|
|
|
9. Daha önceden Medine'yi yurt edinmiş ve gönüllerine imanı
yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine göç edip gelenleri severler
ve onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık
hissetmezler. Kendileri zaruret içinde bulunsalar bile onları
kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa,
işte onlar kurtuluşa erenlerdir.
10. Bunların arkasından gelenler şöyle derler: Rabbimiz! Bizi ve
bizden önce gelip geçmiş imanlı kardeşlerimizi bağışla;
kalplerimizde, iman edenlere karşı hiçbir kin bırakma! Rabbimiz!
Şüphesiz ki sen çok şefkatli, çok merhametlisin!
|
|
Bismillâhirrahmânirrahîm
9. Velleziyne tebevveuddare veliymane min kablihim yuhıbbune men hacere
ileyhim ve la yecidune fiy sudurihim haceten mimma utu ve yusirune ala
enfusihim ve lev kane bihim hasasatun ve men yuka şuhha nefsihi feulaike
humulmuflihune.
10. Velleziyne cau min badihim yekulune rabbenağfir lena ve
liıhvaninelleziyne sebekuna biliymani ve la tecal fiy kulubina ğullen
lilleziyne amenu rabbena inneke raufun rahıymun.
|
