| 
             
              
             
             | 
           
          
            | 
             
            
            11. İnsanlardan öylesi de vardır ki, Allah’a kıyıdan kenardan kulluk 
            eder. Eğer kendisine bir hayır dokunursa, gönlü onunla hoş olur. 
            Şâyet başına bir kötülük gelirse, gerisingeri (küfre) dönüverir. O 
            dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de. İşte bu apaçık ziyanın ta 
            kendisidir. 
               | 
           
         
        
       
       | 
      
       Bismillâhirrahmânirrahîm 
      
      
      11. Ve minen nasi mey yabüdüllahe ala harf fe in esabehu hayrunıtmeenne 
      bih ve in esabethü fitnetüninkalebe ala vechihı hasirad dünya vel ahırah 
      zalike hüvel husranül mübın  
        
      
      
      
        
      
       
   |