| 
             
              
               | 
           
          
            | 
             
            
            109. O gün, Rahmân’ın izin verdiği ve sözünden razı olduğu kimseden 
            başkasının şefaati fayda vermez. 
            
            
            110. O, önlerindekini ve arkalarındakini (dünyadaki ve ahiretteki 
            durumlarını) bilir. Onların bilgisi ise Rahmân’ı kuşatamaz. 
            
            
            111. Bütün yüzler; diri, yaratıklarına hâkim ve onları koruyup 
            gözeten Allah’a boyun eğmiştir. Zulüm yüklenen, mutlaka hüsrana 
            uğramıştır. 
               | 
           
         
        
       
       | 
      
       Bismillâhirrahmânirrahîm 
      
      
      109. Yevmeizil la tenfeuş şefaatü illa men ezine lehür rahmanü ve radıye 
      lehu kavla  
      
      
      110. Yalemü ma beyne eydıhim ve ma halfehüm ve la yühıytune bihı ılma
       
      
      
      111. Ve anetil vücuhü lil hayyil kayyum ve kad habe men hamele zulma
       
        
      
      
      
        
      
       
   |