|
|
|
12. Andolsun biz Lokman'a: Allah'a şükret! diyerek hikmet verdik.
Şükreden ancak kendisi için şükretmiş olur. Nankörlük eden de bilsin
ki, Allah hiçbir şeye muhtaç değildir, her türlü övgüye lâyıktır.
13. Lokman, oğluna öğüt vererek: Yavrucuğum! Allah'a ortak koşma!
Doğrusu şirk, büyük bir zulümdür, demişti.
|
|
Bismillâhirrahmânirrahîm
12. Ve le kad ateyna lukmanel hıkmete enişkür lillah ve mey yeşkür fe
innema yeşküru li nefsih ve men kefera fe innellahe ğayniyyün hamıd
13. Ve iz kale lukmanü libnihı ve hüve yeızuhu ya büneyye la tüşrik billah
inneş şirke le zulmün azıym
|
