasvir ediyor. “Yavuz hırsız ev sahibini bastırır” derler. Bana öyle ki;Belediye Başkanının bu ithamı bilinçlidir. Aklı sıra kendisindeki ve partisindeki bazı vasıflardan sıyrılma sevdasındadır. Bunu da CHP yi itham furyasına tutarak kurtulmayı istemiştir. Yanlış olan da budur. CHP yi lekelemek isteyen her şahıs ve parti çarpılmıştır. Bunların ve partilerinin bugün adları ve sanları var mı ? Aynı akıbet sizler içinde geçerli olacaktır.

            CHP ye olan düşmanlık,program ve fikir düşmanlığı değil Atatürk ve dolayısıyla Cumhuriyet düşmanlığıdır. Aslında CHP düşmanlarını çarpanda CHP değil,cumhuriyetin kendisidir. Sayın arif Ersoy “Atatürk ve Cumhuriyetle sorunum yok “ dese de,Cumhuriyet ve Büyük Atatürk'ü vasıflandıran “Laique” laik sözcüğünü hayatında bir defa telaffuz etmemiştir. Belediye Meclisindeki ithamı da şuuraltındaki birikimin ortaya vuruluşudur. Kendisinden çok daha kıymetli ve kaliteli insanların ithamları CHP yu ortadan kaldırmaya yetmemiştir. Bu yanlış ve fakat alışılmış yolu denemeniz size bir çıkar da sağlamayacak  

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 54

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİR KURUM YETMEYİNCE

Toplum olarak,başka bir deyişle Devlet olarak yaşamak için kurumlaşmak gerekir. Kurumlaşmamış bir toplumda her istek devlet Devlete yöneltilir. Üretimin büyük kısmı;Devlet tarafından yapılırsa devletçilikten bahsediliyor. Bu gün bu temayülde istenmiyor. İstenmiyor da,üretim yapılması istenmeyen bir devletin her şeyin altında nasıl kalkacağı düşünülmüyor.

Müslüman ülkelerde iftar yemekleri edebi eserlerin bile meydana getirilmesine vesile olmuştur. Bazı yazılarımızda bu noktaya değinmiştik. Bu iftar sofralarının özel olduğuna da yer verdik. İftar bahşişlerine de değindik. Bilhassa mevki sahibi Devlet Memurlarının bu noktada dikkatli olduklarını da bildirdik. Devlet Memurları fakirleştikçe,iftar sofraları da savsamıştır. Şimdilerde ise;insanlarımız Osmanlı insanı gibi zenginlik ve cömertlikle öğünmeyi adetlerinden çıkarttılar. Hatta;zengin olduklarını gizlemekte dikkat bile sarf diyorlar. İmanla,servetin kimde olduğunu “Allah” bilir derler. İşte bizim yeni zenginlerimizde bu yoldalar. Bunlardan hanedanlık beklenemez. Bizim Devletimizde bunları daha fazla zengin ederse,daha iyi vergi alacağına ümit bağlıyor. Bunlar boş düşünceler. Cumhuriyetin zengini,Osmanlı zengini olamaz;çünkü onların zihniyetini taşımıyor.

O zaman kurumlaşmak gerekiyor. Bazı hayır dernekleri ve siyasi partiler Ramazana mahsus olmak üzere iftar yemekleri tanzim ediyorlar. Bunların aleyhinde değiliz. Yalnız;mürüvvetle bu iş yürümez. İyi niyetlerinin kurumlaşmaları ve bunların kontrolünün de Devlet tarafından yapılmasına işaret etmek istiyoruz. “Devletin hayır işlerine de mi karıması gerekli” diyenler çok olacaktır. Devlet her şeye karışır. Düzenin görevlisi,toplumun banisi de Devlettir. İnsanların iyi niyetleri yeterli değildir.

Bizde “Sosyal Yardımlaşma Kurumu” olarak bir resmi kurum ortaya getirildi. Bu kurumu Fak-Fuk Yok gibi alay edici sözcüklerle küçük düşürme yoluna gidildi. Vilayetlerde valiler ve ilçelerde kaymakamlar bu kurulun başına başkanları yapıldı. Bu vali ve kaymakamlar,eskiden CHP’nin il ve ilçe başkanları idiler. Belki bundan çekinilerek alay etme yoluna gidildi ama,vali ve kaymakamlar o zamanda,bu işin başlarında faydalı oldular. Bu faydalık daha mükemmel şekle sokulabilir.

Bir fikir ne kadar çok dağılırsa,o kadar kıymetinden kaybeder. Yardımlaşma işi de dağıldığı nispetinde kıymetten düşer. Kimsenin özel yardımına karışan yok. Evinizi açıp da Osmanlı hanedanları gibi iftar sofraları hazırlarsanız,hiç karışan olur mu ? Ama işe herkesin karışarak genişletilmesini istiyorsanız,işi düzene koymak zorundasınız.

Çorum büyümüştür ve yardım bekleyenleri de çoğalmıştır. Özel veya küçük kurumlar bunun altından kalkamazlar. O zaman şehrin birkaç yerinde,güzel yemekhaneler açılmalı ve herkesin yardımı o kuruma yapılmalıdır. Az yardım edenlerin yardımları da katkıyı arttırmış olur. Bu suretle yemek işi kurumlaşmış olur. Kontrol kolaylaşır. Ramazan dışında bu işin devam etme isteği gelebilir. Öğrenci içinde,bu modern lokantalar düşünüle bilinir. Hep fakülte açıyorsunuz,hep üniversite istiyorsunuz,işte bu isteklerinin için,yemek evleri de birlikte düşünülmelidir. Biz;sadece bunu da akıl yapar diyoruz.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 55

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TRAFİK BİR BELA MIDIR?

            Trafik sadece Türkiye için değil,bütün memleketler için de bela olmazsa bile sorundur. Bu sorunu hiçbir ülkede istenilmeyecek derecede düzenlenmiş değildir. Bir sürü yetişmiş mütehassıs,trafik sorunu ile uğraşıp durmaktadır.

            1955'lere kadar Belçika'da sürücü belgesi zorunluluğu yoktu. Belçikalılara göre,kendi vatandaşları eğitimli insanlardı. Bu eğitimli Belçikalılar,hem kendi hayatlarını,hem de otomobillerini düşünmüş olacaklarından dikkatli davranmak zorunda idiler. Bunları birde sürücü belgesi ile taciz etmenin anlamı yoktu. Yoktur dediler,diyorlar ama ülkelerindeki otomobil sayısı düşündükleri rakamın çok üzerlerine tırmanınca,sürücü belgelerini onlarda zorunlu yaptılar. Hatta motosikletlere bile yaygınlaştırdılar.

            Bizde motorlu vasıtaları çoğalmıştır. Bu çoğalış Avrupa ülkeleri derecesinde değildir ve daha çok senelerde o seviyelere erişmek mümkün değildir. Buna rağmen,trafik kanunu ve cezaların ağırlaştırılmasıyla bunun sonuna gelinmez. Cezaların caydırıcılık ettikleri de sınırlıdır.

            Önceki akşamların birinde TV ekranlarında İç İşleri Meclisi Komisyonu Başkanı ile eski bir Milletvekilinin konuşmalarını izledik. Konuşmalar tek sözcükle korkunç idi. Hele biri;trafik kaidelerini kontrolle yükümlü polislerinde trafik kaidelerini bilmediğini iddia etti. Bazı şeyler söyledi ki;onları bende bilmiyorum. Mübalağa olmuş olsa bile kontrol yetersizliği var intibaı uyandırıyor. Sadece bunlardan yüksek miktarda trafik kazası olduğunu da kabul etmek,işi basite irca etmek anlamı taşır.

            Bizi hanımla yaptığımız otomobille Norveç seyahatinde,yolda okula giden pek çok okul öğrencisine rastladık. Dikkat ettik,bunlar sıkışınca,yolun kenarındaki beyaz çizginin üzerine basıp dimdik Duruyorlar. Bu çizgide yaya zarar görürse ömür boyu belinizi doğrultamıyorsunuz. Demek ki okul çocukları okulda trafiği ders olarak görüyorlar. Bunun bizde olmamasının mazereti olamaz. Bizim çocuklara da  ders olarak trafik öğretmeliler ve bunu öğrenmiş olan trafik öğretmenlerinden öğrenmelidirler. Trafik polis ve amirleri,trafik bilseler bile öğretmenlik yapamazlar.

            Trafik kazalarında yolların ve otomobillerin eksik kontrollerinde amil olduğu yazılıyorsa da,en çok sürücü hatalarına şahit olunuyor. Ben şahsen üç adet ağır trafik kazası geçirdim. Bunun üçünde de ben alkol almıştım. Alkol alınca araba ile sürücü uçuyor gibi bir şeyler oluyor. İşte Avrupa'nın yetişmiş insanları,alkol almış olarak direksiyona geçmiyorlar. Bizim orada yaşayan adamlarımızda bu ihtiyatı edinmişler. Stockholm'de  lokantasında yemek yediğimiz bir Türk'e bir kadeh rakı ikram edemedik “Direksiyonda olacağım” demiş idi.

            Bizde de alkol almanın bir cins cesaret verdiği inancı var. Galiba bütün sorunlar burada yatıyor. Bunlar için ceza ne işe yarar ? İnsanlara bu ihtiyatı verecekse,onu bulup sürücülere mal etmek gerekiyor. Öbür tedbirlere de dikkat etmek gerekecektir elbette. Alkol başta olmak üzere…

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

56

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BU ESKİ DÜNYA

            Bu eski Dünya,Avrupa alışkanlıklarından öyle kolay kolay vazgeçmez. Kendisini bu günkü dünya medeniyetinin yaratıcısı olarak görüyor. Hiçbir medeniyetin durup dururken meydana çıkmadığı hakikatini kabullenemez. Bu günkü medeniyetin ilk tohumlarının uzak doğuda filizlendiğini de kendi kitaplara yazdırır ise de aklına kabul ettiremez. Bütün bunlar bir büyüklük hissinin,bir megalomaninin doğmasına sebep olduğunu söyleyenlere de kızar. Geri kalmış milletleri sömürerek zengin olma yolunda,şekiller değiştirerek de olsa kullanmaya devam eder.

            Birinci Dünya Savaşından sonra, Amerika Cumhurbaşkanı Willson çabukça sinirlenerek,eski kıtayı kendi haline bırakarak, kendi memleketine çekilmiş idi. İkinci Dünya Savaşından sonra Rousvelt ve kendisini takip edenler sinirlerine hakim oldular. Avrupa Birliği fikrini ortaya attılar ve içinde kalmakta istediler. Ayrıca yıkılmış Avrupa'nın ve diğer ülkelerin bütün kuruluşlarına ortak oldular. Rus tehlikesinin o anda mevcut görülmesi, Avrupa milletlerini daha fazla ileri gitmelerinden ala koydu. Bugün Avrupa bu durumdan hiçte memnun değil ama, Amerika' da Avrupa'ya yerleşti ve sinirlerine hakim gözüküyor ve Avrupa'dan da ayağını çekecek gibi değil. Şu durumda nasıl bir Avrupa Birliği kuracaksınız ve nasıl dünyaya yön vereceksiniz ?

            Son olaylara dikkat gerekiyor. NATO ;Amerika'ya yapılmış taarruzu bütün üyelere yapılmış kabul etti. Etti etmesine,Afgan Savaşına Amerika ile birlikte yalnız İngiltere iştirak etti. Bu yaklaşıma dikkat edilmelidir, Avrupa savsaklama yolundadır. Yük Amerika ve İngiltere üzerine kalacaktır. Ayrılık fikrinde,derinleşme yolunda boy gösterecektir. Avrupalı,Avrupalılığını gösterecektir. Dünya hakimiyetinin kendisine ait olduğunu da her fırsatta ifade etme imkanlarını kullanacaktır.

            Kore Savaşında böyle olmuştur. Ağırlık Amerikan ve İngiliz ordularının üzerinde kalmıştı. Türk Devletinin katılımı da düşünce dışı bir davranıştı. Amerikan Sefiri,Hariciye Vekilimiz Köprülü'den yardım istediği zaman,rahmetli Köprülü heyecanlanmış ve hemen bir tümenle katılmayı teklif etmişti. Amerikan sefiri sonradan çıkan hatıralarında Türk Hariciye Vekilinin tümen hakkında fikrinin olmayacağını ve onu bir tugaya razı etmek için bir hayli sıkıntı çektiğini de yazmıştı.

            Biz terörü iyi tattık. Pek ağıra mal oldu bize kimseden yardım görmedik. Terörü destekleyen dostlarımıza çok rastladık. Elimizde bulunan vesikaları göstermeye bile cesaret edemiyoruz. Vesikalar olmazsa Milli Savunma Bakanımız ağzından Almanların terör desteği sözü çıkar mı idi ? Bizden şu durumda büyük bir yardım beklenemez. Gine de dışarıda kalmak istemeyiz. Amerikan Devletini destekliyoruz. Her halde 3. Ordumuzun yola çıkması da bizden beklenemez. Amerika'nın Avrupa'da tek dostu Monaco Prensleği kalmıştı,bir zamanlar Amerikalılar böyle serzenişte bulunmuşlardı. Şimdi de İngiltere'den sonra en sadık dostun Türkiye kalacağı varsayımını ortaya çıkarıyor. Bu Avrupalının alışkanlıkları ve iki yüzlü politikasıyla ne terör önlenir ve nede sağlam bir dünya düzeninin temelleri atılabilir.

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 57

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

HATIRALAR

1949’da, Urfa’nın 60 km güneyinde bulunan Akçakale’de Hükümet Tabibi olarak görevliyim. Görevimin ağırlığını veba mücadelesi teşkil ediyor. Veba hakkında büyük bir bilgiye sahip değilim ama Bakanlığımızın oraya zaman zaman gönderdiği, bilen insanlardan eksiklerimi tamamlamaya çalışıyorum.

O zaman, Ceylanpınar’da bir köy, bir de çiftlik vardı. Bu çiftlikte de hekim idim. Ayda iki defa beni aldırırlardı. Acil vaka olunca da, ayrıca günlük gidiş-geliş olurdu. Üreme Çiftliği Müdürü Ferit Kayıran ile çok iyi arkadaşlık ta kurmuştum.

Bir gün, beni özel olarak çağırdılar. Amerikalı, iki büyük gazetenin başyazarı olan bir misafiri vardı. Misafiri, zayıf, uzun boylu, yaşlı, Türkçeyi iyi bilen bir insandı. Yanında, Türklerden yardımcı olup olmadığını hatırlamıyorum. Safra kalabalıktı.

Gazetecinin Türkiye’ye üçüncü gelişi idi. Bize, eski gelişlerini anlatmıştı. Abdülhamit padişahı iyi tanıyordu. Bir iki defa huzura kabul de edilmişti. Türk dostu olacak ki, Padişah kendisine iltifatlar da etmişti.

Gazetecinin ismini öğrenmiştim amma, zamanında not almak alışkanlığım olmadığından, şimdi hatırlamam mümkün değil. Pek te zor bir ismi yoktu. Osmanlı topraklarını, bütün Anadolu’yu katır sırtında dolaşmıştı. O zaman genç olduğuna göre, söylediklerinin yapılmaması için bir sebep görmemiştik. Şimdi de, Osmanlı devrinden pek te farklı durumda değildik. Yollarımız topraktı. Kendisinin bir jeep arabası vardı. Bu zamanda, önde giden bir arabaya yetişirseniz, tozundan kurtulup ta bir kaza yapmadan onu geçmeniz mümkün olmazdı. Zaten bize, Türkiye’de en mahir insanların şoförler olduğunu da söylemişti. Güzel rakı içiyordu, güzel sohbeti de vardı. Biz de, Türkçeden başka dil biliyor değildik. Onun Türkçesi, benim Fransızcamdan çok iyi olduğu için, Türkçe konuşmuş olması yakınlığımızı da temin etmişti.

Sofra gece yarılarını geçinceye kadar sürdü. Kadehi boşaldıkça, kendisi, espriler yaparak, tekrar doldurulmasını istiyordu.

Veba hakkında bilgiler istedi. Bilgilerimi aktardım. Hem sorumlu ve hem de yetkili idim. Devletimiz her imkânı, o zamanki kısıtlı durumuna rağmen, temin etmişti. Emniyetimizi temin etmek için de, ilçenin normal jandarma teşkilatı dışında, bir bölük jandarma daha memur edilmişti. Her fırsatta, vebanın Suriye’den geldiğini anlatmaya çalışıyorduk. Arkadaşlarım da beni teyit ediyorlardı.

Odanın duvarında bir sivrisinek, hem de sıtmayı taşıyan cinsinden olanı, bizim dikkatimizi çekmedi amma, Amerikan gazetecinin dikkatini çekmişti. Bize sivrisineği işaret etti. Sıtmayı bunun atıştığını da söyledi. Hafif alaycı bir tebessümle, “bu sinek te mutlak Suriye’den gelmiştir” dedi. Tebessümüne, biz de gülerek karşılık vermek zorunda kalmış idik.

Gece sonunda bizimle vedalaştı. Kendisini pek yakın bulmuştuk. Onun da bizi yakın bulduğu açık seçik ortada idi. Ufak tefek saçmalarımızı da görmek istemiyordu. Suriye’yi yerli yersiz ithamımızı da öyle karşılıyordu. Sabah erkenden, kahvaltıyı galiba yine beraber yaptıktan sonra, bizden ve devlet çiftliği müdürü Kayıran’dan ayrılmış idi. Yolculuk, yine Güneydoğu ve Doğu Anadolu idi. Osmanlı devrinde iki defa katır sırtında yaptığı geziye, üçüncü defa, Cumhuriyet devrinde, bir Amerikan jeep ile devam edecekti.

Bu tesadüfü de, konuştuklarımızı da, ben, belki bir yazıda okurlarıma aktarmış olabilirim amma; olay tamamen hafızamdan çıkmış durumda idi. Bir ömrün bütün olaylarını kafanızda nasıl taşıyacaksınız! Unutma fiili olmasa, bana öyle geliyor ki, insanlar, hele çok okuyan insanların beyinleri çok çabuk yorulmuş olacaklardır. İşleyen demir ışıldar, denirse de, gereksiz ve pek çok kullanılan demir, ışıldamaya devam etmiş olsa bile, eskimeye devam edecektir. Eskiyen her şey de, bir gün işe yaramaz olacaktır. Unutmak ta Allah’ın insanlara bir lütfü olmalıdır. Şu bizim insanlar, Allah’ın lütuflarına hep kayıtsız kalmışlardır.

Dün akşam, rahmetli Velidedeoğlu hemşerimizin bir yazısını okurken garip bir tedai olayı bu hatıraları kafamda canlandırdı. Velidedeoğlu’nun yazısında da, bizim Amerikanı’nın hikâyesinin aynına benzeyen taraflar vardı. Belki de aynı olayı Velidedeoğlu da yaşamış olabilir. Kendisinin tanıdığı gazeteci de, belki aynı adam idi. Adamın adı, onun yazısında da yoktu. Makalenin altındaki tarih ise 1949 idi.

Aynı tarihte, 1949 Ağustos ayında, rahmetli Velidedeoğlu, İstanbul Hukuk Fakültesi’nin hem hocası ve hem de Dekanı olarak, Van ilimize bir seyahat yapıyor. Van’da bir ilçede, eski, büyük bir Rus kışlası tamir edilerek öğretmen okulu haline getirilmiş. Sevgili hocamız, bu öğretmen okulunu ziyaret etmeyi düşünmüş. O zamanlar, ziyaret edilebilecek binaların topu okul binaları idi. Ayrıca, herkes okul sevdalısı bulunuyordu. Velidedeoğlu da profesördü ama, o kadar yaşlı da değildi. Hatırlatmak isterim ki, kendisi lise öğrencisi iken, ben de, artık koşup yürüyen bir çocuk imişim. Bu hatırlatmamla, Velidedeoğlu’nun genç bir hoca ve çok genç bir dekan olduğunu işaretlemek istiyorum.

Hocamız, bu öğretmen okulunda, yaşlı, uzun boylu ve oldukça zayıf olan bir Amerikan gazeteciyle tanışıyor. Gazeteci, Amerika’nın iki büyük gazetesinin başyazarı. Türkiye’ye gezmek için gelmiş. Yanında bir kurmay binbaşı, bir de tercümanı var. Velidedeoğlu, bizim tanıdığımız gazeteciye çok benzer bilgiler veriyor da, Amerikalının çok iyi Türkçe bildiği hakkında bilgi vermiyor. Belki de Türkçe konuşmadılar. Velidedeoğlu’nun bildiği yabancı dilleri, Amerikalı gazeteci de biliyordu. Bilinen müşterek dille anlaşmış olmaları da çok muhtemel.

Gazeteci, Velidedeoğlu ile pek açık konuşuyor. Her şeyde geri kaldığımızı, yollarımızın pek berbat olduğunu, otel ve bunun gibi işler hakkında bilgisiz olduğumuzu çekinmeden Velidedeoğlu’na anlatıyor. Hukuk Fakültesi hocası ve Dekanı olarak, kendisine büyük saygı duyduğunu da, Velidedeoğlu anlatıyor. Tanışmışlıktan, ikisi de memnunlar.

Gazeteci, bir şeyimizin çok mükemmel olduğunu söylemekten de geri duymuyor: Adliye teşkilatımız ve çok adil hâkimlerimiz...

Demek oluyor ki, gazeteci Türkiye’yi iyi tanıyor. Adalet mekanizmamızın ve hâkimlerimizin de, bütün imkânsızlıklar içinde adalet dağıtmış olmalarına rağmen, imrenilecek durum gösterdiğini iyice tespit etmiştir. Türkiye’ye eskiden gelmemiş, Türkiye’yi iyi etüt etmemiş insanların bu tespitleri yapmaları düşünülemez. Adalet ve hâkimler üzerinde konuşulmuş olması ise, Velidedeoğlu’nun hem profesör ve hem de dekan olmasıdır. Fakülteyi, yeni bitirmiş bir hekimle, Türk hekimliği hakkında böyle tespitler konuşacak değil ya!

Bu yazıyı, gevezelik etmek için yazmadım. Sene 1949 ve bir Amerikanı’nın adalet sistemimiz ve hekimlerimiz için düşündükleri de meydanda. CHP de henüz iktidar partisi. Bir yabancının tespitlerini bile, bizim Başbakanımız tespit etmiş değil. Her şeyi kendisinin başlattığını söylüyor. Adalet sistemi ve hâkimlerimiz için tek takdir kelimesinin ağzından çıktığını duydunuz mu? Kendisini iktidara getiren ilk seçim kanununu CHP yapmıştır. Adalet teminatını getiren CHP idi.

O zaman, bütün okumuşlar, adli teminat nutukları atarlardı. Bunu yapmaya, memur olmamıza rağmen, biz de yeltenirdik. Bizi, bu noktadan şikâyet edene rastlamadık. Bunlardan dolayı da, yeri değiştirilen bir memur olmadı. Bir dâhiliye vekili, İstanbul’da gazetecilere, kendisinden korkup korkmadıklarını sormuştu. Gazeteciler, korkmadıklarını söylediler. Bakan kendisi ise, vallahi, kendisinin gazetecilerden korktuğunu söylemişti. Demokrat Parti veya öbür sağ parti iktidarların da, gazetecilerden korkan bir bakana rastladınız mı?

Adli teminat CHP’nin eseridir. Düşünce doğru çıkmıştır. O gün bu gün, adli teminattan şikâyetçi olan kimseye rastlanmamıştır. Hâkimlerin adalet anlayışından ve tatbik şekillerinden şikâyetçi olan kimse ortaya çıkmamıştır. Şu teminatı, idare amirlerine verelim, diyenler görülmemiştir.

1982 Anayasasında da, Cumhurbaşkanının yetkilerini artıran bazı maddeler, adalet mekanizmasının ve hâkimlerin siyasallaştırılmaması için konulmuşlardır. Yüksek hâkimler ve savcıların bir kısmının Cumhurbaşkanı tarafından seçilmesinin sebepleri arasında bu endişeler bulunmaktadır. Biz de aynı düşüncedeyiz. Adalet mekanizması ve hâkimler ve bu arada savcılar siyasallaştırılırsa, ülke yaşanmaz hale gelir. Adalet mekanizması ve hâkimler, biz insanlar için de bir teminattır. Bu teşkilat ve hâkimleri, mutlak tarafsız kalacaklardır. Yaşarken güvenilecek tek mekanizma budur. Aksini düşünmek, “ihkakı hak” anlayışına yol açmak olur. Bu yolu açmak, kim açarsa açsın, vatana ihanet olacaktır.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  58

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇAĞDAŞ  OLMAK

Çağdaş olmak,çağı yakalamak  anlamında kullanılamaz. Tesadüfen biz 21. asra girerken,hayatta bulunuyoruz. Bu bize bu tesadüf bize, bu devir bize medeniyet adamı  veya milleti olduğumuz hakkını vermez. Çağın medeniyetini yaşıyorsak, ancak o zaman çağdaşlıktan bahsedebiliriz. Şu asırda orta çağı bile yaşayamayan Milletler varlığı  ortada bulunurken, bunların çağdaşlıktan,çağdaş hayattan,çağdaş medeniyetten bahsetmeye hakkı olamaz.

Medeniyet evrenseldir. Medeniyetlerin birbirlerine etkileri vardır. İlk medeniyetlerin Uzak Doğuda, Çin'de görüldüğü biliniyor, bu doğu menşeli medeniyetin, denizleri ve deniz kenarlarını takip ederek Orta Doğuya, yani  Mısır, Asur, Mezopotamya, Girit, Batı Anadolu, Yunanistan ve  İtalya yolunu takip  ettiği artık kitap bilgisidir. Bu saydıklarımızın  varisi de bu  gün Avrupa müşterek medeniyetleridir. Bu  gün kullandığımız teknik de, bu  Avrupa medeniyetinin eseridir. Avrupa milletlerine kızıyoruz ama, hakikat budur. Bizim,millet olarak bu medeniyete  büyük bir katkımız görülmüyor. Atatürk' ün "Muasır medeniyet" dediği de bu medeniyettir. Bir  medeniyetin sahibi,bir de teknik yaratmış ise,kendisini sizden farklı görmesi ve sizden kuvvetli olduğunu söylemesi de,biraz normal karşılanmalıdır.Aynı medeniyetin  sahibi sayılan memleketler arasında bile, teknik ve onunla biriktirilmiş zenginlik,neticeyi  almakta  amil olmaktadır ve olmuştur.

Avrupa  milletleri,bu medeniyetlerini dünya milletleri ile paylaşmaya,onlara yardımcı olma  yerine,kendi rahatları için kullanmaktadırlar.

Amerika’nın önderliğinde birleşiyorlar ve bir Avrupa birlik devleti kurmak istiyorlar. Kendileri bu gayretin içindeler. Kendilerini birleştirirken de,yakınlarında ve  uzaklarında, kendilerine zararlı olabilecek  kudretli  bir devlet istemiyorlar. Bu düşüncelerinden dolayı, Avrupa devlet ve milletlerini suçlamanın bir anlamı olamaz. Avrupa medeniyetini, erişemeyeceğimiz derinliklere saklanmış değildir. Onlarla baş edebilmek,varlığımızı koruyabilmek ve hatta,bizi içlerine almaya onları mecbur etmek için onların evrensel olan ve hatta,bizi içlerine almaya onları mecbur etmek için, onların evrensel olan bu medeniyetlerini anlamak, benimsemek, onlar gibi olmak zorunluluğu var.

Buna ayak  direnirsen,adama varlığını kurutmazlar. Baskı  karşısında da  bir  şey yapamazsın, Kürt terörünü bitirirsen,karşına din terörünü  çıkarırlar. Tek yol devrim falan değil, bu  Avrupa medeniyetinin mutlak kabulüdür. Medeniyeti kabullenmeden, onun tekniğini alamazsın. Başka bir medeniyetin sahibi millet,o medeniyetin tekniğini kullanabilir mi?

Onunla mücadele,varlığını korumada yaya kalırsın. "Biz Doğulu,doğu medeniyetinde kalalım da, Avrupa’nın yalnız tekniğini alalım" budalaca fikirleri,bize bir şey kazandırmaz.

Ana hatlarıyla  medeniyet tektir. Bu gün,bir doğu  medeniyetinden  de bahsedilemez. Her gelenek, her yaşam tarzı, bir medeniyet demek değildir. Avrupa medeniyetinin dışında kalmış milletlerin topu, petrollerine, toprak altı zenginliklerine ve tabiat güzelliklerine  rağmen, iptidailikten, tabi olmaktan, sürünmekten, feodal toplum  anlayışından kendilerini  kurtarmış değillerdir.

Sentezi, mentezi yok. Avrupa evrensel medeniyetini, bunun içinde aklın hakimiyetini ve kıymetini  kabulleneceksiniz. Aklı kullanmak, Allah'a  karşı gelmek değildir. Tabiatın sırlarını ortaya koymayı, yaratan; kullarına yasaklamış değildir. Bu  natür sınırlarını ancak akıl bulmaktadır. Hiç aklını kullanmasını bilen  insan, kendi gibi yaratılmış başka bir insana kulluk eder mi?

Bu  medeniyeti kabul ettiğiniz an, ulus devletin faydalarını,tekamüldeki rollerini  daha kolay  anlamak, kavramak imkan içine girecektir.  Parçalanmanın bir Avrupa gizli oyunu olduğu daha kolay anlaşılacaktır.  Yok  olmanın yolunun ayrılık fikirleri olduğu,daha  kolay anlaşılacaktır.

Türkiye de her bölücü insan,bir mozaik edebiyatı ortaya koyuyor. Düşünceleri sureti haktan gösterme yolunu seçiyor. Kendini akıllı,başkalarını aptal (abdal değil) sanıyor. Yaptığı ihaneti böylece gizlediği izlenimin veriyor.

Milletler de  eşitlik  esastır. Fertlerin kanun önünde eşitliği esastır.  İnsanlar her teşebbüs  ettiğini  kazanır  anlamı çıkarılamaz bundan. Ama;yol budur.  Bu yolda bir tıkanıklık,bir hainlik,bir gizli kapaklı politika varsa;ben sizinle mücadeleye,her türlü mücadeleye  katılırım.  Aksi durum bir iftiradır ve ayıptır.

Gürültüye pabuç bırakılmaz...

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  59 

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

FİKİRLER AYRIDA OLSA

Demokratik  bir ortamda elbette ki; insanlar ayrı  düşünecekler  ve ayrı hareket edeceklerdir. Bu demektir ki; insanlar robotlar değillerdir  ve şahsiyetlerini, fikir   özgürlüklerini koruyacaklardır. Bu  özellik  bütün  yaratılmış  insanlar için geçerli ise de; Allah'ın yarattığı her insanın kendi beynine ehemmiyet vermesi, onu geliştirdiği, onu  yücelttiği anlamı da çıkartılamaz.  Eğer  öyle  olsa,insanlar arasındaki farklar azalırdı sanırım.

Bu  yukarıda  yazdıklarımıza inanmakla birlikte, yinede  insanlar bazı düşünüşler üzerinde birleşmiş  olması gerekiyor. Buna eskiler "asgari müşterekler" diyorlardı. Her ne kadar fikir özgürlüğünüzü korusanız  bile,bazı şeyleri öteki insanlar gibi, en  azından onların bir kısmı gibi düşündüğünüz kabul edilmiş olmaktadır. Şimdikiler buna "fikir grupları" diyorlar.

"KİLİM DERGİSİ"NİN çıkaranları bir fikrin  takipçisi olmuşlar. Bunlar bir araya gelmişler, düşünmüşler ve Türk Ülkesinde, güzel  bir dilimiz olmasına rağmen,insanlarımızın   ticaret  yerlerine  yabancı isimler koyduklarını  ve bunu resmen de tescil ettirmiş  olduklarını  tespit  etmişler. Hem  bu  tespit Çorum'da olmuş. Çorum nere, Amerika veya Kanada nere?

Bizim Çorumluların yabancı dil bilenleri azdır. Bir  şehirde 20 - 25 tane insanın yabancı dil bilmesi hiçbir işe yaramaz.  Bu yabancı dil bilimi belki zaman zaman onların işlerine yarasada, Çorumluların dükkanına yabancı bir isim seçmesine gerektirmez.

Bu  yabanca dillerden, iş yerlerimiz için neden sözcükler  seçiyoruz? Bunun bir anlamı yok,seçenlerde  anlam aramak için seçmiyorlar. Daha çok modaya uyuluyor.  Bu   modanın kendisi de saçma. Hiç bir medeni insan ticarethanesine yabancı bir isim seçmez. Bu insanların yabancıları da bunu yapmazlar. Bu garip moda da zaten  bizim  ülkemizde moda  teşkil ediyor. Sanıyorum ki;az gelişmiş diğer ülkelerde de bu yabancı modacılık mevcut ve bir özellik olduğu kanaati de yaygın. Bence hem  abes ve hem de biraz ayıpta. İnsanlar  eğer mutlak taklit etmek istiyorlarsa daha  uygun  bir hareket ve alışkanlığı Taklit  etmelidir.  Mesela:  İngilizler akşam yemeğine pijama ile oturmazlar ve sabahları da  tıraş   olmadan sokağa çıkmazlar. Mutlak yabancı aşığı iseniz,bunlar taklit edilemez mi?

İşte; " asgari müşterek"  bunlardır. Dil birleştirici  bir  unsurdur; üzerinde durmak,onu iyi kullanmak, geliştirmek ve yabancı sözcükler karıştırarak bozulmamasına sebep olmamak gerekir. Kültürü yapan en önde gelen unsurda dildir. Türkçemiz iyi bir dil. Türkçeyi  iyi konuşan insanları dinlerseniz,müzikal bir ahenk bulmakta  zorluk çekmezsiniz. En müzikal dil İspanyolca imiş. Benim dil üzerine geniş bir bilgim yok ama;  Türkçe ile medeniyet ve kültür   yapılacağı  inancındayım. Türkçenin edebiyat dili olduğu mutlak. Türkçe ile ilim de  yapılır, felsefe de  yapılır. Okullardan felsefe Türkçe   ile  yapılamadığı için kaldırılmış değil, kaldıranların mantalitesi felsefe ile bağdaşmıyor da ondan. 

Bizim Kilim Dergisinin gençlerini kutlarım. Bizde  kendilerini  destekliyoruz. Biz gibi, bütün düşünen insanların bu güzel   hareketi desteklemesi   gerekir. Dil müşterek varlığımız olduğuna  göre  her Türk  ve Türkçe konuşan her insan,dilimizin korunmasında  kendisini  görevli saymalıdır.

Bu teşebbüsü, Belediye Meclis grubumuza da ilettik. Bu güzel fikrin Belediye  Meclisinde sahiplenmesini ve ikna yoluyla, ruhsat verirken insanlarımızın uyarılmasını Belediye Meclis Üyelerimizden istedik. Hukukçularımızdan da Kanuni bir zorunluluk  getirilip  getirilmeyeceği, sorunun  incelenmesini  istedik. Nüfusa çocuğumuzu yazdırırken, abes isimler koymanıza  Kanun  izin vermiyor. Nüfus Memurları da  bunun üzerinde hassasiyet gösteriyorlar. Aynı Kanun belki de iş yerlerinin ad seçimlerinde öncülük edebilir. Yabancı dil derken ayrım yapmıyoruz. Türkler dillerinin sahipleri olmalıdırlar. Ölülerimize yaptığımız  duaları bile Arap dilinden seçmenini  bir anlamı olmaz. Arapça okunan bir dua daha etkili değildir. Ayıp her yerde ayıptır. Diline sahip çıkmayan bir millet, dinine de sahip çıkamaz.

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 60

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

İŞTE YAHUDİ DÜŞÜNCESİ HAKİM

            Bu yazıyı okuyacakların hepsi;Yahudi ile bir Türk arasında geçen hadiseyi yada daha doğrusu hikayeyi iyi bilir.. hikayeyi Mübarek Ramazanda bana yazdırıp da bazı insanların iğbirarını üzerime yöneltmeyiniz. Yahudi demiş ki “Paşam ! Biraz sen,biraz da gayret benden olsun;şu hançeri kenara bırak”

            Hep biliyoruz ki;müzakereler AB ile aramızda başlamıştır. Müzakerelerin şartları da peşinden yazılmış ve bize kabul ettirmiştir. Müzakerelerin sonuçları AB dostlarımızın arzuları içinde olacaktır. Uçları da açıktır. Açık sözcüğü üzerinde tartışmayı nasıl yapacaksınız?

            Bu müzakere sözcüğüne göre,Türk müktesebatı yani bürokrasisi AB müktesebatına uyulacaktır. Bunlar 25 devlet müzakerelerinde belirlenmiştir. Onların hepsinde maddeler  aynıdır. O zaman;bizde tarama işi çabuk bitmiş olacaktır diyebilirsiniz de iş sizin dediğiniz gibi bitmeyecektir. Öbür AB devletlerinde olmayan maddeler ortaya getirecektir. Başlamıştır da.

            AB’nin genişlemesinden sorumlu üyesi olan Olli Rehn acele memleketimizde geldi. Bizim yetkililere tam olarak ne konuştuğunu bilmiyoruz ama;basın toplantısında bazı ip uçlarını da ortaya koymaktan geri kalmadı. AB için geçerli olan bütün normları,standartları ve değerleri AB müktesebatı ile birlikte tam anlamıyla kendine uygulayacağını belirtiyor. Bu sözcüklerin hepsi karmaşık kavramlardır. Avrupa memleketlerinde bile aynı anlamı vermezler. Bundan çıkartılacak anlam,bizim için yeni isteklerin ve kösteklerin önümüze konacağı keyfiyetidir. Bu anlamların hepsi her şahsa ve hatta millete göre tefsir farkı gösterir. Biz böyle anlamı,müktesebat anlamı içinde düşünülemez,bunlar keyfidirler.

            Basın toplantısında,soru kendisine yöneltilmiş olmadığı halde,misafir konuşmacı söz arasına giriyor. Sayın Abdullah Gül’ün itina ile söylemekten kaçındığı bir soruya ortaya kendisi atıyor. Demek ki;bu sorun ikisi arasında kapılar arkasında konuşulmuş.

            Rehn;görüşmelerinde gümrük birliği protokolünü sayın Gül’le ele aldıkları,Gül’ün bu sorunu ve protokolün onayının Türkiye tarafından hiç geciktirmeksizin TBMM de tasdik ettirmesinin gerekli olduğunu açıkladığını bildiriyor. Bu protokol ise malların bütün Avrupa Birliği ülkelerinde yani;25 ülkede serbest dolaşımını istiyor. Şu söz karşısında sizin Güney Kıbrıs Rum Devletini tanımadığımızı söylemenizin veya beyannamede bildirmenizin anlamı kalıyor mu ? Bunun AB ile aramızda anlaşacağımız Türk müktesebatı ile ilgisi var mı?

            İşte Yahudi mantığı asıl burada başlıyor. Bunların hepsi hükümetle AB yetkilileri arasında sıralanmış ve karar bağlanmış. Gıdım gıdım ortaya getirilerek Türk kamuoyu bunlara alıştırılmak isteniyor. Zaten kamu oyu diye bir şeyimizde yok. 1950 den beri bizim toplum,iktidarın her dediğini alkışlamakla kabul edip geliyor. Anlama işi çok geç oluyor. Toplum bunları anlattığı zamanda,iktidar partisi toptan alıp kenara unutulmaya terk ediyor. Yerine denenecek yeni bir parti gelir.

            Sayın misafirimiz,hakikate daha işaret koyuyor,serbest dolaşım işi öbür yirmi beş ülke kısıtlama olmaksızın tatbik sahasına konmuştur. Bizde sayın Rehn’e göre 2020 ye kadar serbest dolaşım zaten ertelenecektir. 2020 de Avrupa’nın iş durumu ve ekonomik kapasitesi uygun olmazsa,dolaşım devamlı olarak da ertelenecek yani,ortada madde olmaktan çıkartılacaktır. Bu ne demektir ? Türkiye AB içine alınmakla birlikte serbest dolaşım ve ondan bekledikleridir. Ben dahi ona hevesleniyorum. Doğduğum memlekette reçetem kabul edilmeyip aklım ve bilgim başımda iken mesleğimin icrasına imkan vermeyen bir memlekette,doğduğum memlekette işsiz oturacağıma,gidip AB ülkelerinin birinde adam gibi mesleğimi icra ederim. Benim şu söylediğimi Türkiye’de anlatacağım,anlatabileceğim bir makam veya şahıs var mı ?

            O zaman,herkesin kakı olan bir hak sana tatbik edilmiyorsa,ortalığa çıkıp eşit şartlarla AB içine girdiğinden bahsedebilir misin ? Bunun sana tatbik edilen yolun,imtiyazlı ortaklıktan farkı kalır mı ? İktidar ve bu günkü iktidar bu halkın üzerinde hep durmuşlar ve imtiyazlı ortaklığı reddetmişlerdir. Halbuki,olanlardan anlıyoruz ki;imtiyazlı ortaklığı kamu oyundan gizli olarak kabul etmişlerdir. Şimdi işler bir alıştırma işidir.

            İşin iç yüzü anlaşılmış olsa,durum değişecektir. Halkımız serbest dolaşım istiyor. Bunun olmayacağı kendisinden gizleniyor. Kendisi alıştırılmak isteniyor. İnsanlara doğru söylemek zorundadırlar.

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 61

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM’DA KÖTÜ MERDİVENLER

            Bir yazıya böyle başlık olur mu ? Beklide;yazdıklarım arasında en iyi başlığı teşkil ediyor. Yazıyı sabırlıca okuyup bitirenler ne dediklerimi anlayacaklar ve bana hak vereceklerdir. Başlığına bakıp ta yazıyı okumaktan vazgeçenler hatalı olmayacaklardır.

            Merdiven;insanlar için vazgeçilmez bir şeydir. Eve bir eşik atlayarak girseniz bile,bodruma merdivenlerden inecek ve yatak odalarına merdivenlerden çıkacaksınız. Apartman devrinde yaşadığınıza göre,merdivenlerden uzak kalmamız mümkün değil. O zaman,bu kadar gerekli olan merdivenlerin insanlar tarafından kolayca kullanılır olması gerekir. Ayrıca;merdivenler bazen inip çıkan insanlar için büyük tehlike kaynağı da olabilirler. İşte yazı biterken bu söylediklerimin hepsini de cevaplarını da bulmuş olacaklardır sayın okuyucular.

            Çorum’da merdiven durumların ben hep düşünmüşümdür, bir yere girerken veya çıkarken hep merdivenlere gözüm kayar. Çorum’da çok güzel ve rahat merdivenler vardır. Veli Paşa’ların meşhur evlerinin ve otellerinin merdivenleri;planlarını benim damadımın yaptığı kendi evimin merdivenleri;Turgut Özal’ın adını taşıyan binanın merdivenleri;Çorum Hükümet eski binanın merdivenleri,güzel merdivenler arasında zikredilmektedir. Ben;bunları inip-çıkarken tetkik etmişimdir. Ayağınızın burnuna basarak merdiven basamaklarını ayarlamanıza gerek kalmadan yürüyebilirsiniz.

            Çorum’da çok kötü çizimleş,ölçüye getirilememiş ve her an tehlike yaratacak şekilde bir gün ölümlere sebep olacak merdivenler de var. Şu saat kulesinin yayındaki PTT’nin merdivenleri,Tedaş’ın dış merdivenleri,Yetmiş beş yıl kültür binasının izah edilemez bir zihniyetle çizilmiş meydan merdivenleri ve de benim büro olarak kullandığım şimdiki yerimin merdivenleri. Bu izah ettiğim kötü merdivenlere örnek gösterilebilirler. Bu koca binaların merdivenlerini yapanlara söz kar etmez ama,bunları teslim alanların idraklerine şaşmamak elde olur mu ? Bunların ekserisi kamu binaları. Yapıldıktan sonra fen heyetleri tarafından tetkik edilip kabul gören ve resmileşen binalar. Dıştaki merdiven şekli ve ölçülerine dikkat etmemiş kabul;fen heyetinin betonarme hesaplarına dikkat ettiğini düşünüle bilir mi ? İşte,yer sarsıntılarında önce yıkılıp giden ve hikayesi unutulmaz acı kaynağı olarak kalan;kamu binalarının durumları bunlar.

            Bu ölçüsüz merdivenlerin birinden,bir gün bir yaşlı,bir şişman,bir uzun boylu mutlaka düşecektir. Nasıl neticeleneceğini de Allah bilir. İçki içenlerin saydığımız bu kötü merdivenlerden çıkamayacakları düşünülmez ki. Bir sarhoş düşerse iyi oldu mu diyeceksiniz ?

            Sayın Vali’miz bu binaları ziyaretlerinde,ilgili yetkilileri ikaz edip,bu merdivenlerden bir daha çıkmak istemediğini söyleseler,bu kötü merdivenlerin hepsi,üç günde yeniden ölçü içinde yapılabilirler. Ucube Kültür Sitesinde ise bütün merdivenleri yok eden yeni bir oluşum düşünmek gerekir. Bu sözde kazanılmış bu acayip bina,Çorum için ayıp olmaktan kurtarılmalıdır.

            Şimdi yazımım asıl can noktasına geliyorum. Okuyunca zihnimiz açılacak ve Çorum’daki kötü merdivenlerin düzeltilmesinin gereğine inanacaksınız. Yazacaklarımız;Hiyyary’nin kocası Charles’in babası,Monica’nın sevgilisi ve baş belası ve ABD eski Başkanı Bill Clinton’un başından geçmiş bir olaydır. Başkanın başına gelen olay;Çorum’da yaşayan birisinin başına da gelebilir.

            Amerikan Başkanı Bill Clinton;bir akşam çok sevdiği karı koca bir aileye misafir gidiyor. Bu gittiği ev Beyaz Sarayın  uzağında.

            Başkan herhangi birisinin evine misafir gidecek değil ya ! Sofra kuruluyor. Yenilip içiliyor,zaman unutuluyor. Zamanı unutmak demek,yaşamaktan mutlu olup uçmak demektir. Saat bir olunca Başkan işin farkına varıyor. Beyaz Saray’a dönmek için kalkıyor. Ev sahibi önde,ev sahibesi arkada,Başkan ortada merdivenden birlikte inilecek ve Bill Clinton saraya uğurlanacak. Ev sahibi merdivenin ortasına gelmiş;Bill Clinton adımını birinci basamağa atarken iyi tutturamıyor ve ikinci basamağa basıyor. Vücudu Allahlık. Gecede her halde Hasan Zahir suyu içmediler ya. Başkan düşmüyor ama;herkesin duyabileceği kadar şiddetli bir ses sağ bacağının adalelerini içinde hasıl oluyor. Kuadrseps adalesi cart diye yırtılıyor. Şu anda bir insan Başkan’da olsa yürüyebilir mi ? O da yürüyemiyor. Gereken tedbirler alınıyor. Tedavi tam altı ay sürüyor. Helsinki’ye gitme işi tehlikeye bile giriyor.

            İşte durum bu. Merdiven ne ki denmemeli. Clinton’un başına gelenler de;karısını bir Çorumlu gibi evde bırakıp,ikisinin de tanıdığı bir dostuna misafir gittiği için;Aha uğradı şeklinde tefsir etmemeli;merdiven rahat olmalı.

           

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 62

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

DURMAYI BİLİYORSA MİLLETLER

            Dünya yaratılalı beri diye söze başlayarak işi karıştırmak istemiyorum. Dünyada insanların hakimiyet kavramları teşekkül edeli beri diyerek yazıya başlamak daha uygun düşüyor. İşte bu müddet içinde milletler bir birlerine hakimiyet kurmaktan geri kalmamışlardır. Hakimiyet kurmalarında pek çok sebepleri olacaktır. Bu hevesten insanları ve milletleri vazgeçirmek mümkün olmamıştır. Dünya hakimiyetini bir elde toplamak imkanı da görülmemiştir. Yakın tarihte Osmanlı padişahının ve Napolyon’un sözleri vardır. İkinci Cihan Savaşı sırasında Wandell Wilki “Tek Dünya” adlı kitabı kaleme almıştır. Hiçbir şey kökten değişiklik göstermiş değildir.

            Bu hakimiyet anlayışından dolayı,geçen bin yılı,Avrupa devletleri kavga ile tamamlamışlardır. Doyasıya birbirlerini boğazlamışlardır. O zamanlarda da insan haklarını düşünenler varsa da,etkili olma imkanı bulunmuyordu. Bu son Cihan Savaşı unutulmaz hatıralar bırakmış olacak ki;insanlık değişiklikler düşünmek zorunda kaldı. Avrupa birleşmesi fikri buradan doğdu. Fikir;kendiliğinden doğdu denilemez. Fikri Amerikalılar empoze ettiler. Avrupa Devletlerinin Amerika’ya benzer şekilde birleşmelerini uygun gördüler. Fikir aslında bizzat Avrupa’nın fikri değildir. Rus tehdidi olmazsa,belki bu fikirde doğmuş olmayacaktı.

            Fikir doğmuştur. Geçen zaman içinde,fikir üzerinde oldukça kafa yorulması da yapılmıştır. Bir AB teşekkül eder yola girmiştir. Cidden bu AB teşekkül eder ise yepyeni bir düşünce teşekkül etmiş olacaktır.

            Dünyadaki politik durumun değişmiş olması düşünülemez. Yalnız,her şey eski düşüncelerin kaybolacağına işaret eder durumda değildir. AB nerede duracaktır? Bütün dünyayı içine alması mümkün olmayacağına göre hudut neresi olmalıdır? Bu hudut Japonya’yı da içine alacak şekilde genişletilebilir mi ? Normal olarak Rusya hudutları kabul görürü mü?

            İnsanların ayranları kabarınca,bazen gözleri hudut tanımak istemiyor. Ukrayna hududu yeterli görülmemiş ve renkli bir devrimle,Ukrayna AB cephesine geçirilmiştir. Bu işte daha önce yakınımızda Gürcistan’da da yapılmıştı. Sonra;Beyaz Rusya,Kırgızistan’da da yayılım başladı. Özbekistan’a gelince işler karşılık gördü. Sessizlik birden değişti ve Budapeşte’de zaman içende yapılan tatbikat ortaya çıkıverdi. Göstericiler KADAVRALAŞTILAR.

            Avrupa’nın hayal içinde olduğu belli. Avrupa kendisinde olan her şeyin üstünde ve doğru olduğu inancını taşıyor. Biz;Avrupa’yı ve medeniyetini küçümsüyor değiliz. Bu medeniyeti kabul edenler içerisinde bulunuyoruz. Ancak;her şeyde benimki doğru zihniyeti kabul görür bir şey değildir. Benim de,sizinde,tarih içinde beğenilir şeylerimiz olmuş olması gerekir. Bizimkilerin toptan reddettiği yerde,bizde nasıl yer ayrılmış olabilir ? Bunlar hep birer düşünce tarzıdır ve bunları insanların zihninden söküp atmak imkan içinde olamaz. Bu düşünceler Türkiye içinde gerekli sayılmış olduğundan bazılarımızın oldukça deneyim sahibi olduğumuz doğrudur. Avrupa’nın bizden bir şey beğendiğine rastlayan kimse var mıdır ?Bizde işe yarar bir şey olmazsa,binlerce yıldır ileriye götürdüğümüz toplumu ayakta tutmam mümkün olur mu idi ? Eğer Avrupalı aklını kullanmayı bilip de,tabii hudut sayılan Rus sınırlarında durmasını bilse idi,bu içinde bulunduğumuz bin yılı da çok mutlu olarak geçirme imkanı bulurdu. Akıllıların,az akıllıları kullanacağı kaidesi yine hakim olacağından,hiç savaş içine sürüklenmeden daha bin yıl Avrupalı aklın ve medeniyetinin nimetlerini yaşamış olurdu.

            Bu günkü yöntemle,dünyayı demokrat yapıp,demokrasiyi yaygınlaştırmak mümkün olmaz. Bosna;Afganistan ve Irak’ta varılan neticeler emniyet vermiyor. Bu yol dogru sayılsa bile,tatbikatı Dünyaya yayılışı beş yüz seneyi geçer. Bu zamanda bizim AB içine girişimize benzer bir şey olur. Kimin ölüp,kimin kalacağını akıllar kavramaktan aciz kalır. Yani,tutulan Avrupa ve Amerika’nın yolu tatmin edici değildir. İşgal edilen ülkelerdeki durumlar, insanların yaşamları,eskiyi arattıracak vaziyettedir. Amerikan ve Avrupa düşmanlığı da kendilerinin bile anlamayacağı duruma tırmanmıştır.

            Bizce gidilen yol sakattır. İnsanlar adalet ve eşitlik içinde yürümeyi isterler. Gidilen yol korkutucudur. Dünya birliğini bu yolla temin etme imkanı yoktur.

            Daha ileri gidersek,yine bize göre: Üçüncü Dünya savaşının temelleri atılma yolundadır insanlık. Bir defa endişeler ortaya çıktı ise,insanlara bunları unutturmak mümkün olmaz. Her fırsatta,öncülerinin önüne taşlar yığılması fikri hakim olacaktır. Bütün Dünya ile başa çıkacak bir kuvvetin bugün ortalıkta olduğunu da kabul edecek kimse yoktur.

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  63

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇORUM’LA İLGİLİ BİRİ İSİM

            4 Ekim 2004 tarihli Cumhuriyet Gazetesi;gazete ile birlikte “Mimarlık ve Kent” adını taşıyan bir de ek verdi. Cumhuriyet Gazetesinin verdiği eklerin hepsinde bir ciddilik vardır. Bende öbürlerinde olduğu gibi,bu eki de gözden geçirdim. Bir dostumun resmi bir köşeye konulmuştu. Behruz Çinici. Sayın Çinici nin Çorum’la ilgisi var. Mimarlık literatürüne girmiş birde eseri var. Bin Evler Mahallesi. Sayın Mimar Çinici’nin eseridir. Zaten bizlerde kendisini o vesile tanıdık ve dostluk kurduk.

            Sayın Çinici 2004 yılı Sinan Ödülünün sahibi olmuş. Cumhuriyet Gazetesi de ekine bu münasebetle Sayın Çinici’nin resmini koymuş. Kendisini “Usta Mimar” olarak da tasvir ediyor. Çinici’ye yakışan bir sıfat olduğundan şüphe edilemez. Ancak;Çinici kendisini başka bir isimle tasvir eder. Bence kendisini tasvirinde daha büyük isabet var. Onu ben yazmak istemiyorum. Kendisi o sıfatı söylendiği zaman yüzünde derin bir memnuniyet tebessümü beliriyor. Ben yazınca,o etkiyi temin edememekten çekinirim.

            Sayın Çinici’nin yaptığı ve tatbik sahasına koyduğu eserler ve planları resmin altına sıralamışlar. Merakınızı uyandırmak için bunları ben buraya almak istemedim. Merakı uyananlar;Cumhuriyetin bu ekini temin edip,okumalı ve kitapları arasına koymalıdırlar. Ekte;başka isimler ve başka eserler üzerinde geniş bilgi veriliyor. Bu ek kitaplığınızda büyük bir yer tutmaz;hatta kitaplığınız süsler de. Jaqueline Onasis’in evini kitaplarla süslemiş olduğunu da ben yazmamıştım.

            Resmin altında Çinici eserlerinin listesi arasında bizim Bin Evler’in ismi yok. Eminim ki Çinici bu ismi kendisi vermek istememiştir. Halbuki yaptığı ve bugün içinde oturduğumuz mahalle ve ev planlarını çok severdi. Bizim Bin Evler Planı uluslar arası ilgi de görmüştü. Yine eminim ki;Bin Evler Planının bozulmuş olması Çinici’yi üzmüş olmalıdır. İnsan kendi eserinden soğutulur mu ? Çorum için bu imkan içindedir.

            Benim damadım da mimardır. Bin Evlerde bulunan evimiz için belediyeye gitmek zorunda kalmıştı. Damadım Temel Doğan Bin Evlerden bahsedince yetkili ve mimar olan şahıs “Aman ağabey; bin Evler’de Bin Evlik mi kalmış ki !” demiştir. Bu zat Çorum şehir planı ve dolayısıyla şehrin güzelliğini ve tamamiyetini korumakla yükümlü bir insandır. Bu şahsa ve zihniyete daha fazla yetki tanınırsa şehre,onun güzelliğine ve şehrin tamamiyetine yapacağı kötülük yetkisinin arttığı nispetinde daha da artmış olacaktır. Bunlardan dolayı Başbakan eleştirilirse günah olmaz mı ?

            Sayın Çinici’yi ve eski Valilerimizden Sayın Celalettin Tüfekçi’yi geçen sene kış aylarında Çorum’a davet etmiştim. Vali ve Çinici’de dostturlar. İstanbul’a gidersem birlikteliğe bende iştirak ederim. Sayın Valimiz Tüfekçi,yazın gelmeyi arzu etmişlerdi. Gelemediler. Davetimi yenileyeceğim ve ikisini de Çorum’a gelmelerine çalışacağım. Her ikisinin de Çorum’da pek çok dostları var. Çinici eserini Bin Evlerin plan bozulmasını görünce üzülecektir. Üzüntü neyi değiştirir ! Türkiye’de bunlar da alışmanın yolların aranması gerektiğini bizzat tatmış ve görmüş olmalıdır. Her şeye ortak vatandaşlarımızdır.

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

64

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

HAYIRLI BAYRAMLAR

            Övünülecek derecede iyi gelişmiş bir Ramazan daha geride bıraktık. Bayram kutlamalarına da çok geniş şekilde hak kazanmış bulunuyoruz. Ramazan Bayramı hepimize ve Milletimize uğurlar getirsin.

            Övünülecek şekilde bir Ramazan geçirdiğimiz sözü doğrudur. Bütün hayatım boyunca,Ramazan devamınca,ülkemizin şu veya bu kesiminde,bizzat din ve oruç adına yakışıksız olaylar olduğuna şahit olunduğunu görmüşümdür. Bunu yapanlar,yaptıkları ayıp hareketlerle,kendilerinden daha üstün Müslüman oldukları yanılgısı içinde bulunmuşlardır. Sonuç hiçte öyle değil.oruç ve ibadet şahsi bir olaydır. Kimsenin kimseye iman öğreticiliği yapmasına gerek yoktur.

            İşte bu sene Ramazan Ayını Tokat’taki oruç tutmayanı suya atma olayı hariç,olaysız geçirdik. İnsanlarımız oruç tutanlarımız,tutmaması gerekenlerimiz ve de tutmak istemeyenlerimizin iyi bir bayram idrak etmeleri,her yönden haklarıdır. Bende,Ramazan ayını kutladığım gibi Bayramını da bütün içtenliğimle kutluyor ve insanlarımıza sağlıklar diliyorum.

            Geçenler unutulduğu için bilhassa yaşlılar,geçmiş Ramazan aylarının ve bayramlarının çok daha mükemmel oldukları hikayesini anlatmaktan ger durmazlar. Çocuklar ve gençler şuurlarında kendilerine bir cins öğünme hissesi de çıkarmaktan geri kalmazlar. İş hiçte öyle değil. Ramazan ayları ve bayramlar birer varlık gösteri durumunda anılırlar. İftar yemekleri para ile verilir. Bayram donanımları da par ister. Geçen dönemlerin maddi imkanları bu günkünden ileri olmadığına göre,bu geçmişin şimdikinden daha mükemmel olduğu düşünülemez. İnsanlarımızın geleneklerine ve inançlarına bir eksiklik geldiği de akla gelemez. Yeni Ramazanlar ve  yeni Bayramlar eskilerinden daha mükemmel olmaktadır, hele bu yıl İstanbul’da yapılan yeni imkan gösterileri eskileri kat kat geride bırakmıştır. Fesahe tertiplerini beğenmeyeni görmedik. Gelecek Ramazan ve Bayramlar daha mükemmel olacaklardır. İnsanlar inançları ve görgüleriyle birlikte hep ileriye,mükemmele ve doğruya doğru gideceklerdir.

            Ramazan geçtiği için bir noktaya da temas etme cesaretini kendimde buluyorum. Korku nereden geliyor? Demek korku var ki yazıyı yazarken bile ona dokunmaktan kendimi alamadım. Bir ülkede düşüncesizler olursa;korku da olacaktır. Hele Müslümanlık derece yarışı önlenememişse bu korku hep olacaktır.

            Ramazanlardaki pek güzel düşünülmüş iftar yemeklerinde tıpkı oruç ve diğer ibadetler gibi şahsidir. Devlet parasıyla,dernek parasıyla,sivil toplum örgütlerinin parasıyla,sendika parasıyla cömert iftar yemekleri verilemez. İftar yemekleri birer sosyal düşünce aksettirirler. Saydıklarımız bu sosyal yönlerini başka türlü gösteriyorlar. Özel keselerin açılması gerekir. Vergi mükelleflerinin ve aidat ödeyenlerin iznini almadığımıza göre yaptıklarınız doğru olmaz. Bunu bir başkan bile vaktiyle yapmıştı. Biz iyi karşılamamıştık.

            Dini bayramlar her dinde vardı. Sümerlerin dinlerinde de böyle ibadetler ve bayramlar  var. Her dinde,İslamiyet’te olduğu gibi bu dini bayramlar coşku ile kutlanır. Şimdiye kadar bu dini düşünüşün isabetsizliğinden bahseden olmamıştır. Herkesin birlikte kabul ettiği nosyonlar ise,topluma mal olmuşlar ve tenkit dışına çıkmamışlardır.

            Çorum’da bir doçentimiz dinin sosyal bir kurum olduğundan,yazısında bahsetti. Bir sayın profesörümüz dinin insan için olduğunu,insan için geldiğini anlattı. Diyanet İşleri Başkanımız olayları din bakımından tefsir ederken dikkatli olunması gerektiği noktasına işaret etmişlerdir. Ben bunları iyi işaretler olarak alıyorum. Bunların olduğu ülkede dinle barışılmak saçmasından bahsedilemez. Milletin insanları dini ile barışıktır. Milletin insanları dini inançlarının siyasi ve bir başka çıkar için kullanılmasını istemiyorlar. Bunlardan cesaret alınamaz, bunlarla övünülemez.

            Tekrar ediyorum: Yeni Ramazan ve Bayramlarımız eskilerinden daha mükemmeldirler. Geleceklerdekiler de bu günkülerinden daha ili ve mükemmel olacak gibi gözüküyorlar. Temennilerimizde bu yoldadır. Bu düşünceler içinde bütün Millet Fertlerimizin

Bayramını,Bayramınızı  içten kutluyorum.

 

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 65

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ALIŞKANLIK DIŞILAR

            İnsanların alışkanlık dışıları hep anormal olarak karşılanır. Bir bayram bizim alışkanlıklarınız içinde evde geçirilir. Hele dini bayramlar söz konusu olursa;bunlarda başkalarının,yakınlarınızın da alışkanlıkları yer bulmak isterler. Genel olarak,bütün memleketlerde,dini bayramlarda aile buluşmaları adet olmuştur. O zaman siz bu alışkanlık dışında olmanız bile,başkalarının,yakınlarınızın alışkanlıklarını da hesap içi sayarak bazı zorlukları karşılamak durumundasınız. Biz bir şeyi ehemmiyet vermeyerek,içinizden geldiği gibi yaşayarak normal ölçüler içerinde olduğunuzu kabul ettiremezsiniz. Toplum içinde yaşamış olmanın gerekliliğini yerine getirmek zorundasınız. Bunları yazıyorum ki;Kurban Bayramı ve Yıl Başı Tatilini bahane ederek evlerinden uzaklaşmak isteyen insanların hareketleri normal değildir.

            Ben;bu size verdiğim nasihatlerin içinde olamadım. Evimden ayrılıp çocuklara gittim ama;ben aslında doğrusunu yaptım. Ben yalnız bir evde oturuyorum. Bayram ve yılbaşı tatilinde çocuklarımı yanıma çağıracağıma,yol sıkıntısına yalnız ben katlanıp,onların yanına gitmiş oldum. İyi de ettiğimi söyleyebilirim. Bizim çocuklardan küçük kızım hariç,hemen hepsi ya çalışıyor yada tahsilde bulunuyorlar. Tatilin başladığı akşam,onları yola düşürmek bir baba düşüncesi ile bağdaşamaz. En azından ben böyle düşünüyorum. Yaşlı bile olsam,bir çok insanın rahatı için,ben bazı şahsi sıkıntılara katlanabilirim. Galiba normal düşünen çoklarınız da benim gibi yapmış bulunuyorsunuz. Ayrıca,yollardaki trafik canavarına yalnız ben muhatap olmuş bulundum.

            Benim düşüncelerimde olmayanları da gördüm. Yine az sayılamayacak insan’da tatil geçirip sözüm ona kafasını dinlemek için otel ne kadar lüks olursa olsun,tek odaya hapis olarak;nasıl pişirildiğini bilmediğimiz yemekleri tüketmenin ne zevki olacağını ben bilmiş değilimdir. İnsanlardan bunu da tercih edenler olduğuna göre,demek ki;bunlardan da zevk alanlar bulunmaktadır. Milletin adını reddetmenin bile insan hakları arasında bulunduğunu iddia eden insanların yaşadığı bir devirde;eski alışkanlıklardan sıyrılarak dilediği gibi yaşamak isteyen insanların zevklerine karışmak istediğimiz de yoktur. Biz sadece fikirlerimizi okurlara intikal ettirmek istedik. Hiç olmazsa,maddi imkansızlıklar yüzünden evinde kalanlar içinde düştükleri üzüntünün ölçüsünü de kaçırmış olmasınlar.

            Meteorolojik uyarılara rağmen;İstanbul’da havalar şikayet edilecek kadar değildi. Yılbaşı eğlencelerini biz evimizde yaptık. Çorum’dan götürdüğüm hindiyi gereği gibi pişirdikten sonra,yemesinde de gereken kaideleri ihmal etmedik. Geç saatlere kadar kendi aramızda eğlendik. Televizyon değişiklikleri de bizi meşgul etti. Canlı eğlenceler kadar zevk aldığımızı söyleyebilirim. Sabah kalktığımızda da cüzdanlarımızın boşalmadığının farkında idik. Onun rahatlığını duyanlar bilir. Bir gecelik eğlencenin parası,insanın bir aylık kazancı olan ülkede eğlenmekten bahsedilemez. Aksine parayı ödeyenler eğleniyor değiller,onlar eğlenenleri seyrediyorlar. Bunlara eğlence demek bile hata olur kanaatim var.

            Size gezdiğimiz yerlerin yalnız isimlerini vereceğim. Eğer fırsat bulur İstanbul’a gitmek isterseniz,tıpkı bizim gibi şu gördüğümüz yerleri sizde görebilirsiniz. Sabancıların Atlı Köşkü ve sergilenen Picasso Sergisi;aynı yerde bizzat köşkte tertip edilmiş olan Sakıp Sabancı Koleksiyonu,Boğaz’ın Anadolu yakası gezintisi ve Çengelköy’de çay içimi,Haliç’te Min Türk adı verilen ve Anadolu’nun her yerinden toplanmış şaheserlerin minyatürlerinin bulunduğu park;yine Haliç’te sol cenahta bulunan Feshane ve şaheser park,sağ cenahta Rahmi Koç adına tertiplenen makine parkı,vakiniz olursa bir günde Pier Loti Tepesi.

            Görüyorsunuz ki;bir tatili dolduracak kadar benim gördüğüm yerleri yazmış bulunuyorum. Buraların her birinde bir tam günü rahat geçirebiliyormusunuz. Bu arada,güzelliğin ne anlama geldiğini de görüyorsunuz. Para olunca,bilgili insanlar da bulununca neler yaratıldığını da rahatlıkla görüyorsunuz. Adamlar bilgi sahibi olmayınca para insanı soytarıya çevirebilir.

            her akşam haberlerinde,trafik kazalarını takip ettik. Hiçbir ülkede trafik kazalarının bizdeki kadar acımasız olduğunda görüyorsunuz. Bunlar için artık ne yolları ve nede trafik kaidelerinin öğretilmediğini,öğretilmemiş olduğunu bahane edemezsiniz. Bunların dereceleri içine gireceğimiz AB ülkelerinden farklı değildir. Güzel yollar yapılmıştır. Polis teşkilatımızın da hatalarına rağmen,canla başla çalışıyor. Siz;kanun emri dışında kalmaktan izah edilmez vahşi bir zevkin içinde iseniz,sizi yaratanın bile faydası olmaz. İnsan yaratılmanın sorumluğunu tanımaz mısınız?

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 66

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

CUMHURİYETİMİZ SON AŞAMADIR

Cumhuriyet adı altında, dünyanın her türlü spekülasyonu yapılmıştır. En koyu diktatörlüklerin bile adı, cumhuriyet olarak nitelenmiştir. Bizim cumhuriyetimizi, spekülatif cumhuriyetlerden, demokratik vasfıyla ayırt etmemiz gerekmektedir. Öbürleri, zaman içerisinde, yer yüzünden kayboldukları halde, bizimki 75 yaşını, şanına yakışır şekilde kutlanır olarak görmüştür. 

Ben; Fransız Devletinin 14 Temmuz Cumhuriyet Bayramlarını bir çok seneler gördüm; bu 75.yıl kutlamaları, Fransız milletinin kutlamalarından hiçte daha az görkemli  değildi. Cumhuriyetimizin millete mal olduğunu sokakta gördük.Cumhuriyet Milletin Bayramı idi.

Cumhuriyetle ulus, kulluktan kurtulmuştur. "Ulus kurtarılmıştır" demeye dilim varmıyor; eğer Büyük Atatürk Türkiye dışında herhangi bir  ülkede doğsa, bir  ulusu,kulluğa alışmış bir ulusu,bu zilletten kurtarma kudretini kendisinde zor  bulurdu. İçinden çıktığı  millette  bu  vasıf mevcut; Atatürk'ün büyüklüğü,milletindeki kabiliyeti sezip, ona  yol  göstermiş  olmasıdır. İşte; Tanrının lütufu burada gizli.

Bizim ulusumuz, en basit rejimlerden, en yüksek devlet şekline, imparatorluk şekline kadar, hepsini yaşamıştır. Hiç birisinin yönetimi altında milletimiz Cumhuriyetimizdeki  kadar mutluluk  görmemiştir. 75 yılı savaşsız geçirdik ve çoğaldık. Anadolu'da hiçbir devirde 65 milyon insan  yaşamadı. Anadolu hiçbir devirde Cumhuriyetteki kadar imar görmedi ve hiçbir devirde, Anadolu'da  insanlarımız, Cumhuriyet altındaki  kadar birbirine eşit olmadı. Eksikler,hırsızlıklar,  mafyalar, çeteler yoktu demiyorum; bunlar olmasa daha ileride olacağımızdan hiç şüphem olmadı. Her  şeye  rağmen, ben cumhuriyeti tercih ediyorum.

Yüzüncü kutlama yaşını da,barış içinde  milletimin kutlamaya erişmesini içten diliyorum.

Bütün devrimler Cumhuriyetin Bayrağı altında yapıldı. Türk  topluluğunu seyreden  bir yabancı, onun  görünümünün Avrupa topluluğu görünümünden ayırt edemez. Çağdaş  toplumun kıyafetinde çağdaş, göze hoş görünür olur. Kıyafetin  medeniyetle ilgisi yoktur tezi, saçmadır. Kıyafeti yaratan medeniyettir;medeni olmayan bir toplumun yarattığı kıyafet, kendi buluşudur ve toplumun kafası gibi, medeniyetle ilgisi yoktur. Yeni  yazıyı  eskiye çevirmek isteyecek bir budalayı artık Türkiye'de bulamazsınız. Hangi devrimden bu millet vazgeçer ki?

Dünyada 52 Müslüman ülke mevcut. Bunların yalnız  biri, Türkiye Devleti demokratik ve laik bir hukuk devleti olarak yaşamına devam  ediyor. Türkiye'nin petrol gibi tabii  bir  zenginliği de yok. Şöyle Baktığımızda, en medeni ve  ileri  görünümlü  ve en varlıklı   görünen memleketimizdir.  Bizim kabullendiğimiz medeniyetin kurucuları ise, çok büyük bir varlık içinde yaşamlarını sürdürüyorlar. Petrolü olan İslâm ülkelerini yönlendiriyorlar ve  kontrolleri altında tutuyorlar. Bunları göre göre batıl yolda ısrar etmenin ayıp olduğunu artık anlamak gerekir. İnancın, medeniyetle bir ilgisi yoktur. İnancımızı medeniyet sayarak  yolunuza  devam ederseniz, yolda kalacağınızdan şüpheniz olmamalıdır. Medeniyeti ve dolayısıyla devlet yönetimini inancın dışına çıkarıp, hayatınıza devam edeceksiniz. O zaman Mahmut II için "Gavur Mahmut"  tabirini kullanmanın ayıp olduğunu da öğrenip, bunu yapanları eleştireceksiniz.

Cumhuriyeti  korumak bir ahlâk sorunudur. Geldiğimiz devirlerle şimdikini  karşılaştırıp, farkı görmemek bir körlüktür. Eksiklerin,hatta ihanetlerin olması ve bunların köstekçi görülmesi  ayrı  şey,medeniyeti ve cumhuriyeti inkar yine  başka şeydir. Milletimiz bu nankörlüğü kabul etmeyecektir.

Cumhuriyeti koruyacak kudret kendisinde bizzat vardır. Eskiler kendisinde mündemiçtir, derlerdi. Bu yabancıları, zaman içinde unutturmakta Cumhuriyetin eseri olacaktır. Bu gün Cumhuriyet ayrılıkçılık ve dincilik tehdidi altındadır. Bu bir ayıptır ve  inanan Müslümanlar bundan ıstırap duymaktadırlar. Kurtuluş Savaşında bu ikilem ortaya konulmuş ve dini kullananlar değil, dine içten inananlar galip gelmişlerdi. Benim kanaatim, yine öyle olacaktır.

Cumhuriyetin 75 Yıl kutlamalarındaki coşku, bu inancımızı doğruluyor.

Cumhuriyeti tehlikenin eşiğine getirdikten sonra, kırk haramiler hadisesi gibi, uyanmanın artık anlamı  olmalıdır. Cumhuriyeti,siyasi amaçları uğruna tehlikeye  atanlar, daha erken tanınmalı ve karşılarına dikilmelidir. Bunları anlayışlarını ve utanmalarını beklemekte, ahmaklıktır. Milletimi bu bunlardan tenzih etmek istiyorum ama, artık  uykuda kalmamasını da diliyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 67

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

AVRUPA’NIN BÜYÜK İLGİSİ

Avrupa Birliği ülkelerinin memleketimize büyük ilgisini anlamakta,bazen değil her zaman zorluk çekiyoruz. Tarih içinde edindiğimiz bilgilere göre milletler birbirlerine ancak çıkarları varsa yardım ederler. İnsanlık adına iyilik ettikleri pek görülmemiştir, hatta; müstemleke devirlerinde, işgal ettikleri memleketlere bile insanca muamele ettikleri pek görülmemiştir. Hindistan’da İngilizler, bazı güzel parklara Hintlilerin girmesini yasaklamışlardır. Parkların kapısına ise “Hintliler ve köpekler giremez” levhaları bile koymuşlardır. Önceki yazılarımızın birinde bu çirkin levhalanmış durum için İsmailiye Tarikatının lideri Ağa Han’ın şikayetleri ve teşebbüslerinden bile bahsetmiştik. Ağa Han Türk asıllı olup büyük bir İngiliz hayranıdır.

            Avrupa milletinin bizimle ilgilendiği sorunlardan birisi çok ehemmiyet vermedikleri birisi Türkiye’de yaşayan mahalli dil ve lehçelerdir. Biz bunların hangileri olduğunu biliyoruz. Yerel dillerin neler olduğunu bilmeyen insanlar var mıdır Türkler arasında ? O zaman;bunları saymakla yer kaplamış olmayalım.

            Tıpkı bizde olduğu gibi,her ülkede resmi dil olduğu gibi,çeşitli mahalli dil ve lehçelerde vardır. Bilhassa ABD de, Otokten halk olan Kızılderili insanların dilleri ve lehçeleri vardır. Bunlar Amerika’nın bu ilk sakinleri bu gün Amerikan vatandaşları bulunuyor, ayrıca ABD nin göç aldığı milletlerin sayısı pek kalabalıktır. Her milletin miktarları milyonlarla açıklanır. Bu milletlerin hepsinin dilleri olmasına rağmen ABD de resmi dil yalnızca İngilizcedir. Bizdeki sorunların hepsi onlarda daha kalabalık şekillerde bulunduğu halde,bize empoze edilen mahalli dil ve lehçelerin geliştirilmesi diye kendilerinin bir sorunu yoktur.

            Avrupa ülkelerinde da aynı sorunları var. Avrupa’nın her ülkesinde olan bu durum somut olarak görülmüyor. Her ülkenin bir resmi dili var. Eğitim ve her cins yayın bu dille yapılır. Bu demektir ki;o ülkede insanların hepsi resmi dille gelişmiştir,yükselmiştir. Fransa’daki Brötenyalılar içinde durum aynıdır. Bunların gelişmiş medeniyetleri, edebiyatları, değişik mimarisi ve resmi mevcut. Bir ara ilk eğitimin kendi dilleriyle olmasını istediklerinde, bütün Fransa ayağa kalkmıştı. “Devleti parçalamak mı istiyorsunuz?” Denmişti. Şimdi Fransa’da aynı ciddiyeti koruyor. Brötanya da resmi dil Fransızcadır. Bunu değiştirmeye Fransız Devletinin niyeti yoktur. Fransa AB üyesidir. Bu durum Fransa’nın kurucu üye olması için bile sorun olmamıştır.

            Avrupa Devletleri ve birliği bizim Avrupa sevdamızı kullanıyor. Kıbrıs yeterince bu niyetleri ortaya koymuştur. Şimdi Yunanistan’la aramızdaki bütün sorunları bitirmek isteniyor. Bu sorunlarımızın bir kısmı Yunanistan’la aramızda savaş sebebi olarak belirlenmişti. Biz;bu sorunların hep böyle kalınmasını istiyor değiliz. Ancak;bu sorunlar adalet içinde ve gelecekte bize felaket getirmemek şartıyla bitirilmesini istiyoruz. Avrupa içine gireceğiz diye hayati çıkarlar gösteren sorunlarımızı halletmeye isteklide değiliz. Avrupa içerisine girsek bile bu sorunların bir kısmı hayatiyetliğini kaybetmez. Bir müzakere tarihi koparacağız diyerek bunları görmezliğimizin bir anlamı yoktur.

 

 

 

 

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 68

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

   ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız