| 
             
              
             
             | 
           
          
            | 
             
            
            23. Allah'ın huzurunda, kendisinin izin verdiği kimselerden 
            başkasının şefâati fayda vermez. Nihayet onların yüreklerinden korku 
            giderilince: Rabbiniz ne buyurdu? derler. Onlar da: Hak olanı 
            buyurdu, derler. O, yücedir, büyüktür.  
              
    | 
           
         
        
       
       | 
      
       Bismillâhirrahmânirrahîm 
      
      
      23. Ve la tenfeuş şefaatü ındehu illa li men ezine leh hatta iza füzzia an 
      kulubihim kalu ma za kale rabbüküm kalül hakk ve hüvel aliyyül kebır
       
      
       
   |