|
|
|
12. Andolsun, biz insanı, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.
13. Sonra onu az bir su (meni) hâlinde sağlam bir karargâha (ana
rahmine) yerleştirdik
14. Sonra bu az suyu “alaka”1 hâline getirdik. Alakayı da “mudga”
yaptık. Bu “mudga”yı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et
giydirdik. Nihayet onu bambaşka bir yaratık olarak ortaya çıkardık.
Yaratanların en güzeli olan Allah’ın şânı ne yücedir!
|
|
Bismillâhirrahmânirrahîm
12. Ve le kad halaknel insane min sülaletim min tıyn
13. Sümme cealnahü nutfeten fı kararim mekın
14. Sümme halaknen nutfete alekaten fe halaknel alekate mudğaten fe
halaknel mudğate ızamen fe kesevnel ızame lahmen sümme enşenahü halkan
ahar fe tebarakellahü ahsenül halikıyn
|
