| 
             
              
             
             | 
           
          
            | 
             
            
            87. Zünnûn’u da hatırla. Hani öfkelenerek (halkından ayrılıp) 
            gitmişti de kendisini asla sıkıştırmayacağımızı sanmıştı. Derken 
            karanlıklar içinde, “Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Seni 
            eksikliklerden uzak tutarım. Ben gerçekten (nefsine) zulmedenlerden 
            oldum” diye dua etti. 
            
            
            88. Biz de duasını kabul ettik ve kendisini kederden kurtardık. İşte 
            biz mü’minleri böyle kurtarırız. 
               | 
           
         
        
       
       | 
      
       Bismillâhirrahmânirrahîm 
      
      
      87. Ve zen nuni iz zehebe müğadıben fe zanne el len nakdira aleyhi fe nada 
      fiz zulümati el la ilahe illa ente sübhaneke innı küntü minez zalimın
       
      
      
      88. Festecebna lehu ve necceynahü minel ğamm ve kezalike nüncil müminın
       
        
      
      
      
        
      
       
   |